Kamera: DURSUN ALKAYA
CHP Genel Lider aday adayı Örsan K. Öymen, CHP Adana Vilayet Kongresi’nde; “Bizim yine Mustafa Kemal Atatürk’ün, İsmet İnönü’nün, Bülent Ecevit’in, Erdal İnönü’nün; ideolojik temelli, prensipleri olan, dengeli bir siyasete geri dönmemiz gerekiyor” dedi.
CHP Adana Vilayet Kongresi, bugün Adana ASKİ Atatürk Spor Salonu’nda toplandı. CHP Genel Lider aday adayı Prof. Dr. Örsan K. Öymen, vilayet kongresinde yaptığı konuşmada şunları söyledi:
“YENİDEN MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN, İSMET İNÖNÜ’NÜN, BÜLENT ECEVİT’İN, ERDAL İNÖNÜ’NÜN İDEOLOJİK PRENSİPLERİ OLAN, DENGELİ BİR SİYASETE GERİ DÖNMEMİZ GEREKİYOR”
“Dost acı söyler, derler. Burada CHP’nin dostu olanların; gerçekleri, doğruları lisana getirmesi gerekiyor. Şu andaki sorun; ikna etmek değil, algılar üzerinden siyaset yapmak değil; doğruları ortaya koymak, gerçekleri ortaya koymak… Bu sayede bir ilerleme sağlayabilmek. Biz yalnızca bir seçim kaybetmiş olsaydık, iki seçim kaybetmiş olsaydık; bu tenkitleri gündeme getirmeyecektik. 13 yılda girilen tüm seçimler kaybedilince, 13 yılda 12 seçim kaybedilince öbür şeyler söylemek zorundayız.
Bir belediye seçiminde İstanbul, Ankara, Adana, Mersin, Antalya’nın kazanılması; göreli olarak bir muvaffakiyettir. Lakin biz bunlarla yetinmemeliyiz. 1989 yılında, SHP periyodunda, CHP yine açılmadan evvel; Sayın Prof. Dr. Erdal İnönü’nün genel başkanlığında SHP Türkiye çapında belediye seçimlerinde birinci parti olmuştu. Bizim örnek almamız gereken durum budur. Hatta Sayın İnönü ile dalga geçildi: ‘Hitabet yeteneği yok, insanları coşturamıyor, akademik hayatta sıkışmış kalmış, siyasetle bir ilgisi yok’ denildi. Türkiye çapında birinci parti oldu. Samimi, unsurlu, itimat veren bir siyasetçi olursanız; halk da size güvenir. Şartlara nazaran prensibinizi değiştirirseniz, tutarsız davranırsanız, prensipsiz siyaset yaparsanız; kimse size inanmaz, kimse size güvenmez.
Bizim yine Mustafa Kemal Atatürk’ün, İsmet İnönü’nün, Bülent Ecevit’in, Erdal İnönü’nün; ideolojik temelli, unsurları olan, dengeli bir siyasete geri dönmemiz gerekiyor. CHP neden yüzde 22-26 bandı ortasına sıkışmış durumda sevgili üyeler? 1957’de İsmet İnönü periyodunda yüzde 41 oyumuz vardı. 1977’de Bülent Ecevit’in devrinde tekrar yüzde 41 oyumuz vardı. 1950’lerde, 60’larda, 70’lerde biz, nadiren yüzde 30’un altına düştük. Oyumuz yüzde 30 ile yüzde 41 ortasındaydı.
12 Eylül’den sonra, CHP yine açıldıktan sonra; oyumuz 26’nın üzerine çıkamadı. Sayın Deniz Baykal döneminde de böyleydi, sayın Kemal Kılıçdaroğlu döneminde de böyle. Ben Parti Meclisi üyesiyken de tıpkı tenkitleri sayın Deniz Baykal ve idareye de yöneltiyordum. Birebir tenkitleri devam ettirmek zorunda kalıyoruz.
Bu iki periyodun ortak özelliği şudur: Parti içi demokrasinin olmaması, oligarşik bir yapının genel merkezde tüm kararları alması; mahalle, ilçe ve vilayet örgütlerinin devre dışı bırakılmış olması, partinin kendi prensiplerinden uzaklaşmış olması. Bu süreç bir evvelki idarede başladı. Yüzde 48 pahalı bir oy. Ancak daha önceki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde muhalefet partilerinin gösterdikleri adayların toplam oyu da yüzde 48’di. Burada da bir artış yok.
“39 MİLLETVEKİLİ ARMAĞAN EDİLDİ. BU TEMSİLİYET UNSURUYLA ÇELİŞEN BİR DURUMDUR”
Bu oligarşik yapı yüzünden; birçok lojistik, ideolojik, stratejik yanılgı yapıldı. Oy oranı yüzde 1’i, 2’yi, 3’ü geçmeyen partilere 39 milletvekili armağan edildi. Bu cumhuriyetçilik unsuruyla, halkın egemenliği unsuruyla, temsiliyet unsuruyla çelişen bir durumdur. Temsiliyet unsurunun gasp edilmesidir.
