Svetlana yaklaşık 3 yıldır İtalya’da yaşıyor ve öbür bir ülkede yaşamanın zorluklarını tüm gerçekliğiyle anlatan ender insanlardan biri.
İtalyan bayanları:
İtalyan bayanlarının sonsuza kadar anne ve babalarının prensesleri olarak kaldığını söylemek mümkün, kestirim edebileceğiniz üzere eşlerinden de birebir tavrı bekliyorlar. Bu yüzden en ufak bir hengamede anne konutunun yolunu tutuyorlar.
8 Mart hakkındaki şaşırtan yaklaşımlarından bahsetmek gerekirse olağan kurallarda iş gününe denk gelen bugünde İtalyan bayanları sabahtan eğlenmeye başlıyor ve konuta gitme vakti geldiğinde kocaları o günün faturasını ödeyip eşlerini konuta götürüyorlar. Bunun yalnızca 8 Mart için geçerli olduğu gerçeğini unutmamak lazım.
İtalyan erkekleri:
İtalyan erkekleri için güneye olan yakınlıklarıyla duygusal olma yüzdelerinin yanlışsız orantılı olduğu bir gerçek.
Her vakit nasıl usul ve şık olacaklarını çok uygun biliyorlar. Saç spreyi kullanmaya bayılıyorlar, tarzlarını oluşturmak için kullandıkları fular, kemer ve dar tişörtler vazgeçilmez modülleri.
Yalan söyleme konusunda çok beceriksizler, yalnızca kendileri uydurdukları palavralara inanıyor. Kendilerine olan itimatları ziyadesiyle yüksek bu yüzden akıllarına gelen birinci şeyi söyleyiveriyorlar. Eşim özür dilemek konusunda o kadar inatçı ki, bunun yerine markete gidip çocuğumuzun o an muhtaçlığı olan şeyleri alıyor, bu da onun özür dileme formu ve ben artık umursamıyorum.
Ne yaparlarsa yapsınlar asla aceleye getirmiyorlar. Bütün işlerini ‘domani’ye yani yarına ertelemeleri gereğince hudut bozucu değilmiş üzere o ‘yarın’ asla gelmiyor.
Çiçeksiz flörtler:
Kadınlar için bir İtalyan ile flört etmek düş üzere bir şey. Sizi bir prenses üzere el üstünde tutuyorlar, sonsuz jestlere boğup daima hoş iletiler atıyorlar. Yalnız asla çiçek beklemeyin, düğünlerde bile çiçek verilmiyor.
Erkekler buluşmalarda restoran tercih ederken her vakit halihazırda bildikleri ve güvendikleri yerleri seçiyorlar. Tüm menüye ve fiyatlara hakim oldukları yetmezmiş üzere garsonlarla tanışık olup şefle bile bağlantı halinde oluyorlar. Bu onlara evdeymiş hissiyatı veriyor ki, bu onlar için çok kıymetli. Birinci buluşmalar ise her vakit hoş yemekler ve yıldızların altında geçen müzikli bir geceden ibaret oluyor ve karşılarındaki bayanın kalbini kazanmak için tüm uygun özelliklerini açığa çıkarıyorlar.
Tahmin edebileceğiniz üzere erkekler çok cömert armağanlar verip yüzünüzü güldürmeyi seviyorlar fakat bunun da bir sonu var. Bir arkadaşım, ailesiyle birlikte, erkek arkadaşı tarafından Venedik’e davet edilmişti. Söylediğine nazaran seyahat inanılmazmış ve natürel tüm masrafları sevgilisi karşılamış fakat ailelerinden ayrılıp konuta döndükleri vakit erkek arkadaşı ona “Tamam, artık olağan beşerler üzere yaşama vakti. Param suyunu çekti.” demiş. Yani bir noktadan sonra zorlanabilirsiniz, alışmak lazım.
İlişkiler:
İtalyanlar dramaya bayılıyor bu yüzden de kimse mantığınızla hareket etmenizi beklemiyor sizden, yalnızca hisleriniz kâfi onlar için. Düğünümüzden bir gün evvel bana gelip pasaportunu kaybettiğini söylüyor, sonraki gün ise bana bir yüzük verip çocuk sahibi olmak istediğini…
Bir arkadaşıma erkek arkadaşı arabası için karışık kaset doldurmuş ve günün birinde arkadaşımdan listedeki tüm müzikleri saymasını isteyince ve arkadaşım doğal olarak sayamayınca ortalığı birbirine katmış.
