Aileler olarak neleri bilmemiz gerekir ve çocuklarımıza yardımcı olmak için neler yapabiliriz?
Yeme Bozukluğu (Anoreksiya Nervosa) Nedir?
Anoreksiya Nervosa, bir yeme bozukluğudur. Bir çok kişinin birinci dikkatini çeken şey bu çeşit rahatsızlığı olan gençlerin, ekseriyetle genç kızların gitgide az yemek yemesi, yeme alışkanlıklarını değıştirmesi yahut kilo kaybetmesidir. Ancak Anoreksiya Nervosa yemeyle ilgili sıradan bir sorun olmaktan öte, önemli bir hastalıktır. Bulimia Nervosa da yemeyle ilgili, daha çok çocukluk periyodunu aşmış genç kızlarda görülen bir öbür sorundur. Bu durumdaki genç kızların kilosu çok fazla değişmeyebilir ancak yemek yeme alışkanlıkları olağan değildir. Birebir gün içinde diyet yapabilirler, içebilirler ve kusabilirler. Tıpkı vakitte öğün yememe yahut çok diyet yapma üzere davranışlarda görülür. Ziyanlı yeme alışkanlıkları yahut çok derecede antrenman yapma artık genç erkeklerde de daha sık görülmektedir. Ancak yeme bozuklukları kızlarda daha yaygın bir rahatsızlık olduğu için biz bu bilgilendirmede Anoreksiya Nervosa ve genç kızlarımız konusunu ele alacağız.
Neden yemek yemeyle ilgili bozukluklar tehlikelidir?
Aşırı derecede, Anoreksiya Nervosa şiddetli açlığın yolaçacağı birebir fizikî sonuçlara neden olur. Kilo kaybıyla birlikte kaslarda erime, ve organlarda, örneğin kalpte, hasar meydana gelir. Kilo kaybı adet kanamalarının kesilmesine ki, bu durum ilerde kısırlığa yolaçabilir yahut Osteoporosıs (zayıf ve kolay kırılan kemikler) kemik erimesine neden olabilir. Tahminen de en can sıkıcı olanı Anoreksiya Nervosanın bu genç kızların üzerindeki duygusal ve toplumsal etkileridir. Birçoğu evvelce yaptığı şeyleri yapmayı istemez, çok güzel ya da harika olma eforuyla kaygılanır, kederli ve bunalımlı olurlar. Bir kısmı eğitimlerinden uzak kalır yahut okulla ilgili saplantı geliştirirler.
Çocuklarımızı yeme bozukluğundan korumak için neler yapabiliriz?
Ailemizin, etrafındaki dünyayı denetim etmek zordur. Genç çocuklarımız bir çok değişik ve karışık bildirilerle karşı karşıyadırlar. Okulda sağlıklı beslenmeye teşvik edilen gençler, birebir vakitte hazır yiyecek reklamlarından da etkilenirler. Gençlerin örnek aldığı meşhur bireylerin çabucak hemen hepsi zayıf ve görünüşleriyle bedellendirilen şahıslardır. Yapabileceğimiz en faydalı şeylerden birisi, kendi yeme ve diyet alışkanlıklarımızı, diğerlerinin fizikî görünüşlerine dair konuşma halimizi dikkat ve denetim etmektir. Daima olarak kendi fizikî imajımızı yahut çocuklarımızın dış görünüşlerini eleştirmek onlara makûs örnek olur ve onları yanlış diyet uygulamalarına teşvik ederek önemli bir yeme sorununun ortaya çıkmasına sebep olabilir.
Çocuğumuzun yeme bozukluğu olduğunu nasıl anlayabiliriz?
Yeme bozukluğunun birçok erken ikaz belirtileri vardır: • Çocukların ve gençlerin diyet yapıp yapmadıklarına bakmak kıymetlidir. Bir çok doktor gençlerin kilo kaybetmek için sıkı diyet yapmasının tehlikeli olduğuna işaret eder. Gençler için sağlıklı beslenme ve tertipli idman yapmak daha yeterlidir.• Bazen kız çocukları yeme bozukluğunu yavaş yavaş geliştirir, evvel makul yemeye çalışmakla başlayan bu sorun, gitgide daha çok besin çeşidinden bilhassa süt, tereyağı üzere yiyeceklerden kaçınmaya dönüşebilir. • Şayet kızınızın yemeklerden sonra kustuğundan şüpheleniyorsanız. • Başka uyarıcı işaretler de art geriye ve saklı yapılan egsersizler yahut kilo kaybını gizlemek için giyilen bol giyecekler de olabilir.
Çocuklarımızla tasalarımız hakkında nasıl konuşabiliriz?
Genellikle, çocuklarımıza yumuşak bir biçimde yaklaşmak vede onların sıhhatlerine ve yeme alışkanlıklarına ait telaşlarımız olduğunu belirtmek güzeldir. Bunlar, örneğin yorgun görünmeleri yahut daima birlikte yediğimiz öğünlerden kaçınmaları üzere dikkatimizi çeken şeyler olabilir. Bu yaklaşım ekseriyetle, onlara direkt çok derecede zayıfladıklarını düşündüğümüzü söylemekten daha uygundur. Yalnızca kilo ile ilgili konuşmak, yanlışsız kilonun ne olması gerektiği üzere bir tartışmaya dönüşebilir. Kilo sıkıntısı birebir vakitte güç bir mevzudur, zira çoklukla daha zayıf göründüğümüzde övgü alırız. Bu da sağlıklı bir kiloya erişildiğinde bile diyeti durdurmayı güçleştirir.
