Trabzonspor Kulübü, mecmuasının Mayıs sayısı için teknik yönetici Nenad Bjelica ile bir röportaj gerçekleştirdi.
Bordo-Mavili kulüpten yapılan açıklamada şu tabirler kullanıldı;
”Takımımızın yeni teknik yöneticisi Nenad Bjelica ile dergimizin Mayıs sayısı için bir ortaya gelerek röportaj gerçekleştirdik. Keyifli okumalar dileriz.
Buradaki atmosferi nasıl buldunuz? Trabzon’da nasıl karşılandınız? Birinci izlenimlerinizi paylaşabilir misiniz?
Karşılama için çok teşekkür ediyorum, böylesine sıcak bir karşılamayı ben de beklemiyordum. Trabzon, Trabzonspor ve taraftarlarımız hakkında çok şey duydum. Hepsi de çok büyük, çok tezli sözlerdi ancak böylesine hoş bir karşılamayı ben de beklemiyordum. Ben de taraftarlarımızın ve kulübümüzün beklentilerine karşılık verebilmeyi umuyorum.
Bize biraz kendinizden bahsedebilir misiniz? Nenad Bjelica kimdir, nerede doğdu, nasıl bir çocukluk geçirdi?
Kendini ailesine ve işine adamış bir beşerim. Ailemle bir arada olmayı, arkadaşlarımla bir arada olmayı severim. Çalışmayı çok severim, futbolu çok severim. 40 yıldan fazladır futbolun içindeyim. Evvelden oyuncu, artık de antrenör olarak hayatımın büyük bir kısmını futbola adıyorum. Gün içerisinde yalnızca idmanlarda değil, ayrıyeten evdeyken de işime, futbola adanmış durumdayım! Tıpkı vakitte aileme, çocuklarıma, eşime, köpeğimiz Rocky Balboa’ya vakit ayırırım, onlarla hoş vakitler geçiririz. Çok olağan, çok sakin biri olarak tabir edebilirim kendimi. Bazen maçlarda bunun aksi tarafta bir manzara olsa da alışılmış ki hududumun çok yükseldiği anlarım olabiliyor, zira kazanmayı çok fakat çok istiyorum. Bu türlü durumlarda da insanların aklında benimle ilgili, aslında beni çok yansıtmayan bir manzara de oluşabiliyor. Herkese hürmet duyarım, esnek bir insanımdır, arkadaşlarıma arkadaş ancak herkesle de âlâ anlaşan birisiyimdir.
Futbol ile nasıl tanıştınız? Babanızın futbolcu olması futbola yöneliminizi etkiledi mi?
Çocukken daima sokaklarda futbol oynardım. Futbol daima çok hoşuma giderdi. 10 yaşındayken NK Osijek kadrosuyla idmanlara başladım. Sonrasında da NK Osijek’ın tüm alt yaş kümelerinde oynadım ve en sonunda da NK Osijek’ın A kadrosuyla birinci maçıma çıktım. Sonrasında da İspanya’da Albacete, Betis, Las Palmas gruplarında forma giydim. Daha sonra NK Osijek’e 1 yıllığına geri döndüm ve 2000 yılında en uygun Hırvat Oyuncu mükafatını kazandım. Sonra, Almanya’nın FC Kaiserslautern ekibine transferim gerçekleşti. Almanya’dan sonra Avusturya’da 4 yıl boyunca futbol oynadım, sonrasında ise antrenörlük mesleğime de orada başladım. 24-25 yaşlarındayken dahi gelecekte antrenör olacağımı biliyordum! Zira bu işi çok seviyorum. Aslında bir halde çalıştığım tüm antrenörlerin saha içerisindeki sağ kolu olmuştum! Hasebiyle oyunculuktan antrenörlüğe geçiş benim için çok özel ya da radikal bir değişim olmamıştı. Aslında futbol mesleğimin sonlarında içimdeki antrenörlük isteğinin şuurundaydım. Babam da futbolcuydu. Yeniden o da NK Osijek ekibinde forma giymişti. Lakin şimdi 25 yaşında yaşadığı ağır sakatlıklar sonrası futbolu bırakmak zorunda kalmıştı ve antrenörlüğe başlamıştı. Mutlaka futbolculuk genlerim babamdan bana geçmiş. Annem ve babam çocukken beni çok desteklediler, kendi seçimimi, hoşuma giden şeyi yapmama müsaade verdiler ki bu da futbol oynamaktı. Futbolcu olmam için rastgele bir baskı yapmadılar. Tersine hoşuma ne gidiyorsa onu yapmamı istediler. Aklımda daima futbolcu olmak vardı. Örneğin bir avukat ya da başka rastgele bir mesleği yapmayı hiç düşünmedim. Aklımda daima futbol vardı. Ancak okulda da olağanüstü bir öğrenci olduğumu eklemeliyim. Her vakit en yüksek notları alan öğrenci olmuştum ancak dediğim üzere aklımda sadece futbolcu olmak vardı. Ve çocukken, anne ve babamdan böylesine dayanak ve itimat gördükten sonra, büyüyüp evlendikten sonra tekrar birebir takviyesi yıllar boyunca eşimden de gördüm. Konutumuzdan uzaktaydık, çocuklarımız doğmuştu, tabi ki her vakit kolay değildi lakin 26 yıldır evliyiz ve 28 yıldır da beraberiz. Futbola nasıl ve neden başladığımı biraz özet biçiminde bu formda tanım edebilirim.