Eşimin bir arkadaşı çok evvelden planladığımız bir yemeğe arayıp gelemeyeceğini söylemişti. Eşi çok ani bir kararla annesini görmeye kent dışına gitmiş ve birkaç gün orada kalacakmış. Ona tüm hafta sonu yalnız kalmaması için bizimle yemeğe gelmesini teklif ettiğimde “Eşim bunu güzel karşılamaz, biz bu türlü şeyler yapmıyoruz.” demişti.
İtalyan erkekleri bahis yemek ve seyahat olduğunda asla ucuza kaçmaz. Lakin husus eşlerinin, sevgililerinin şahsî muhtaçlıkları olunca bir anda işverenlik taslıyorlar ve her şeye karar verebileceklerini zannediyorlar. Bu basamaklı olarak ilerliyor. Başlangıçta sizle alışverişe çıkmayı teklif edip günün birinde neden yeni kıyafetlere muhtaçlık duyduğunuzu sorguluyorlar.
‘Seperato’ ismini verdikleri çok değişik bir kanunları var bu evli insanların diğerleriyle birlikte olabilmeleri için verilen müsaade olarak tanımlanabilir. Uygar durumları değişmiyor fakat bağa orta veriyorlar zira boşanma süreci 7 ay ile 1 yıl ortasında değişkenlik gösteriyor.
Mamma mia!
İtalyanların duygusal olduğu bir gerçek lakin şöyle bir kuralları var ki, konutta ne kadar tartışmış olursanız olun dışarı çıktığınızda eşinize bağırıp çağıramazsınız. Şayet bir bayan bunu yapıyorsa büyük ihtimal depresyonda olduğu tanısı konulmuştur (!) o yüzden bu kadar abartılı reaksiyonlar veriyordur.
“Mamma Mia” yalnızca Celentano sineması klişesi değil. Sinirlendiklerinde nitekim de bu türlü bağırıp abartılı jestler kullanıyorlar.
İtalyanları kelamlarıyla değil yaptıklarıyla yargılayın zira onlarla uygar bir tartışma yaşamak neredeyse imkansız. Arbede esnasında onlara mantıklı bir şey anlatmak imkansız. Bırakın biraz sakinleşsinler ve dedikleri şeyleri unutsunlar.
Ufak tüyolar:
İtalyan erkekleri birtakım şeylere ziyadesiyle kırılabiliyor. Örneğin sizi davet ettikleri bir akşam yemeğine tok karınla giderseniz bunu büyük bir olaya çevirirler hatta kendinizi bir tartışmanın içinde bulabilirsiniz, lakin mantıklı bir açıklamanız varsa çok da sorun olmaz. Mesela yemek öncesinde bir arkadaşınızla oturup dondurma yediyseniz hiç sorun değil. Bu taktiği her an sonlanmaya hazır bir İtalyan üzerinde rahatlıkla deneyebilirsiniz.
Gizli silahınız iltifatlar olmalı fakat nasıl kullanacağınızı bilmelisiniz. “Çok yakışıklısın!” demek kadar tesirli bir cümle olamaz her seferinde işe yarıyor ve inanılmaz memnun oluyorlar.
İtalyan düğünleri:
Düğünler 3 tipten oluşuyor: birinci olarak kilisede olanlar (töreni izleyip çifti kutlayıp, ayrıldığınız cinsten), diğer bir davet tipi ise kiliseye gidip sonrasında verilen yemeğe katılmak ya da yalnızca yemeğe katılmak, son olarak da akşam düzenlenen kutlamalar var. Bütün bu açıklamalar size gönderilen davetiyelerde yer alıyor.
İtalya’da düğünler genelde sıkıcı geçiyor. Danstan, uzun konuşmalardan, çift ismine kadeh kaldırmaktan kelam etmek mümkün değil. Davetliler sessiz kalıp yemeklerini yemeği tercih ediyorlar.
Gelin ve damat salonun merkezine yerleştiren masada oturur ve davetliler de gelip onlarla fotoğraf çektirir.
Hediyeler genelde nakit olarak verilir. Ya da gelin ve damadın tercih ettiği birkaç dükkandan armağanlar alır. Çiçekler ise genel olarak tercih edilmez.
Düğünlerde beyaz giymez katiyetle beğenilen karşılanmaz lakin siyah özgürdür hatta çoğunluğun tercih ettiği renk budur. Herkesin siyah giyindiği bir davet görürseniz bu cenazeden çok düğün olabilir.