Çocuklarımızın yardıma muhtaçlığı olduğunda biz yardımcı olamıyorsak neler yapabiliriz?
Eğer bizi âlâ bilen bir aile tabibimiz varsa, durumu onunla tartışmak en âlâ yoldur. Aileler de tabiple görüşmeli ve çocuklarıyla ilgili kaygılarını lisana getirmelidir lakin yeme bozukluğu olan genç kızında hekimle yalnız görüşebileceği vakte muhtaçlığı vardır. Doktor kızınızı muayene etmek ve kimi kan testleri yapmak isteyecektir. Şayet kızınız, kendisi sıhhatinin riskte olduğunun farkına varırsa, bu diyeti durdurması içın kâfi olabilir.
Eğer kızımız yardımı reddederse neler yapabiliriz?
Yeme bozukluğu çok önemli olabilir ve vakit zaman hayati tehlike taşıyabilir. Kızımızı yardım için birisini görmeye teşvik etmek çok kıymetlidir. Bu dışarıdan takviye bulmak manasına gelebilir. Bu mevzuda tüm ailenin dayanağı çok kıymetlidir. Şayet aile çocuğu yardım alması konusunda ikna edemezse, bu mevzuda okulun ruhsal danışmanı yahut yakın aile dostu üzere öbür şahısların yardımını isteyebiliriz. Davranışlarını görmemezlikten gelerek yahut yardım almamak için sizinle tartışmasına müsaade vererek çocuğunuzu keyifli etmeye çalışmayınız. Zira yeme bozuklugu gitgide şiddetleneceğinden tedavisi daha da zorlaşır.
Yardım için neler yapılabilir?
Birçok sıhhat vazifelisi yeme bozukluğu olan gençleri hastaneye yatırmadan tedavi eder ki bu tedavi biçimine outpatients denir. Bu tedavi biçimi en çok, erkek ve kızkardeşler de dahil olmak üzere tüm aile, tedaviye katılıp yardımcı olurlarsa başarılı olur. Bu çeşit tedavi kiloyu ve fizikî sıhhati nezaret altında tutmayı içerir.
Eğer kızınız fizikî olarak, yeterli durumda değilse yahut uygulanan tedavi bir işe yaramıyorsa hastaneye yatırmak gerekebilir. Bu durumda genç şahıs çok derecede açlıktan ötürü mantıklı düşünemeyecek durumda olabilir. Bu da onlarla konuşabilmeyi zorlaştırır. Şayet kızımız açlıktan ölme tehlikesiyle karşı karşıya ise bizim tam müsaademiz olmadan da hastaneye kaldırılabilir.
Aileler olarak tedaviyi nasıl destekleyebiliriz?
Aileler için, tedavi altındaki kızlarını desteklemek moral bozucu olabilir. Bu durumdaki kızlar için olağan hatta inançlı bir kiloya erişme niyeti bile çok hudut bozucudur. Bizler de, uygulanan tedavinin hayat kurtarıcı olduğunu bildiğimiz halde vakit zaman çocuklarımızla birlikte reaksiyon gösterebiliriz. Bu durumda sıhhat görevlileriyle sistemli aile toplantıları yaparak gelişmelerden haberdar olmak değerlidir. Kızımızın başlangıçta tedaviyi kabul etmekte zorluk çekebileceğine hazırlıklı olmamız gerekir. Bu durum bilhassa hastaneye, yatırılan çocuklarda daha yaygındır. Kızımızın, hastane işçisi yahut uygulanan tedaviye ait bir sürü şikayeti olduğuna şahit olabilir yahut yeteri kadar ruhsal danışmanlık almadığı konusunda tasalar geliştirebiliriz. Bunun nedeni, çocuğun tekrar beslenme devrinin birinci kademesinde ağır ruhsal danışmanlığın çok fazla bir işe yaramamasıdır. Vazifeliler vaktinin birçoklarını hastaya tedaviyi anlatmakla ve hastayı tanımaya çalışmakla geçirecektir. Ferdi ruhsal danışmanlık, hasta fizikî olarak güzelleştikçe daha yararlı olacaktır.
İyileşme
Genç bir bayan yeme bozukluğu geliştirdikten sonra, bilhassa hastaneye yatırılması gerekecek kadar şiddetli durumda ise, hastanın uygunlaşması epey vakit alabilir. Birinci kademe sağlıklı bir kiloya tekrar ulaşmaktır. Bu başarıldıktan sonra, hala hastanın olağan kiloda keyifli olmasını sağlayabilmek için uzun müddetli bir çalışmaya gerek vardır. Yeme bozukluğuyla birlikte deprasyon, tekrarlanan tasalar yahut eksiksiz olmaya çalışmak üzere öbür meselelerde gündemde olabilir. Büsbütün düzgünleşme üç yıldan beş yıla kadar sürebilir. Sorunun erken farkına varma, harekete geçme ve tedavinin aile tarafından desteklenmesi daha düzgün sonuç alınmasını kolaylaştırır.
Yeme ve diyet yapma sorunu, gençler bilhassa genç bayanlar ortasında daha yaygındır ve şiddetli yeme bozukluğunun hayati tehlikesi ve tehlikeli sonuçları vardır. Bizler aileler olarak kızlarımıza, onların yemek yeme alışkanlıklarının farkında olarak ve şayet bir sorun varsa, erken yardım sağlayarak yardımcı olabiliriz. Tıpkı vakitte kendimizin de besinlere, diyete ve insanların dış görünüşüne ait tavırlarımız konusunda dikkatli olmamız gerekir.
