Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Parti), “Barış ve Demokratik Toplum Sürecinde Tüzel Gereklilikler” başlığıyla Mülkiyeliler Birliği’nde bir çalışma atölyesi düzenledi. DEM Parti’nin TBMM’de kurulan Ulusal Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komitesi üyeleri, Meclis Kurulu Uyum üyeleri ile Hukuk ve İnsan Hakları Kurulu üyelerinin katıldığı çalışma atölyesinde, insan hakları hukuku ve çatışma tahlili, anayasa hukuku, ceza hukuku, yönetim hukuku, umut hakkı ve barış hakkı üzerine çalışmalar yapan akademisyenler ve uzman bireyler de yer alıyor.
“SÜRECİN TABİATINA UYGUN BİR HALDE YAPILMALIDIR”
Atölyenin açılış konuşmasını yapan DEM Parti İmralı Heyeti üyesi ve Şanlıurfa Milletvekili Mithat Sancar, sürecin barışa, demokratik topluma ve huzura evrilebilmesi için yapılması gerekenlerin olduğunu söyledi. Sancar, “Barış hükümetinin birinci adımı çatışmayı sonlandırmak. Çatışmayı sonlandıracak hukukî düzenlemeleri yapmak, çatışmayı bitirmenin gereklerini yerine getirecek önlemleri siyasal ve hukukî tabanda almak. Burada şiddet siyaset denkleminin kıymet taşıdığını vurgulamak isterim. Bir sorun 100 yıldır devam ediyorsa 40 yıl aşkın bir müddettir şiddetle iç içe geçmişse bu sorunu dönüştürmek için önemli çalışmalar yapmak gerek. Öncelikle çatışmayı sonlandıracak teknikler ve düzenlemeler titizlikle ele alınmalı ve sürecin tabiatına uygun bir biçimde yapılmalıdır. Şiddet bitiyorsa yerine siyasetin geçmesi gerektiği bu alanda yapılan çalışmalarda daima vurgulanan çok kıymetli bir noktadır” dedi.
“ÇATIŞMANIN TEMELİNDE YATAN SORUNU ÇÖZECEK YOLLARI AÇMAK GEREKLİDİR”
Sancar, şiddet siyaset denkleminde şiddetin yerine siyasetin talepleri, silahla gerçekleştirme uğraşı yerine demokratik siyasetle hayata geçirme isteğinin ve çalışmasının öne çıkmasını gerektirdiğini belirterek “Barış hukukunun ikinci ögesi çatışmayı doğuran sorunu çözmeye yönelik teknikler geliştirmek ve düzenlemeler yapmak zira çatışma zaten doğmaz. Temelinde meseleler vardır. Çatışmayı yaratan sebepler mümkündür. Çatışmayı bitirme konusunda sağlam bir yol oluşturmak için çatışmanın temelinde yatan sorunu da çözecek yolları açmak gereklidir. Biz bu probleme açıkça alışılmış ki Kürt sorunu diyoruz. Kimileri bunu bu türlü isimlendirmek istemeyebilir lakin sorunun gerçeği budur” diye konuştu.
“HUKUKSAL GARANTİLER OLUŞTUKÇA SÜRECE İNANÇ DE ARTAR”
Kürt meselesinin bu çatışmanın kaynağı olduğu konusunda direkt, dolaylı, açık, örtük neredeyse geniş bir fikir birliği olduğunu tabir eden Sancar, şunları kaydetti:
“Barış hukukunun üçüncü boyutu, bu iki kademeyi bütünsel barışa dönüştürecek ve kalıcı hale getirecek çalışmaları yürütmek, düzenlemeleri yapmak, önlemleri almaktır. Bunun da temelinde demokratikleşme ya da demokratik toplumun inşası yer alır. Bu üç kademenin, bu üç ögenin da -ki bunlara öbürleri eklenebilir- hukuk ve demokrasi bu üç ögenin birbiriyle bütünleşmiş değerli boyutlarıdır. Vazgeçilmez boyutlardır. Hukukî garantiler oluştukça sürece inanç de artar. Yalnızca beyan ve kelamlı taahhütlerle toplumda inancı büyütmek ya da geliştirmek mümkün olmaz. İnancın temeli teminatlara hatta demokrasi konusunda önemli bir plan bir program hazırlayıp bunu hayata geçirmektir. Hem toplumsal iştiraki büyütür hem süreci farklı toplum bölümlerinin sahiplenmesini sağlar. Tıpkı vakitte itirazları, korkuları ve tereddütleri gidermeye de büyük ölçüde yardımcı olur. O nedenle bu çerçevede de çalışmalar yürütmek sürecin ve barış hukukunun bir modülüdür. Daha doğrusu bütün bunları içeren bir barış planına muhtaçlığımız var.
“SOMUT VE DİREKT ÇALIŞMALAR YAPMASINA ACİL MUHTAÇLIK VAR”
Meclis’te yürütülen çalışmalar bu açıdan kıymetlidir. Komitenin varlığı, iştiraki teşvik etmekte toplumla irtibatı ve sürecin toplumda kabul görmesine katkı sunmaktadır. Bu katkı değerlidir, ciddidir. Fakat Kurulun bu fonksiyonunu gerçek manada sürdürebilmesi için barış planı ve barış hukuku üzerinde de somut ve direkt çalışmalar yapmasına acil muhtaçlık vardır. Bir sorunu çözmenin yalnızca siyasal alanda değil ferdî bağlantılarda toplumsal sorunlarda de bir sorunu çözmenin en değerli gereği o sorunun ismini koymaktır. İsmini koymadığınız vakit neyin nasıl çözeceğiniz konusunda da bir karmaşa yaratırsınız. ‘Bir çatışma var mı? Yok mu?’ sorusuna direkt ismini koyarak yanıt vermek gerekiyor. Evet, bir çatışma var ve kimi kesitler bu çatışmanın savaş olarak isimlendirilmesi kabul etmiyor olabilirler. Bu gerekli de değildir. Zira barışın tersi yeni çalışmalarda, son 30-40 yıllık çalışmalarda ısrarla vurgulandığı üzere barışın aksi kavramı savaş değil şiddettir. Parlamento bu sürecin canevi fonksiyonunu görmelidir. Elbette tıpkı vakitte toplumun bütün kesitlerinin de burada rol oynayacağı sistemlerin geliştirilmesi. Bu çalıştayda ismini koyarak ilerleme ekseninde tartışmalar yürütmeyi hedeflemiştik. Mesela çatışmayı sonlandırdığınızda ne olacak?
