İzmir Bergama’da Bayburt Grup’a ilişkin Agrobay Seracılık’ta Tarım-Sen’e üyesi oldukları gerekçesiyle işten atılan ve 213 gündür direnişlerine devam eden çalışanlar Ankara’ya yürüdü.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’ın görüşme talebini kabul etmediği direnişçi 39 çalışandan Dudu İtimat ve Şehriban Kapaklıkaya Çalışma Genel Müdürü Mehmet Baş ile görüştü.
‘NEDEN SİGORTASIZ ÇALIŞTIĞINIZDA ŞİKAYET ETMEDİNİZ?’ DEDİ
ANKA’nın haberine nazaran görüşmeyi anlatan Kapaklıkaya, “Biz binbir hayal ve ümitle gelmiştik. Bize ‘Neden sigortasız çalıştığınızda şikayet etmediniz?’ dedi. Biz hatalı durumda kaldık. İki dakika bizimle görüştü. ‘Toplantım var, gidiyorum’ dedi. Biz buraya kederimizi anlatmaya geldik. Para, sadaka istemeye gelmedik” diye konuştu.
İşçi Sıhhati ve İş Güvenliği Meclisi’nin Olgunlar Sokak’taki Madenciler Anıtı önünde yaptığı takviye açıklamasına katılan Agrobay emekçisi bayanlardan Kapaklıkaya, görüşmeye ait şunlaerı söyledi:
‘İKİ DAKİKA GÖRÜŞTÜ, ‘TOPLANTIM VAR, GİDİYORUM’ DEDİ’
-İki dakika bizimle görüştü. ‘Toplantım var, gidiyorum’ dedi. Bizi sekreterine yönlendirdi. Doğal ki doluyuz, kederimizi anlatacağız… Biz buraya kederimizi anlatmaya geldik. Para, sadaka istemeye gelmedik. Emeğimizi almaya geldik.
– ‘Bize kim sahip çıkacak?’ dedim. Biz buradan hakkımızı almadan gitmek istemiyoruz. Bizden taraf olmadığını anlayınca ‘Bize kim takviye çıkacak?’ dedim. Kim bize yardım edecek? ‘Cebimden mi vereyim?’ dedi. ‘Ben buraya senin cebinden para istemeye mi geldim’ dedim. ‘Ne demek istiyorsun?’ dediğimde ‘demedim’ dedi. Ben sinirlendim.
– Hudut krizi geçireceğim. Arkadaşımla konuşmaya başladı. ’Ben ne yaptığımı biliyor muyum?’ dedi. Nasıl ne yaptığını bilmiyorsun, rahat yerde, sıcak yerde oturuyorsun. Asıl ben bilmiyorum ne yaptığımı. Barakalarda yaşıyorum. Sokaklarda sürünüyorum. Beyefendi ne yaptığını bilmiyormuş. Biz buraya hakkımızı alalım diye geldik.
‘EVE GİTTİĞİMDE BAK YÜRÜDÜM, KAZANDIM DİYECEKTİM’
Ben işten çıktığımdan beri ayağıma çorap alamadım. Benim hasta, entübe torunum var. Torunuma bakmak zorundayım. Bağlantımı dört gündür kestim. Evdekiler de karşı. ‘Sen sokakta çığlık atmakla ne kazanacaksın?’ diyorlar. Komşularım da bunu söylüyor. Ben konuttan hastaneye randevu aldım, hastaneye gidiyorum diye çıktım. Buraya ümitle gelmiştim. Kazanacağım diye gelmiştim. Meskene gittiğimde, bak yürüdüm, kazandım diyecektim. Artık ben bu karşılığı meskendeki aileme nasıl vereyim? Ben gösteri yapmadım. Kazandığım emeğimi çoluğum çocuğum yesin diye… Torunuma tıbbi gereçler alınıyor. Dünyanın masrafı. Ben sıkıntı yetişiyorum. Ben entübe hastası torunumun babasına nasıl şunu alacağım, bana para ver diyeyim.”
(HABER MERKEZİ)
