“Suzan ve eşi her iş günü olduğu üzere bugün de erken uyandılar.
Suzan uyanır uyanmaz 16 aylık olan kızının yanına gitti. Kızının nefes alıp almadığını denetim etti. Suzan bu denetimi geceleri de orta ara devam ettiriyordu. Sonra kızının üstünü daha sıkı örterek eşi ile birlikte mutfağa geçti.
Suzan’la eşi kahvaltıyı hazırlarken bir yandan da Suzan, eşine bakarak “bugün meskenden çıkıp döneceği süreçte başına bir şey gelecek mi?” kaygısını yaşıyordu. Bu sorular aklından daima geçiyor ve bunları düşünürken gözleri dolarak göğsünde bir ağrı oluştuğunu hissediyordu.
Eşi işe gittikten sonra sevdiği programları izlemek üzere televizyonun başına geçti biraz televizyon izledikten sonra mesken işlerini yapmak üzere harekete geçti.
Mutfaktaki işleri ile uğraşırken telefon çaldı ve birden teğe kalbi süratle atmaya başladı. Telefonu eline alınca babasının aradığını gördü. O an aklına gelen tek şey annesinin başına makus birşey gelmiş olacağıydı. Bu niyet kendisini çok makûs hissetmesine sebep oldu. Dehşet içinde telefonu açtı. Çabucak annesini sordu. Bu sırada kalbi yeniden süratle çarpıyor ve nefesi kesiliyordu. Annesi ile konuşup sesinin uygun olduğunu duyana kadar bu durum devam etti.
Telefon konuşmasından sonra annesinin güzel olduğundan emin olsa bile bir gün ona birşey olacağı ve hayatından gideceği niyeti aklından geçmeye devam ediyordu. Motamot annesi üzere başka sevdiklerini ve yakınlarını da düşünmeye başladı. Eşi, çocuğu ya da kardeşleri de tıpkı formda hayatından gidebilirdi.
Bu sebeple gözyaşlarına hakim olamayıp yaptığı işleri de verimli bir halde devam ettiremiyordu. Sık sık gelen ağlama krizleri hayat kalitesini olumsuz tarafta etkiliyordu.
Akşam olup eşi konuta gelince birlikte yemek yedikten sonra salona geçip televizyon izlemeye başladılar.
Haberlerin olduğu kanallara gelince haber içeriklerinden rahatsızlık duyduğunu bildiği için bu kanalları bu kanalları süratlice geçiyordu. Haberlerdeki olumsuz olayların kendisinin ya da ailesinden birisinin başına geleceği telaşı ile gece uykuya dalmakta zorluk çekiyordu.
Suzan son 1 aydır bu sorunla yaşamaya çalışıyordu…”
Yukarıdaki kısa öykü bir kısmınıza tanıdık gelmiş olabilir.
Öncelikle ülkemizde ve dünya genelinde en yaygın formda görünen ruhsal rahatsızlıklardan birinin anksiyete(kaygı) bozukluğu olduğunu ve bu sorunun erkeklere göre bayanlarda daha sık görüldüğünü söylemekte yarar var.
Peki bu anksiyete(kaygı) bozukluğu tam olarak nedir? Ne üzere belirtileri vardır? artık kısaca ondan bahsedelim…
Anksiyete; Bireylerin yaşantılarında olası bir durum/olaya karşı önlemli olma durumudur.
Bu önlemli olma hali bireyin kendisine yahut etrafına karşı tehlikeli bir durum ile müsabaka ihtimali konusundaki reaksiyonudur.
Bir durum yahut olayın tehdit olarak algılanması bireyde; davranışsal, bilişsel ve bedensel uyarılma hali görülmektedir. Uyarılan bireyde tehdit olarak algılanan duruma karşı endişe ve kaygı oluşur.
Ayrıca sıklıkla dehşet ve kaygı bir ekip bedensel belirtilere eşlik eder. Süratli kalp atışları, bedenin rastgele bir yerinde hissedilen ağrı ve nefes alamıyor hissi bu rahatsızlığın tipik belirtilerindendir.
Bunlara ek olarak bilişsel olarak hissedilen tehdit algısı oluşabilecek en makus senaryo ile güçlü bir kaygı hissi uyandırır.
Bu telaşlı fikirler zihinsel meşguliyet ile birlikte bireyin günlük yaşantısında fonksiyonelliğini ve his durumunu negatif bir halde tesirler.
Bu çeşit bireylerde; isteksizlik, keyif alamama, kalabalık ortamdan kaçınma, halsizlik, uyku sorunları, kilo verme/alma durumları hayat kalitesinin düşmesine sebep olur.
Yukarıdaki kıssada görüldüğü üzere; bu tıp sorunlar yaşayan bireylerde, kendisinin yahut etrafındaki bireylerin hasta olabileceği, ziyan göreceği, kaza geçireceği, başına/başlarına en makûs şeylerin gelebileceğine dair niyetler zihnini kurcalar ve birey bu kanılarının varlığından daima tasa ve endişe hisseder.
Kaygılarınızı denetim altına almanız hem sizin hem de etrafınızın daha rahat bir nefes almasına yardımcı olacak; onlarla geçireceğiniz vakitleri daha kaliteli hale getirecektir.
Hepinize sağlıklı, keyifli bir ömür dilerim.
