“Göğün kalbi”, “Göğün merkezi” üzere çeşitli isimler altında çeşitli mitolojilerde de rastlanan Göğün Göbeği kavramı Asya Şamanizmi’nden gelir.
Asya’da bilhassa Altay, Yakut, Uygur, Başkurt, Kırgız, Kalmuk, Çukçi, Moğol, Buryat, Samoyet, Koryak, Tibet, Avrupa’da Fin, Lapon, Estonya, Amerika’da Maya ve Afrika’da Dogon ve Bamb geleneklerinde rastlanır.
Göz Atın
Asya Şamanizm’ine nazaran, insanların yaşadığı Yer, ölülerin göçtüğü “yeraltı” ve spiritüel manadaki Kutsal Gök’ten oluşur. Bu da Göğün göbeği olarak isimlendirilir.
Türk mitolojisinde, Orta Asya Şamanizm’inde İlah elçisi, “Göğün Direği ve Göbeği” sayılan bu yıldıza tünemiş bir kartalla simgelenir.