Trabzonspor’a geliş sürecinizi biraz anlatabilir misiniz? Trabzonspor’u tercih etmenizdeki en değerli etken ne oldu?
Gerçekten çok süratli oldu her şey. Her şey çok çabuk gelişti. Cuma günü akşam bir menajer beni aradı, gün içerisinde istediğim kaideler ve Trabzonspor’un finansal koşullarıyla alakalı hususları görüştük ve bir gün içerisinde de mutabakata vardık. Cumartesi gecesi Trabzonspor’un resmi teklifi geldi ve ben de kabul ettim. Pazar günü de pazartesi gecesi yapacağımız seyahatin biletleri elimize ulaştı. Salı günü sabah İstanbul’da kontratı imzaladık, Birebir günün akşamında Trabzonspor’da çalışmaya başladık. Çok süratli ve çok net gelişti süreç. Beni istediklerini hissettirdiler. Ben de insanların beni istediği yerde çalışmayı tercih ederim. Ve ben de çok yarışmacı bir ligde uğraş eden, büyük bir Türk Kulübü olan Trabzonspor’u tercih ettim. Benim için de hem değişik hem de çok sıkıntı bir meydan okuma olacak ancak benim hiçbir meydan okumadan kaygım yok. Sıkıntı bir süreç yaşayan ekiplerde daha evvel çalışmıştım ve bıraktığım kadrolar, her vakit aldığım durumdaki kadrodan daha da güzel bir yerde olan ekipler oldu. O yüzden de burada başarılı olacağımızdan kuşkum yok. Sırf biraz sabır göstermek gerekecek. Zira şu an yeni bir kadro yaratıyoruz. Bu kulübün sahip olduğu potansiyel, taraftarları ve tarihini düşününce, hepimizin elimizden gelenin en uygununu vermek ve Trabzonspor’un geçen dönem gösterdiği başarıyı tekrar yakalaması için üzerimize düşeni yapmak zorunda olduğumuzu görüyoruz.
Nenad Bjelica nasıl bir antrenör? Antrenörlükte ideolojisi nedir?
Yüksek yoğunlukla, ağır baskıyla oynamayı severim. Önde baskıyı severim. Her vakit kazanmak için oynamayı severim. Hesap yapmam. Kadronun ya da maçın gerekliliklerine yönelik adapte olmayı da bilen bir antrenörüm. Oyun disiplinine sahip, her vakit rakipten bir gol fazla atmayı amaçlayan, hoş bir oyun ortaya koymayı isterim.
Size nazaran düzgün bir teknik yönetici olmanın birinci koşulu nedir?
