DEPRESYON NEDİR?
Depresyonun teşhis edilmesindeki en besbelli ögeler, şahıstaki çökkün ruh hali, mutsuzluk, kararsızlık, ömür sevincinin yok olması ve evvelce yapmaktan hoşlandığı şeylerden artık zevk almıyor olmasıdır. Rastgele bir sebep olmaksızın ağlama nöbetlerine tutulabilir, kendisine ve etrafına olan ilgisi azalır. Bu bireyler genelde yalnızlığı tercih eder, dışarı çıkıp insanların ortasına karışmak onlara zulüm üzere gelmektedir. Cinsel ilgisi ve isteği azalmıştır. İştah ve uyku durumlarında da olağandan farklılık mevcuttur. Kendilerini kıymetsiz, maharetsiz ve yetersiz görmektedirler. Sık sık geçmişiyle hesaplaşır, pişmalıklar yaşar. Olumsuz yargı ve değerlendirmeleri olmaktadır.
Aslında depresif hisler hepimizin hayatında olan birşeydir. Bir husus ya da bir kişi ile ilgili hayalkırıklığı yaşamak, problemli, üzücü olaylar yaşamak bizi depresif hissettirebilir, moralimiz bozabilir ancak bu depresyon ile birebir şey değildir. Depresyon teşhisi koyabilmemiz için kişinin şikayetlerinin en az iki haftadır sürüyor olması ve gündelik hayatını, iş ve toplumsal hayatını önemli manada etkiliyor olması gerekir. Unutmamalıyız ki depresyon kişinin yaptığı bir şımarıklık değildir.
DEPRESYONDAKİ YAKINIMIZA NASIL YARDIM EDEBİLİRİZ?
Depresyonda olduğunu düşündüğünüz yakınıza, yardım etmek gayesiyle olsa da asla, “takma kafana, ne var bunda, hepimizin başına geliyor, sen kafanda büyütüyorsun” üzere cümleler sarfetmemelisiniz. Bu tip cümleler depresyondaki şahsa onu ciddiye almadığınızı hissettirir. “Nasıl hissediyor olduğunu tam olarak anlayamıyor olabilirim lakin seni umursuyorum ve sana yardım etmek istiyorum”, çok daha samimi bir cümle olacaktır. Onu bir psikiyatr ve psikolog ile görüşmeye teşvik etmek, ilaçlarını kullandığından ve terapilerini aksatmadığından emin olmak yeniden onun için yapabileceğiniz büyük bir yardımdır. Kaçınmanız gereken bir başka kusur “bak sen bu türlü olunca biz de üzülüyoruz, bizleri de üzüyorsun haydi artık toparlan” demektir. Bu tip cümleler esasen depresyonda olan kişiyi daha da makûs eder, suçluluk hisleri artar, dertleri artar. Unutmamalıyız ki düzelmek o kişinin elinde olan birşey değildir, depresyon da bir hastalıktır. Sabırlı olmalısınız, onun yanında olduğunuzu, dinleyebileceğinizi birden çok kere tekrar etmeniz gerekebilir. Hasebiyle sizin de keyifli ve sağlıklı olmanız ona daha yeterli dayanak olabilmeniz için çok kıymetlidir. Tatile çıkmak, yaşadığı yerden uzaklaşmak da depresyonlu hastaya uygun gelmeyecektir zira tüm sıkıntıları başında gittiği yere de gçtürecektir o yüzden bu tip bahislerde ısrarcı olmamanızı tavsiye ederim.
DEPRESYON İLE BAŞETMENİN YOLLARI
Depresyondaki kişi kesinlikle psikoterapi görmelidir hatta bu ağır bir depresyon ise ilaç da kullanmalıdır. Bu profesyonel takviyelerin yanısıra despresyonla daha kolay başedebilmesi için de birtakım tekliflerimiz var.
*Depresyondaki kişi çoğunlukla konuttan çıkmak istemez lakin etkin olmaya kendini biraz zorlamalıdır. Birinci başta güç gelecek lakin sonrasında şahsa yaşadığını hissettirecektir.
*Uyku ve yemek konusundaki düzensizlikleri minimuma indirmeye çalışılmalıdır. Örneğin iştahı olmasa bile yemek hazırlayıp sofraya oturmalıdır.
*Yakın etraftan yardım istemekten çekinmemeli, terapi seansları aksatılmamalıdır.
*Depresyondaki kişinin başında daima olumsuz yargı ve değerlendirmeler vardır. Kişi bu olumsuz niyetleri sorgulamalı, bu olumsuz niyetin sahiden bir ispatı olup olmadığını incelemelidir. Farklı bakış açısı ne olabilir diye kendisine sormalıdır. Şayet farklı bir bakış açısı bulamıyorsa şöyle düşünmenin yararı olabilir: “Bana arkadaşım bu türlü bir fikir ile gelse ona ne derdim, nasıl yaklaşırdım?”
*İşler istediği üzere gitmediğinde kişi kendi için maharetsiz, başarız, yetersiz üzere sıfatlar kullanmamalı, herşey denetim edemeyeceğini kabul etmelidir.
*Depresyondaki kişi sabırlı olmalıdır. Bu, tedavisi olan bir hastalıktır. Terapinin başından beri geçirdiği gelişmeleri sık sık kendine hatırlatmalıdır.
