DSM-5 (Ruhsal Bozuklukların Teşhis ve İstatistiksel El Kitabına Göre)
Bu hastalığa sahip olan bireylerde, psikiyatrik istikametten iki uç durum görülür.
Biri mani veya hipomani denilen taşkınlık periyodu yani hislerin çok fazla yükseldiği bir devir görülür.
Diğeri de çökkün durum dediğimiz depresif hislerin hakim olduğu bir periyottur.
Bu iki devir, birinin yatışması oburunun alevlenmesi halinde ilerler.
Şimdi, bu iki devrin belirtilerini farklı başka inceleyelim.
MANİ DEVRİ:
Mani periyodunda kişinin hisleri epeyce kabarık, taşkın ve coşkuludur. Benlik kabarmıştır. Kendine çok inançlıdır. Büyüklük kanıları görülebilir.
Bu devirde uyku ihtiyacı azalır, azıcık bir uyku ile bile gün içinde enerjik ve canlı olabilirler. Çok dinç görünebilirler.
Aşırı konuşma, konuşurken mevzudan hususa atlama yahut diğerlerini konuşmaya tutma görülebilir.
Düşünceler gerisi arkasına geliyor üzere bir durum kelam konusu olabilir.
Dikkat dağınıktır. His, fikir ve davranışlar besbelli seviyede hızlanmıştır.
Aşırı sevinçli bir hal görülebilir. Çok gülebilir yahut diğerlerini güldürebilir.
Sürekli hareket halinde olabilirler.
Bu periyotta engellenmeye çok reaksiyon verirler. Birdenbire öfkelenebilirler.
Sonuçlarını düşünmeden süratli otomobil kullanabilir, gereksiz harcama yapabilir, denetimsiz cinsel ilgiler yaşayabilirler. Cinsel istekte bir artış görülür.
ÇÖKKÜNLÜK PERİYODU:
Mutsuzluk, karamsarlık, güç azlığı, özgüvende düşme, değersizlik hisleri, iştahsızlık, uyku düzensizliği, hayattan keyif almama, içe kapanma, suçluluk hisleri, cinsel istekte azalma, yaptıklarına odaklanamama, az konuşma bu devirde bariz biçimde görülen belirtilerdir.
Özellikle bu devirde kendine ziyan verme niyetleri olabilir.
Yakınları tarafından bu husus ciddiye alınmalı ve katiyetle bir uzman yardımına ( psikiyatri uzmanı ) başvurması için kişi yönlendirilmelidir.
Nedenleri Nelerdir?
Genetik yatkınlık,
İYİLEŞME NASIL SAĞLANABİLİR?
Yaşamlarımızın içinde hepimizin hisleri değişebilir. Buradaki durum çok daha farklı bir durumdur.
Burada bahsettiğimiz belirtilerin şiddeti, müddeti ve kişinin günlük ömründe fonksiyonellikte bariz bir bozulma meydana getirmesi ile,
Bu bireylerin öncelikle ve katiyen BİR PSİKİYATRİ UZMANI tarafından kıymetlendirilmesi gerekir.
Bu durumlarda birinci başvurulan kişi bir klinik psikolog olmamalıdır.
Gerekli ilaç dayanağı düzenlendikten sonra psikiyatri uzmanının denetiminde klinik psikologlar tarafından bir terapi takviyesi verilebilir.
Bu bozukluk, düzelebilen ancak aşikâr aralıklarla, yineleyen ataklarla seyredebileceğinden mümkünse tıpkı uzmanlarla uzun periyodik bir tedavi programı uygulanmalıdır.
Yakınları kişiyi ve hastalığın başlangıç devirlerindeki tutarsızlıkları yakından tanımalıdır ki, erken psikiyatrik müdahale ve terapötik dayanakla süratlice tedbirler alınabilsin. Örneğin, başlangıçtaki uyku düzensizlikleri ve öfkelenmeler yakınlarına birinci işaretler olabilir.
Kendine yahut etrafına ziyan verme risklerinde hastaneye yatışlar gerekebilir.
Ataklar ortasında düzelmeler olsa da kollayıcı tedavi için terapilere devam edilmesi çok kıymetlidir.