İyi bir psikolog olmak zorunda. Hayatta olduğu üzere, futbolda olan her şey de akılda başlar. O yüzden güzel bir psikolog olmak zorundasınız. Ama sadece bu değil doğal ki, grubu hazırlamayı bilmeli, âlâ bir pedagog, yeterli bir iletişimci, grubun lideri olmalı, oyunculara her taraftan düzgün bir olumlu örnek teşkil etmelisiniz, bu çok eksiksiz bir iş aslında. Çok eksiksiz bir iş zira, örneğin bir doktor ameliyat yapmayı bilmeli, lakin biz antrenörler tıpkı vakitte tabibin da işinden, sakatlıklar ve gibisi şeylerden anlamak zorundayız! Psikoloji ve pedagojinin yanında idman, hazırlık, liderlik üzere birçok şeyi, ‘iyi ve harika’’ bir antrenör bilmek zorunda! O yüzden de çok eksiksiz bir iş. Fakat şayet bir özellik belirtmem gerekirse âlâ bir antrenör güzel bir psikolog olmak zorunda. Bir kümeye liderlik edebilecek biri olmalı, sadece 25-26 futbolcudan bahsetmiyorum, bunun yanında teknik grup, kulüp çalışanları, taraftarlar, gazeteciler var. Hasebiyle şahane bir teknik yönetici tüm bu ögeleri denetim edebilmeli ve yanlışsız yönetebilmeli.
Nenad Blejica’nın orta ve uzun vadede Trabzonspor’da planları nelerdir?
Kulübün güç bir süreçten geçtiği devirde çalışmaya başladım. Puan sıralamasında üst çıkmanın yahut aşağıya düşmenin çok mümkün gözükmediği bir durumdu bu. Bir antrenör için güç bir durum. Zira kiralık oyuncular var, mukavelesi bitecek oyuncular var. Sakat oyuncular var. Dönemin bitimine 1,5 ay kala, çok net amaçlar olmadan bir giriş yapabilmek kolay değil. Şimdiki maksadımız, elimizdeki oyuncularla olabildiğince fazla sayıda maç kazanmak ki az evvel bahsettiğim üzere ortalarında kiralık, tahminen de artık yaz tatilini düşünmeye başlamış oyuncular da olabilir ve kimilerinin da kontratı sona eriyor. Plan; oyuncu kümesini tanımak, ferdî olarak her oyuncuyu tanımak. Çevreyi, kulübü, kulübün önümüzdeki yılki imkanlarını tanımak ve ekibi önümüzdeki döneme hazırlamak.
Elbette 6 ila 8 ortası yeni oyuncu transfer edeceğiz. Üzerinde çalıştığımız plan bu. Gözlemcilerimiz, şef gözlemcimiz, kulüpteki herkes, liderimiz, antrenörlerimiz, analizcilerimiz, hepimiz bu bahis üzerinde ağır bir biçimde çalışıyoruz.
Trabzonspor’a en âlâ oyuncuları getirmeyi istiyoruz. Bu kadroyla muvaffakiyetler kazanmaya aç oyuncuları ortamıza katmak istiyoruz. Bu kulüp bunu hak ediyor! Taraftarlar bunu hak ediyor. Azamisi vermek zorundayız. Kısa vadede, önümüzdeki 1,5 aylık süreçte planım kadronun beni tanıması, yazın nasıl çalışacağımızı görmeleri ve grubu önümüzdeki döneme hazırlayabilmek. Demin de bahsettiğim üzere geçen yılki düzeye çıkabilmek ismine hakikat oyuncuları getirebilmek planlarımız ortasında.
Nenad Bjelica nasıl bir ekip yaratmak ister?
İdeal grubu tanım etmek gerekirse; hamlede ve savunmada istikrarlı, yetenekli oyuncuları olan, ekipte oynamayı isteyen ve bu kapasitesi olan oyunculara sahip, bu oyuncular gençlerden oluşabilir, deneyimli oyunculardan oluşabilir, ya da gençlerin ve deneyimlilerin bir karışımı olan bir grup olabilir. Türk ve milletlerarası oyuncuların karışımı olan bir ekip olabilir. Burada kıymetli nokta, çalışmayı ve küme halinde çalışmayı isteyen oyuncular seçmek. Burada antrenörün yapacağı, oyunculara nasıl futbol oynayacaklarını öğretmek değil, ekip halinde nasıl oynanacağını öğretmek olmalı. Beni bekleyen en büyük iş de bu olacak. Bu kümenin bir kesimi olmak isteyen, hakikat oyuncuları seçmeli, sonrasında da saha içerisinde taraftarlarımızla bir olmalıyız ve bu sayede de büyük maksatlara ulaşabiliriz.
Futbol bir grup işi. Yardımcı antrenörleriniz ve grup arkadaşlarınız hakkında neler söylersiniz?