Şimdi anayasa tartışmaları yapılıyor. AKP’nin monarşik, teokratik, oligarşik dikta idaresi, bu dikta idaresini daha da derinleştirmek için anayasa değişikliği yapmak peşinde. CHP idaresi bu türlü bir şeye yanaşmayacağını söylüyor. E bu 39 milletvekili, kategorik olarak reddetmiyor, AKP ile bu konuda iş birliği yapabileceğine dair, daha kesin bir şey olmasa da kimi sinyaller veriyor. Pekala bunun sorumlusu kim? 39 milletvekili AKP ile iş birliği yaparsa bunun sorumlusu kim? Rejim zati değişmiş. Karşı ihtilal süreci başlamış. Şayet bu tamamlanırsa, bunun sorumlusu kim olacak?
Cumhuriyetçilik bugün AKP’nin kurduğu monarşik padişahlık tertibini, tek adam tertibini yıkmak için gerekli olan en temel unsurdur. Halk egemenliği demektir cumhuriyet. Halkçılık, AKP’nin oligarşik tertibini yıkmamızı sağlayacak temel prensiptir. Devletçilik, kamuculuk; AKP’nin özelleştirmeci, hür piyasacı sistemini yıkmak için gerekli olan en temel prensiptir. Laiklik, AKP’nin teokratik tertibini, din devleti nizamını yıkmak için gerekli olan temel ilkedir…
Bunları niçin anlatıyorum? Genel Başkanımız ve parti yöneticilerimizden duyduğumuz kimi kelamlardan ötürü bunları anlatıyorum. ‘CHP; 1930’ların CHP’si değildir, 1920’lerin CHP’si değildir’ ne demek? Biz evvelden ne isek AKP bugün odur, ne demek? Bunu bir genel lider söyleyebilir mi? Anayasanın 24’ncü unsuru şunu söyler: Türkiye Cumhuriyeti devletinin ekonomik, siyasi, tüzel yapısını kısmen bile olsa din kurallarına dayandıramazsınız. Nokta. Biz bunu söyleyebildik mi? Genel Liderimiz, yöneticilerimiz bunu tesirli bir formda lisana getirebildi mi?
Cumhurbaşkanı, ‘nas’ diyor. Kuran ayeti üzerinden iktisat siyaseti belirliyor. Bizim ne dememiz gerekiyor? Burası laik bir ülkedir. Anayasa var, yasalar var. Onlar geçerlidir; demesi gerekirken, ‘Madem nas var, faizi daha fazla indir’ diyor. Bu türlü bir şey olabilir mi?
İttifak yapılabilir ancak siz temel prensiplerinizden taviz vermeden de ittifak yapabilirsiniz. Ki bu ittifak ile başlamış bir şey değil. Dini siyasete alet eden bireylerin milletvekili yapılması, takımlarımıza dahil edilmesi, ittifak sürecinden evvel başlayan bir şey. Bu CHP’nin, CHP’li olmayanlar tarafından işgal edilmesi ya da buralarda köşelerin kapılması yeni bir durum değil, ittifak sürecinden evvel başlayan bir durum. Bunun üzerine düşünmemiz gerekiyor…
Parti içi demokrasi konusunda… Değişim değerlidir. Lakin neyi değiştirmek istediğimizi somut bir formda açıklamamız gerekiyor. Bizim değiştirmek istediğimiz şudur sevgili üyeler: Partinin kendi özüne, kendi prensiplerine tekrar kavuşması bir. Buna uygun iktisat, tarım, sanayi, teknoloji, eğitim, sıhhat alanlarında projelerin geliştirilmesi, projelerle prensiplerin ortasında bir uyum sağlanması ve parti içi demokrasinin sağlanması. Somut olarak neler: parti içi eğitimin kurumsallaşması. Parti içi eğitim olmazsa ideoloji olmaz, prensip olmaz. Siyaset makam, mevki kapmaca oyununa dönüşür. Çıkar paylaşma oyununa dönüşür…
Parti içi eğitimi faal kılarsanız, sağlıklı bir üye yapısına kavuşursunuz. O vakit yaptığınız ön seçimin de bir manası olur. Yüzde 5 genel merkez kontenjanı hariç, tüm milletvekili adayları ve adaylar ön seçim ile belirlenmelidir. Üst üste iki genel seçim kaybeden genel lider, bir daha genel lider adayı olmalı.
Bizim ardımızda genel merkez yok. Bizim gerimizde belediyeler yok. Bizim ardımızda sermaye sınıfı yok. Bizim unsurlarımız var, niyetlerimiz var, davamız var. Bizim bir kederimiz var. Biz, bunun için siyaset yapıyoruz. Siyaseti, meslek yapmak için yapmıyoruz. Evvel CHP’de ihtilal yapmak için, ondan sonra Türkiye’de ihtilal yapmak için çaba ediyoruz. Biz emperyalizme karşı çaba ediyoruz. Biz kapitalizme karşı çaba ediyoruz. Bunun ismini koyalım.”
