Bir soykırımın gerçekleşmesi için makul kriterlerin karşılanması gerekmektedir. Bu kriterler, Birleşmiş Milletler Soykırım Mukavelesi’nde (1948) belirtilmiştir. Soykırım cürmü, aşağıdaki aksiyonlardan bir yahut birkaçının kasıtlı olarak gerçekleştirilmesiyle tanımlanır:
- Grubun büsbütün yahut kısmen öldürülmesi.
- Gruba önemli fizikî yahut zihinsel ziyan verilmesi.
- Grup üyelerine ömür şartlarını kasıtlı olarak ağırlaştıracak formda önlemler alınması.
- Gruba zorla doğum denetim sistemleri uygulanması.
- Grubun çocuklarının diğer bir kümeye zorla transfer edilmesi.
Soykırım, sistematik ve örgütlü bir formda gerçekleştirilen bir hareketler silsilesidir. Bu aksiyonlar ekseriyetle kitlesel öldürme, azap, tecavüz, toplu sürgün, açlık yahut başka insanlık dışı hareketler formunda tezahür eder. Soykırımın temel maksadı, makul bir kümeye mensup insanların kimliklerine dayalı olarak büsbütün yahut kısmen ortadan kaldırılması yahut yok edilmesidir.
TARİHTEN SOYKIRIM ÖRNEKLERİ
Soykırım, tarihi olarak tüm dünyada farklı vakitlerde ve farklı coğrafyalarda gerçekleşmiştir. En yeterli bilinen soykırımlar ortasında Holokost (Nazi Almanyası’nın Yahudi halkına yönelik soykırımı), Ruanda Soykırımı (Hutu ve Tutsi etnik kümeleri ortasında gerçekleşen soykırım) ve Bosna Soykırımı (Bosna-Hersek’te Sırp kuvvetlerinin Bosnalı Müslümanlara karşı gerçekleştirdiği soykırım) bulunmaktadır.
Soykırım, memleketler arası hukukta cürüm olarak kabul edilir ve Memleketler arası Ceza Mahkemesi üzere milletlerarası mahkemelerde yargılanabilir. Soykırım cürmü işleyenler, ulusal yahut memleketler arası mahkemelerde yargılanarak cezalandırılırlar.