Çalıştığım tüm ekiplere kendi teknik grubumu de götürdüm. Dinamo Zagreb’te 3, NK Osijek’te 6, Polonya’da 2, İtalya’da 2, birlikte çalıştığım beşerler daima bu açıdan benimle beraberlerdi. Burada da benimle birlikte 5 hocamız daha geldi. 2 yardımcı antrenörüm de bizimle birlikte. Nino Bule 5 yıldır benimle birlikte. Öteki yardımcı antrenörümüz Danijel Jumic 2 yıldır bizimle. Bir evvelki grubum NK Osijek’te altyapı yöneticisiydi. Luka Bjelica hem bir yardımcı antrenör hem de mental antrenör olarak, 6 lisan bilen biri olarak, oyuncularla âlâ irtibat kurabilecek ve konsantrasyon, motivasyon ya da taraftarlardan ya da medyadan gelen baskı altında oynamak ile ilgili sorun yaşadıklarında oyunculara yardımcı olabilecek bir antrenör. Bir analistim ve bir kondisyonerim var. Analist olarak Jasmin Osmanovic, fizyoterapistlerin, hekimlerin ve fizikî hazırlığın uyumunu sağlayacak. Bence bir antrenör bir kulübe geldiğinde, nasıl çalıştığını bilen kendi teknik grubunu getirmesi kadronun çabucak birinci günden düzgün işlemesini sağlamak ve güzel bir işleyiş için 6 ay beklememek ismine kıymetli bir nokta. Burada yeniden bizlerle olan kaleci antrenörü Alper hocamız, kondisyonerimiz Ali hoca, yeniden bizlerle olan analistlerimiz Mesut ve Fatih hocamız var. Çok yeterli işleyen, âlâ bir küme oluşturduğumuzu düşünüyorum. Burada yerli hocalarımızın bize, bizim de hocalarımıza adapte olmamız çok değerli. Bu bahislerde esnek olmak gerekli. Bence hakikaten çok çok âlâ bir küme oluşturduğumuzu düşünüyorum. Ve bu birinci 10 günlük süreçte de çok iyi bir iş birliği içinde olduk. Grup içerisinde çalışan herkesten de ayrıyeten çok çok memnun olduğumu da tabir etmeliyim.
Nenad Bjelica’nın karar alma süreçlerinde neler tesirli olur? Duygusal biri misiniz yoksa kararlarınızda akıl ve mantık mı tesirli olur?
Burada çok kaliteli bir teknik takımla çalışıyoruz ve natürel ki hepsiyle görüşüyorum, herkesin fikrini dinliyorum lakin işin sonunda kararı ben almak zorundayım. Bütün arkadaşlarıma hürmet duyuyorum lakin işin sonunda sorumluluğu alacak ve işler âlâ gitmezse o hesabı ödeyecek kişi teknik yönetici olduğu için kararı benim almam gerekiyor. Karar birçok şeye bağlı olarak değişebilir. Son maçın sonucuna, oyuncuların hafta boyunca nasıl çalıştıklarına nazaran değişebilir. Bazen bir maç bittiğinde, sonraki maçın birinci 11’i başınızda hazırdır. Bazen bir maç biter ve başınızda 9 oyuncu hazırdır ve eksik kalan o 2 oyunculuk yer için kimleri oynatacağınızı düşünürsünüz. Bazen tam bir baş karışıklığı yaşarsınız ve kararınızı almak için tüm haftayı bütünüyle görme gereksinimi hissedersiniz. Her duruma nazaran değişebilir ve her durum da birbirinden farklıdır. Dönemin her basamağı birbirinden farklıdır. Bazen maç kazanırım, ancak kadrosu değiştiririm. Bazen maç kaybederim lakin hiçbir şeyi değiştirmem. Hasebiyle karar şöyle alınır denilebilecek bir durum yoktur. Her şey o anki duruma bağlı olarak değişebilir. Kendi hislerim ve yardımcı hocalarımın yorumları da olağan ki çok kıymetli. Sonunda da maç öncesinde kendimle baş başa kalır ve kimlerin oynayacağına karar veririm.
Boş vakitlerinizde neler yaparsınız?
