Türkiye’de kayıtlı ve yeni bilimsel tekniklere dayanan birinci tohum ıslahı süreçlerinin geçmişi ise 1925’e kadar dayanıyor. Eskişehir, tohum ıslahı istasyonunda gerçekleştirilen birinci çalışmalar, buğday üzerine işleniyordu.
Neredeyse bir asra merdiven dayayan Türkiye’de tarım ıslahı, teknik, tertip ve çeşitlilik açısından, günümüzde büyük değişimlerin adresi oluyor. Domatesten salatalığa kadar birçok farklı ekinin tohum ıslahı çalışmaları beklenen doğrultuda başarılı sonuçlar sunuyor.
Konuyla ilgili uzmanlar, ıslahın genetik çalışmalarla karıştırılmaması gerektiğine vurgu yapıyor. Hibrit tohumun doğal tohum olduğu aktarılıyor. Uzmanlar, üstün özelliklerin toplandığı tohumların bu biçimde üretildiğini lisana getirirken, hibrit tohumların birçok katkı verdiğini açıklıyor. Hibrit tohumların, anne ve babaları belirli olması, uzman ellerde melezlenmesi vurgu yapılan birinci nokta oluyor.
TOHUM ISLAHININ TEMEL HEDEFLERİ ŞU HALDE AÇIKLANIYOR:
Güncel iklim ve toprak kaidelerine uygun eserler belirlemek.
Ekinlerin, hastalıklara ve zararlılara karşı dayanıklılığını sağlamak.
Kaliteli ve verimli çeşitler üreterek, ziraî gelişime katkı vermek.
Pazarda tüketicilerin ilgisini çekecek daha farklı renklerde, büyüklükte, biçimde, lezzet, aroma ve çekirdek formunda ekin üretmek ve ona uygun talep oluşturmak.
Yetiştirme tekniklerine yansısı yüksek çeşitler yapmak. Su, gübre üzere dış etkenlerin verimli kullanımını gerçekleştirmek.
Hibrit yani ıslah edilen tohumlar; erkencilik, hastalık ve zararlılara karşı daha sağlam oluyor. Daha geniş adaptasyon yeteneği bulunan ıslah tohumlar, elverişsiz şartlarda bile nispeten daha çok randıman imkanı sunuyor.
