Yeni datalar 2024’ün gezegenin kayıtlara geçen en sıcak yılı olduğunu gösterirken, daha evvel alınan kararların bilakis dünya 1,5C’den daha fazla ısınmaya yaklaştı.
200’den fazla ülke, iklim değişikliğinin en ziyanlı tesirlerinden kaçınmak için uzun vadeli sıcaklık artışlarını bu düzeyin altında tutmak için çalışacaklarını kabul etmişti.
Peki global ısınmayı 1,5C’de tutmak neden kıymetli?
Bilim insanları, her 0,1C’lik sıcaklık artışının gezegen için daha uzun periyodik sıcak hava dalgaları, daha ağır fırtınalar ve orman yangınları üzere daha büyük riskleri beraberinde getirdiğini söylüyor.
Dünya 2C’lik sıcaklık artışına yaklaştıkça tesirlerin çok daha çok seviyelerde seyredeceğine dair güçlü bilimsel deliller var. Bu nedenle de 1.5C gayesi kabul edildi.
Bilim büsbütün kesin sonuçlar vermese de, 1,5C global ısınmaya karşı 2C’lik global ısınmanın sonuçları olabilir:
- Aşırı sıcak günler orta enlemlerde (kutuplar ve tropik bölgeler dışındaki bölgeler) ortalama 4C daha sıcak olurken, 1.5C’de 3C daha sıcak olacak.
- Deniz düzeyindeki yükselme 1,5C’ye nazaran 0,1 m daha yüksek olacak; yaklaşık 10 milyon insan daha sık sel baskınlarına maruz kalacak.
- Mercan resiflerinin %99’undan fazlası kaybolacak. Bu oran 1,5C’de yüzde 70 ile yüzde 90 ortasında.
PARİS MUTABAKATI NEDİR?
2015 yılında dünya önderleri, global sıcaklıkların “sanayi öncesi” düzeyler olarak bilinen 19. Yüzyılın sonlarındaki düzeylerin 1.5C üzerine çıkmasını önlemeye çalışacakları tarafında taahhüte bulundu.
Neredeyse tüm dünya ülkeleri global ısınmaya neden olan sera gazı emisyonlarını azaltmayı kabul etti.
12 Aralık 2015’te Fransa’nin başşehri Paris’te 194 taraf (193 ülke ve AB) tarafından kabul edilen Paris Muahedesi, 4 Kasım 2016 tarihinde yürürlüğe girdi.
PARİS MUTABAKATI NE DİYOR?
Anlaşmada birtakım taahhütler sıralanıyor:
- Küresel sıcaklık artışlarının 1,5C ile sonlandırılması ve sanayi öncesi periyotta kaydedilen 2,0C’nin “oldukça altında” tutulması için “çabaların sürdürülmesi”
- Her ülkenin kendi emisyon azaltma gayelerini belirlemesi ve bu gayelerin her beş yılda bir gözden geçirilerek yükseltilmesi
- Zengin ülkelerin, iklim değişikliğine ahenk sağlamak ve yenilenebilir güce geçmek için iklim finansmanı olarak bilinen fonları sağlayarak fakir ülkelere yardım etmesi
1.5C amacının çoklukla tek bir yıldan çok 20 yıllık ortalamayı tabir ettiği kabul ediliyor.
Dolayısıyla, 2024 yılı sanayi öncesi periyoda nazaran 1,5C’den fazla daha sıcak olsa da, bu Paris Muahedesi eşiğinin şimdi aşıldığı manasına gelmemektedir.
PARİS MUAHEDESİ’NDEN BU YANA ÜLKELER NE YAPTI?
Dünya önderleri her yıl COP’lar olarak bilinen milletlerarası tepelerde iklim taahhütlerini görüşmek üzere bir ortaya geliyor.
2015’ten bu yana düzenlenen tüm COP’larda ülkelerin Paris’te verdikleri sözleri nasıl yerine getirdikleri takip edildi.
Anlaşma imzalandığında, hükümetler Paris maksatlarının global ısınmayı 1,5C ile sonlandırmayacağını kabul etti.
BM’ye nazaran mevcut iklim planları dünyanın 2100 yılına kadar yaklaşık 2,6C ile 2,8C ısınacağını öngörüyor. Fakat tüm net sıfır taahhütlerine ulaşılması halinde bu kıymet 1,9C’ye düşebilir, yani ülkelerin amaçlarına ulaşmak için daha fazla siyaset uygulamaya koymaları gerekecek.
Aralık 2023’teki COP28’de ülkeler, harekete geçmeye zorlanmasalar da birinci sefer “fosil yakıtlardan uzaklaşmaya katkıda bulunmayı” kabul etti.
Ancak Kasım 2024’teki COP29’da kıymetli bir ilerleme kaydedilmedi.
Aralarında Kanada, Yeni Zelanda ve kimi ada devletlerinin de bulunduğu pek çok ülke, tepede varılan mutabakatın çok zayıf olduğunu ve evvelki yıllarda verilen taahhütleri zayıflattığını söyledi.
PARİS MUAHEDESİ FAKİR ÜLKELER İÇİN NE VADEDİYOR?
Paris Muahedesi, dünyanın varlıklı ülkelerinin gelişmekte olan ülkelerin iklim değişikliğinin tesirleriyle başa çıkmalarına ve daha yeşil ekonomiler inşa etmelerine yardımcı olmak için 2020 yılına kadar yılda 100 milyar dolar sağlamaları istikametinde birinci kere 2009 yılında verilen bir taahhüdü yineledi.
OECD datalarına nazaran, 2020’de yalnızca 83,3 milyar dolar toplandı ve gayeye nihayet 2022 yılında ulaşıldı.
2023’te ülkeler birinci sefer yalnızca kayıp ve ziyanlar için bir fon kurulması konusunda muahedeye vardı. Bu para, ülkelerin iklim değişikliğinin tesirlerinden kurtulmalarına yardımcı olacak.
COP29’da ülkeler 2020 gayesini güncelleme konusunda anlaştı.
Zengin ülkeler 2035 yılına kadar gelişmekte olan ülkelere yılda 300 milyar dolar sağlamayı taahhüt ederken, tıpkı tarihe kadar özel ve kamu kaynaklarından 1,3 trilyon dolar toplanması için daha geniş bir maksat belirlendi.
Ancak daha fazlasını uman gelişmekte olan ülkeler 300 milyar dolarlık sayısı “önemsiz bir meblağ” olarak eleştirdi.