Boş vakitlerimin büyük çoğunluğunu ailemle geçiririm. Eşim, iki çocuğum ve Labrador cinsi köpeğimiz Rocky Balboa ile. O da bizim bir bebeğimiz üzere. Bu türlü tanım edebilirim onu. Etrafımdakilerle, arkadaşlarımla vakit geçirmenin tadını çıkarırım lakin çoğunlukla ailemle olurum. Uygun yemek yemeyi, yeni yerler görmeyi severim, ailem hem poliglot hem de dünyayı gezmeyi seven beşerler, İspanya’da düzgün hissettik, İtalya’da yeterli hissettik, Avusturya’da düzgün hissettik, Hırvatistan’da düzgün hissettik. Daima bir arada yeni ülkeler, kentler ve kültürleri tanıma fırsatı buluyoruz. Birebir vakitte film- dizi izlemeyi, müzik dinlemeyi de severim. Alışılmış vaktim olduğunda. Zira günümün büyük bir kısmını işime ayırıyorum, tesiste değilsem şayet, ekibi düşünür, rakibi, yeni oyuncuları tahlil ederim. Lakin aileme vakit ayırdığımda da onlarla olur, bir arada geçirdiğimiz vaktin tadını çıkarırım.
Sosyal medyada bugüne kadar çalışmış olduğunuz oyuncu kümelerine karşı sert olduğunuz ve beraberinde de aslında onlara inanç verdiğiniz belirtiliyor. Nenad Bjelica sert ve disipline ziyadesiyle kıymet veren bir insan mı?
Daha evvelki yanıtlarımda Pedagoji ve Psikoloji’den bahsetmiştim. Oyuncularla ilgim daima düzgün olmuştur. Saha dışında oyuncular konusunda çok esnek biriyimdir. Yaşayabilecekleri tüm problemleri anlarım. Bu meseleleri da çözmeye çok açığımdır. Lakin birebir vakitte da saha içinde oyuncuların üzerine düşeni yapmasını isterim. Yani onlara çok şey verir ve onlardan da çok şey isterim. Bunun da dürüst bir münasebet olduğunu düşünüyorum. Arkadaşlık olarak nitelendirmek yanlışsız olmaz bu durumu, zira oyuncu-antrenör arkadaşlığı güç bir durum.
Ama çok saygılı bir münasebet olarak nitelendirebilirim. Kişi olarak onlara hürmet gösteririm, oyuncu olarak onlara hürmet gösteririm. Onlardan da saha içinde çıkardıkları işle bu hürmete hürmetle karşılık vermelerini beklerim. Onlardan beklediğim en değerli şey budur. Bazen rastgele bir sebepten dolayı kadronun kendini maça vermediğini gördüğümde, tahminen kızarak onları motive edip, istediğim düzeye çıkarmaya çalışırım. 10-15 dakika içerisinde grubun işlemediğini ya da tepki vermediğini görürsem, ben tepki veririm, tepki göstermek zorundayım, zira maçı kazanmak istiyorum. Bu karşılıklı hürmetin olduğu bir ilgi. Oyuncularıma gösterdiğim bu saygıyı, bütün grubuma, kulüpteki herkese, taraftarlarımıza da gösteririm. Muvaffakiyetin da daima birlikte bu türlü kazanılabileceğine inanıyorum. Oyuncular çalışmak için burada, onlardan da işlerini yapmalarını, 90 dakika maçta yahut idmanda her şeylerini vermelerini isterim. Çok şey istediğimi düşünmüyorum. Tek istediğim işlerini yapmaları. Ben işlerini nasıl yapmalarını gerektiğini anlatmalıyım, onlar da bunu yerine getirmek durumundalar. Şayet bu halde işlerse hepimiz memnun oluruz ve bu yolla da başarıyı kazanacağımızdan büsbütün eminim.
Genç oyunculara karşı farklı bir bakış açınızın olduğunu 2019 yılında Dinamo Zagreb ile Şampiyonlar Ligi’nde o dönemin yaş ortalaması en düşük takımıyla çaba ettiğinizi hatırladığımızda düşündük. Genç oyuncular ve onların gelişimleriyle ilgili neler söylemek istersiniz?
