İnsanları hayvanlardan ayıran temel özelliklerinden birisi de iki ayaklı yaradılışta olmasıdır. İki ayak üzerinde duran bildiğimiz için başka omurgalı hayvanlara nazaran üstleri görebiliriz ve aletleri kullanmak için el ve kollarımız özgürleşmiş olur. İnsan omurgasında eşsiz istikrar ve esneklik vardır. Bu istikrar değiştiğinde omurganın hareket düzlemlerinin birinde yahut birden fazlasında omurga deformitesi oluşur. Hipokrat, ‘omurgadaki eğriliğin pek çok çeşidi vardır, sağlıklı olağan bireylerde dahi gözlenebilir. Doğuştan yahut alışkanlıktan kaynaklanabildiği üzere ağrı ve yaşlanma da omurga eğriliğine eğilim yaratır’ demiştir. Traksiyon aygıtlarının ve gövde korselerinin kullanıldığı eski Yunan ve Romalılar periyodundan bu yana omurga eğrilikleri tedavisinde ilerlemeler kaydedildi. Fakat Hipokrat’ın omurga eğrilikleri için yapmış olduğu tarif büsbütün doğrudur. Omurga eğriliklerini dört kısımda inceleyebiliriz.
Sağlıklı insanlarda gelişen omurga eğrilikleri.
Doğuştan olan omurga eğrilikleri.
Alışkanlığın neden olduğu omurga eğrilikleri.
İleri yaş ve ağrıdan kaynaklanan omurga eğrilikleri.
Skolyoz tüm omurga deformitelerini içeren bir tabirdir. Yunanca eğilmiş bükülmüş yahut eğrilmiş manasına gelen scolios sözünden türemiştir. Galen bu terimi frontal düzlemde omurganın eğriliği olarak tanımlamıştır. Sagital planda ki patoloji, omurganın doğal sagittal eğiminin fazla olmasından yahut azalmasından kaynaklanır. Galen’in sagittal eğrilikleri tanımlamak için kullandığı söz olan kifoz ve lordoz, omurgada aşikâr dereceler içerisinde olağandır.
Rastgele bir sabit frontal eğim varlığı, olağandışı olarak düşünebilmekle birlikte, çoklukla aşikâr bir ölçü frontal eğrinin olağan hudutlar içinde olabileceği kabul edilir. Skolyoz Araştırma Topluluğu, rotator bileşen ile yahut olmaksızın, frontal düzlemde 10 derece yahut daha fazla olan rastgele bir eğriliği skolyoz olarak tanımlamıştır. Sagittal düzlemdeki patolojik eğri tarifi tartışmalıdır. Omurga, sagittal planda 7. Boyun omuru merkezinden kuyruk sokumuna sarkıtılan çekül sınırı boyunca istikrardadır. Bu istikrar baş ve boyun durumundan etkilenebileceği üzere pelvis ve alt ekstremitelerin yani bacakların durumundan da etkilenebilir. Kifoz yaşla birlikte artar. Skolyoz Araştırma Topluluğu, 20 dereceden 50 dereceye kadar olan torasik kifozu olağan kabul eder. Olağan lordozun 31 derece ile 79 derece ortasında değiştiği kabul edilir.
