Bebeğin doğumdan sonra birinci dakika ve saatler içinde karşılaştığı ortam ve davranışlar onun gelişiminde olumlu yahut olumsuz birçok tesir bırakacaktır. Yapılan birçok araştırmalar doğar doğmaz bebeğin annesiyle cilt cilde temas sağlanmasının kıymetini vurgulamaktadır. Doğum sonrası bu hayattaki birinci saat çok değerlidir, bu süreçte bebek annesiyle tanışmakta ve bir aile oluşmaktadır. Bu özel vakit dilimine hiçbir biçimde mecburî olmadıkça müdahale yapılmamalıdır. İnançlı bağlanma doğum anında deri cilde temas ile başlar. Çocuk doğduğunda ve birinci iki ay anneyi kendisinin uzantısı üzere algılar. Annesini görmemesi onu kaygılandırır. Annesi ile inançlı bağlanma yaşayan çocuklar ileride kendisi ve toplumla barışık bir biçimde yaşar.
Bebeğin ağlayıp birinci teneffüs hareketini yaptıktan sonra anne ile bebek ortasındaki cilt deriye temas ile birinci bağlanma sağlanmalıdır. Doğumdan sonraki birinci 30 dakika bebeğin en uyanık olduğu devirdir. Deri deriye temas sezeryan uygulanan olaylara da uygulanabilir. Prematür bebeklerde bile deri cilde temasın birçok yararları görülmüştür. Bebeğin doğumundan sonraki birinci birkaç hafta mümkün olduğunca deri deriye temas sağlanmalıdır. Anne ile temas bebeğin ömür alanıdır. Bebeği bu alandan koparırsanız gerilime girer. Dünya Sıhhat Örgütü 2003 yılından itibaren yenidoğan bebekler için deri cilde teması önermektedir. Anne uygun olmadığı durumlarda bebeğin en tanıdığı başka kişi baba ile cilt deriye temas sağlanmalıdır.
Ten cilde temas ile bebeğin teneffüsü tertibe girer, kan şeker düzeyi düzenlenir, bebek beden sıcaklığı korunur, gerilim hormonu düzeyi düşük kalır, bebek daha çabuk uykuya geçer, daha uzun uyur ve ağlama sıklığı düşer. Annelerde cilt deriye temas ile oksitosin hormonu salgılanır. Bu hormon bebeğin annesine dokunduğu, göğsünü ararken yaptığı temaslar nedeniyle hormon salınımını en üst noktaya çıkmaktadır. Aşk hormonu olarak ta bilinen oksitosin hormonu sayesinde annede rahatlama, bebeğe bağlanma ve bebeğe bakım verme isteği ortaya çıkar. Bebek açısından bakıldığında anneden ayrılmak hayatı tehdit eden bir durumdur. Ayrılık durumunda bebek annenin sağladığı sıcaklığa ve korumacılığına tekrar kavuşmak için ağlar ve çok reaksiyonlar verir. Bebek annesinden ayrıldığında beden ısısında düşme, kalp atımında azalma ve kan şekerinde düşme meydana gelir. Kısa periyot ayrılık bebekte bir meşakkat oluşturmadığı görülmekle birlikte ayrılığın uzun sürmesi bebeğin ileriki hayatında kalıcı hasarların oluşmasına sebebiyet verecektir.
Sonuç olarak bebeğin doğumdan sonraki hayata ahenk sağlayabilmesi için deri deriye temas değerli yer tutmaktadır. Fizyolojik yararları yanında ruhsal olumlu tesirleri de bulunmaktadır. Yapısal ve işlevsel olarak bebeğin beyin gelişimine katkısı vardır. Doğum sonrası bebek ile anne ortasında birinci tanışmayı deri cilde temas ile sağlayarak sağlam bir yuvanın kurulması tarafında büyük bir adım atılmasına vesile olunacaktır.