Dinamo Zagreb, Hajduk Split, NK Osijek Hırvatistan’da en uygun altyapılara sahip kulüpler. Dinamo da daima en uygun oyunculara sahip oldu. Ben de Dinamo Zagreb’te çalışmaya başladığımda 98’liler neslinden 19, 20, 21 yaşlarında genç ve çok yetenekli oyuncu kümesi vardı. Yalnızca onlardan bir ekip oluşturarak, oyuncuların gelişmesini sağladık. Avrupa’da oynama fırsatı buldular, Hırvatistan Ligi’ni büyük üstünlük kurarak kazanmayı bildiler. Hiçbir sorun da yaşanmadı! Avrupa arenasında oynayabilen bir oyuncu daha âlâ gelişebiliyor. Böylece Dinamo altyapısından çok kıymetli oyuncular yetişmiş oldu. Lakin bu yalnızca benim muvaffakiyetim değil, tıpkı vakitte genç yaş kategorilerinde onlarla çalışan ve 17-18 yaşına kadar o oyuncuları hazırlayan antrenörlerin başarısı. Dinamo Zagreb’in Hırvat 2.Ligi’nde oynayan bir ekibi daha oldu daima.
Genç yaş kategorilerinden yetişen oyuncular, üst aşamadaki birinci ligde de kendilerini geliştirme fırsatı buldular. Oyuncu gelişimi açısından gerçek yolun bu olduğunu düşünüyorum. Bir oyuncunun gelişimi için en kıymetli etabın 18-20 yaş aralığı olduğunu düşünüyorum. Bu dönemde oyuncu oynamak zorunda. A kadroyla oynama yeterliliği yoksa, ikinci grupla oynayabilmeli. Böylece bir-iki yıl içerisinde, A kadro için değerli bir oyuncu haline gelebilir. Her kulübün takip etmesi gereken adımlar bunlar. İkinci genç kadronuzun olması ve böylece de oyuncu gelişiminin daha kolay sağlanması. Türkiye’de gruplarda çoklukla deneyimli çok sayıda oyuncunun olduğunu ve genç gruplarla profesyonel kadrolar ortasında bir merdivenin eksik olduğunu düşünüyorum. Oynamadıkları için birçok oyuncu bu kademede kaybediliyor. Genç oyuncu için en değerli şey oynamak. Kalitesini oynayarak teknik yöneticiye gösterebilir. Fakat şayet yedek kulübesindeyse yahut 3.Lig’teyse, âlâ gelişebilmek için doğru ligde değil demektir. O yüzden de ikinci bir profesyonel kadro olmalı. Ve bu ikinci grupta da şimdi kâfi olmayan oyuncular oynamalı, zira 17 yaşında bir oyuncunun A ekiple maça çıkıp kıymetli bir oyuncuya dönüşmesi, gençlerin oynama fırsatı bulduğu Dinamo Zagreb üzere bir ekipte dahi, nitekim sıkıntı. Bu türlü bir durum tahminen 5 yılda bir defa yaşanabilir. Lakin bu 5 yıllık süreçte de şayet gelişebilecekleri, hakikat yarış alanı bulamazlarsa, kuşaklar geçer ve 10-15 oyuncu kaybedilebilir.
Yabancı basında yer alan haberlerden çıkardığımız sonuca nazaran karşılaşmalara ekstra motivasyon ile hazırlandığınızı ve bunun için çeşitli prosedürlere başvurduğunuzu fark ettik. Bu sayede tahlil ve taktiğin güç ile liderlikte buluştuğunu düşündüğünüzü de öğrendik. Bununla ilgili neler söylemek istersiniz?
Her maç, her rakip, her durum farklı. Her maçta da motivasyon formülü farklı. Bazen sessizlikle motive edersiniz, bazen bir sinema ile motive edersiniz, bazen müzikle, bazen agresif olarak, bazen mimiklerle motive edersiniz. Bunun kesin ve net bir doğrusu yok. Her antrenöre, her duruma nazaran değişen ferdi bir durum. Âlâ bir psikolog olarak bir antrenör grubunu hakikat bir biçimde motive etmeyi bilmeli. Kimi maçlarda grubu motive etmeye gerek yoktur. Bazen bizler de antrenörler olarak aslında kendini çok motive etmiş bir grubu tekrar motive etmeye çalışarak yanılabiliyoruz. O yüzden bunun hepsini bilmek ve her maçta nasıl motive edeceğinizi de bilmeniz gerekiyor.
En büyük motivasyon kaynağınızın aileniz olduğunu öğrendik. Aileniz ile ilgili neler söylemek istersiniz?
