Belirli bir örümcek cinsinin sıradışı DNA’sı karşısında büyülenen bilim insanları bunun, yaşadığımız dünyadaki evrimsel çeşitliliğin anahtarı olabileceğini düşünüyor.
Çoğu hayvanın yalnızca 5-10 çeşidi varken, dans hareketleri ve canlı renkleriyle tanınan Avustralya’nın tavus kuşu örümceği 100 farklı tipe evrimleşti.
Independent Türkçe’nin aktardığına nazaran bilim insanları örümceğin genetik malzemesindeki bir muamma olan “karanlık DNA”yı yakından inceleyerek cinslerinde bu kadar çok çeşitlilik olmasının baş karıştırıcı nedenini ortaya çıkarmaya çalışıyor.
Araştırmacılar, örümceğin etrafına süratle ahenk sağlama ve yeni çeşitler oluşturma yeteneğinin, karanlık DNA’dan kaynaklanabileceğini öne sürüyor.
FARKLI FORMLARDA İSİMLENDİRİLMELERİNİ SAĞLAYAN ÖZELLİKLERİ VAR
Erkek tavus kuşu örümcekleri, karınlarında tavus kuşu tüylerini andıran, çok renkli mükemmel desenleriyle ayırt ediliyor. Kendilerine isimlerini veren bu özelliği, partnerleri etkilemek için kullanıyorlar.
Toplu iğne başı büyüklüğündeki bu canlılar, renkli desenlerden oluşan kostümleriyle şov yaparken, ayaklarıyla ritmik bir davul sesi çıkararak müzik söyleyip dans edebiliyor.
Sanger Enstitüsü’nden Jonah Walker, daha evvel örümceklerden korktuğunu itiraf etse de bu sayısız tıbbın gelişiminin gerisindeki bilimsel süreci incelemek üzere doktorası için Avustralya’ya gitti.
BBC News’a konuşan Walker şöyle diyor:
Arkadaşlarıma ve aileme Avustralya’da örümcekler üzerine çalışacağımı söylediğimde kimi telaşlı bakışlarla karşılaştım ve açıkçası ben de kaygılıydım. Fakat onları dans ederken izlediğim birkaç saniye tüm endişelerimi silip süpürmeye yetti.
Walker, küme başkanı Dr. Joana Meier ve milletlerarası bir takımla birlikte, bu örümceğin keşfedilmiş tüm tiplerinden örnekler toplayarak bunları davranış, hareket ve müziklerine nazaran titizlikle sınıflandırdı.
Araştırmada daha sonra hangi genlerin hangi özelliğe karşılık geldiğini ortaya çıkarmak ve tavus kuşu örümceği varyasyonlarının neden bu kadar çok olduğunu açıklamak için her bir tıbbın DNA’sıyla çapraz karşılaştırmaya yapıldı.
Çalışma şimdi birinci kademelerinde olsa da takım daha fazla araştırma yapmak için güçlü bir nedenleri olduğu konusunda optimist.
Bir DNA ipliği uzun bir molekül dizisinden oluşur; bunun bir kısmı, insanların göz rengi yahut uzunluk üzere muhakkak özellik ve niteliklerini kodlayan genlerdir. DNA’nın büyük bir kısmı gen değil ve bu kısımların nelerden sorumlu olduğu hakkında kâfi bilgi yok.
Sanger Enstitüsü’nden araştırmacılar tavus kuşu örümceklerinin çeşitliliğinden bu “karanlık DNA” kısımlarının sorumlu olabileceğini düşünüyor. Bu canlılar, insanlardaki “karanlık DNA” ölçüsünün üç katına sahip.
Dünya BiyoGenom Projesi araştırmacıları bugüne kadar 3 bin farklı tıbbın DNA’sını muvaffakiyetle deşifre etti.
Gelecek yıl 10 bin tıbbın, 10 yıl içinde de yaşayan 1,8 milyon tıbbın şifresini çözmeyi tamamlamayı hedefliyorlar. Bu sayede tüm canlıların nasıl evrimleştiğine ve birbirleriyle nasıl bağ kurduğuna ışık tutmayı umuyorlar.
