Dağınık beyin sendromu, çağdaş ömrün süratli tempolu tabiatı, bilgisayarlar, telefonlar ve öteki dikkat dağıtıcı faktörlerle ilişkilendirilir. Bu semptomlar, hayat stili değişiklikleri, gerilim idaresi, tertipli antrenman ve meditasyon üzere stratejilerle hafifletilebilir.
BBC Türkçe’nin haberine nazaran; tıpkı anda birçok işi yapmak bir yana, kolay kolay dikaktimizin dağılması ve kesintiye uğrama alışkanlığımız beynimizi olumsuz etkiliyor.
İş günümüz e-posta, cep bildirileri, toplantılar, yardıma gereksinimi olan iş arkadaşları üzere daima kesintiye yol açan şeylerle doludur. Birçok şirket açık ofis üzere sistemlerle bizleri anında gelişen diyaloglar ortamına iter ve birebir anda birçok işi yapmaya teşvik eder.
Fakat birçok araştırmacı birebir anda birçok iş yapmaya çalışmanın randımanı düşürdüğünü söylüyor. Bir tek iş üzerinde yoğunlaştığımızda daha fazla iş yapıyoruz.
Çünkü beynimiz bir anda bir iş yapacak biçimde donanımlıdır. Tıpkı anda birçok işi yaptığımızı düşünsek de aslında bu türlü olmamakta, beynimiz daima bu işler ortasında gidip gelmektedir.
Bu ise beyni yormakta, bilişsel marifetini düşürmektedir. 2007’de yapılan bir araştırma, çalışmaların üç dakikada bir e-posta vb. vesilelerle daima kesintiye uğradığını ortaya koydu. Bu biçimde kaybedilen vakit, yaratıcılık azalması, kusur ve yorgunluk ise 50 bin çalışanı olan bir şirkete yılda 1 milyar dolara mal oluyor.
Texas Üniversitesinde Beyin Sıhhati Merkezi’nin kurucusu Dr Sandra Bond Chapman’a nazaran, tıpkı anda birçok işi yapmaya çalışmak yüzeysel düşünmeye, yaratıcılık eksikliğine, kusurlara ve gereksiz bilgiyi eleyememeye neden oluyor. Zira beyin bir anda birçok iş yapacak halde donanımlı değildir ve bunu uzun müddet yapmaya çalışmak gerilimi artırdığı üzere depresyona ve entelektüel kapasitenin azalmasına da yol açıyor.
Fakat birebir anda birçok iş yapmaya çalışmanın tesirli olmadığına dair hayli fazla data olsa da eski alışkanlıklar yeni teknolojilerle birleştiğinde birçok işyerinde bu metot hakim olmaya devam ediyor.
California Üniversitesi’nden Dr Christine Carter bu sistemin beşerde daima meşgul ve üretken olma hissi yarattığı için tercih edildiğini düşünüyor. “Ofiste ne kadar çok vakit harcarsanız o kadar düzgün emekçisiniz üzere yanlış bir inanç hakim” diyor.
Carter bu inancın kaynağını, fabrika ve ofise giriş-çıkışın kart basma metoduyla yapıldığı endüstrileşme periyodunun dorukta olduğu günlere bağlıyor. O vakitler beşerler konuta dönünce işle ilişkileri kesilirdi. “Laptop ve e-postanın ortaya çıkmasıyla bu durum alt üst oldu” diyor Carter.
Chapman’a nazaran ise “teknoloji beynimizi daima kesintiye uğramaya alıştırıyor, yeni bir e-posta ya da toplumsal medya bildirisi geldiğine işaret eden sinyali bekler oluyoruz”. Yani başka bütün bağımlılıklar üzere, kesintilerin bize ziyanı olduğunu bildiğimiz halde başımızı kurcalamaya devam ediyor.
Ancak Carter bile bilmesine karşın, çok çalışma nedeniyle hastaneye niyete kadar tıpkı anda birçok iş yapma gayretine son verememiş.
“Toplum olarak dağınık beyin sendromundan mustaribiz” diyor ‘Singletasking’ (Tek İş Üzerinde Yoğunlaşma) kitabının muharriri Devora Zack. “Hem iş hayatımızda hem özel hayatımızda bu durum yaygın.”