Ailem olmasaydı, futbolcu ve antrenör olarak başardıklarımı başarmam mümkün olmazdı. Onların dayanağı hayati ehemmiyet taşıyordu. Ailemin tamamı bu yıllar boyunca bir biçimde kendi hayatlarını benim işime adadılar. Her galibiyeti, her yenilgisi, her hoş, her güç anı benimle birlikte yaşıyorlar. Yaptığım her şeyi ailem için yapıyorum. Onlarla daima iç içeyim. Ailem yaz kampının akabinde Trabzon’a gelecek. Ağustos ayının başlarında eşim, küçük oğlum ve köpeğimizle birlikte burada yaşayacağız. Bütün yılı burada birlikte geçireceğiz. Antrenör mesleğime farklı ülkelerde devam ettiğim son 10 yıllık süreçte ailem çocuklarımın eğitimi hasebiyle daima Avusturya’da kaldılar. Eşim çocuklarla birlikte, kendi eğitimini sürdürerek kalmayı tercih etti. Hafta sonları görüşüyorduk. Ve artık daima birlikte olabileceğimiz tahminen de birinci an olacak ve katiyen Trabzon’da bu fırsatı kaçırmak istemiyoruz. Ailem de gelecek ve benimle birlikte kalacaklar. Ailem daima benimle olur, Avrupa’da maçımız olduğunda, kendi alanımız ya da deplasman fark etmeksizin, mümkün olduğunda gelir, izlerler. Futbolu benimle birlikte yaşıyorlar. İki oğlumuz da genç kategorilerde futbol oynadılar, daha sonra eğitimlerini sürdürmeyi tercih ettiler. Ancak futbolu daima takip ederler, çok severler. Eşimin de diğer dermanı yoktu esasen o da bizimle futbolu takip etmek zorunda kalmıştı. Hepimiz futbolcu olduğumuz için o da futbolu takip etmek durumundaydı. Eşim kendi hayatını, benim ve çocuklarımızın hayatına adadı. Tabi ki her vakit bu durum kolay olmadı, fakat artık daima bir arada olma fırsatımız var ve bunu da katiyen kullanacağız.
Trabzonspor topluluğu ve Trabzonspor taraftarı hakkında neler düşünüyorsunuz?
Trabzonspor geçen yıl uzun vakit sonra Türkiye’de tekrar şampiyon oldu. Taraftarlarla birlikte maçtan sonraki kentteki kutlamaları gördük. Trabzonspor taraftarları hakkında duyduklarımız daima mükemmel şeyler oldu. Bir kulübün isteyeceği tipten bir taraftar, her vakit destekleyen, uygun ve güç günlerde de kadrosunun gerisinde olan bir taraftar. İşler düzgün gitmediğinde tenkitlerin de olması olağan. Her yerde bu böyledir. Bizler saha içerisinde çıkardığımız işle, maçı kazanmak için elimizden gelenin en uygununu yapıp taraftarlarımıza duyduğumuz saygıyı göstermeliyiz. Bazen kazanamasak da şayet saha içinde her şeyimizi verdiysek, taraftarlarımız da bunu görüp, bunun mükafatını vereceklerdir. Bu kulübün tarihi, taraftarları ve Trabzonspor’un Türk futbolunda temsil ettiği her şeyi düşündüğünüzde, bu bizim bir zorunluluğumuz. En yüksek düzeyde olacak olan maksatlara ulaşabilmek için her gün, her idmanda kendimizi azamî düzeyde zorlamalı, profesyonel olmalı, konsantre olmalı ve disiplinli olmalıyız. Kupalar kazanmak, ligde en üst sıralarda olmak, kupayı kazanmak bizim ulaşmak istediğimiz amaçlarımız ortasında.
Soracaklarımız bu kadar, sizin son olarak ekleyeceğiniz bir şey var mı?
Gördüğümüz sıcak karşılama için, kulüpteki herkese, tüm taraftarlarımıza teşekkür etmek istiyorum. Bu kentte, bu ekipte kendimi çok rahat hissediyorum. Teknik takımım ve oyuncularımla birlikte herkese, tüm taraftarlarımıza mutluluklar armağan edebilmeyi, öteki kadrolarımda kazandığım muvaffakiyetleri burada da kazanmayı ve taraftarlarımızın futbolun, galibiyetlerimizin ve ekibimizin muvaffakiyetinin tadını çıkarabilmelerini umuyorum.
