Depresyon kronik olabilir yani uzun müddet devam edebilir.Bu durum,ikili insan münasebetlerinde ileri seviyede bozulma ve içe kapanmaya yönelik eğilimlerin olması nedeniyle psikoz ile ilişkilendirilmektedir.Bu manada psikoz kavramını açmak gerekiyor.Nedir psikoz?Genel olarak çok geniş bir ruhsal bozukluklar teşhis kümesini kapsar ancak en kıymetli özelliği gerçek ile bağın bozulmasıdır yani gerçeklik hissinin kaybolması kişinin kendi iç dünyasında yahut dışarıdan gelen hayali ya da gerçek uyaranlara farklı reaksiyon vermesi durumudur.Psikozdaki insan gerçeği farklı algılar.Çok kolay bir örnek vermek gerekirse konuta gelen bir konuğu hiç sebep yokken düşman üzere görebilir yahut yolda yürürken herkes kendine bakıyormuş üzere hissedebilir.Sık sık aile bireyleri ile arbede eder bunun nedeni de dolaylı yollardan kuşku duymasıdır.Yani yersiz kuşkular ve gerçek dışı fikirler psikozun en değerli özelliğidir.Depresyonda ise gerçeklik hissinin bütünü ile bozulmasından çok isteksizlik, karamsarlık, sık sık ağlama, geçmişe yönelik pişmanlık hisleri, geleceğe yönelik ümitsizlik hisleri, uykusuzluk, bazen çok sonluluk üzere durumlar görülür.Ama o gerçekliğin gerektirdiği günlük faaliyetlerini yerine getirme gücü azalmıştır.Bazen bu durum o denli bir düzeye ulaşır ki depresyondaki beşere kendine bakmadığı için şizofren yahut psikotik bir olgu olarak algılamak bilhassa profesyonel olmayan şahıslar tarafından yapılan bir kusurdur.Psikotik süreç kavramı ise çoklukla yirmili yaşlardaki genç beşerler için kullanılır.Bazen 35-40 yaş aralığı içinde geçerli olabilir.Ama sonuçta bir süreçtir ve ilerlemesi kelam bahsidir.Bu durum ise direkt olarak depresyon manasına gelir.Yani kişi değişmektedir lakin bu değişime karşı eli kolu bağlı kalmaktadır.Umutsuz ve çaresizdir.Sonu aşikâr olmayan bir ruhsal değişimin içindedir ve giderek etrafı ile alakası bozulmaktadır.İş ömrü bozulur yani bizim deyişimizle fonksiyonelliği azalır, aile alakaları karmakarışık hale gelir ve bazen obsesif kompulsif bozukluk vb durumlar görülebilir.Kendi iç dünyasında da hisleri çok karmakarışıktır ve iniş çıkışlar yaşar.Ve birçok vakit bunları tabir edemez.En nihayetinde kendini anlatacak bir söz yoktur ki. Bu sinsi gidişli psikotik süreç ilerleyen yaşlarda zihinsel dağılma ve baskıladığı hezeyanların manifest(açık) hale gelmesi ve toplumdan tamamı ile kopması ile sonuçlanır.Bu hususta şahıstan şahsa çok değişim olur ve yazılacak çok daha fazla şey olduğunu belirtmek gerekir.Bir kişinin hayatı sönmektedir ancak bu acılı ve problemli uzun yıllardan sonra ortaya çıkar.Sonuçta bir psikiyatrist olarak şahısların kendi problemlerini bilhassa iç dünyalarında yaşadıkları ve mana veremedikleri çatışmalarını kendi başlarına yenmeye çabalamalarından çok bir profesyonele istişarelerini tavsiye ederim.
Çözüm güç değildir.Temeli medikal tedaviye dayanır ancak psikoterapi yüklü gidilmesi de kelam hususudur.Tabii ki bu seçim kişinin özelliklerine ve tedaviye verdiği yanıta bağlı olarak değişir.Ama şunu söylemek gerekir ki tamamı ile sıfırlanabilir.İyi bir terapist hasta münasebeti ile bu tam düzelme hali ömür uzunluğu devam ettirilebilir.Kabul edersiniz ki kalıcı bir psikozun ya da şizofreninin yerleşmesinden çok daha güzeldir.
