Çocuklarda öfke yaşandığı an anne babalar çaresiz kalabilir. Pekala öfke nedir? Öfke nasıl ortaya çıkar? Öfke nöbetlerinde nasıl yaklaşmalıyız? Hangi durumlarda yardım almalıyız?
Öfke Nedir?
Öfke; doyurulmamış isteklere, istenmeyen sonuçlara ve karşılanmayan beklentilere verilen duygusal reaksiyonlardır. Sevinme, ıstırap, şaşırma üzere doğal hislerden olan öfke, tahminen de en anlaşılması en güç olanıdır. Bebekler, doğduğu andan itibaren muhtaçlıklarını karşılayabilmek için ağlarlar. Vakit içerisinde çevreyi tanımaya, isteklerinin olmaması durumda, acıktığında, yorulduğunda ve engellendiğinde öfkelenmeye başlar. Çocuklar bu durum karşısında ağlamaya, tepinmeye, ısırmaya, kendini yere atmaya ve bağırmaya başlarlar.
2 yaş sendromu (terrible two) bir çocuğun ben merkezci olduğu periyoda karşılık geliyor. Bu periyotta “hayır” larla ve engellenmeyle karşılaşan çocukla zıtlaşıldığında kriz ortaya çıkabilmektedir. Bu yaş, bu biçim durumlarla karşılaştıkları birinci anlardandır. Ebeveynlerin yaklaşımları bu yaştan itibaren çocuğun, öfkeyi içselleştimesi yahut başa çıkması açısından kıymet kazanmaktadır.
Öfke Nöbetlerine Nasıl Yaklaşılmalı? Hangi Durumlarda Yardım Alınmalı?
İlk olarak ağır bir his durumunda olan çocuğa birebir şiddetle bağırmak, azarlamak yerine ebeveynin sakin kalıp, çocuğun sakinleşmesine ve konuşarak sorunu çözüleceğine ikna edilmelidir.
Çocuklar sorunla başa çıkabilmeyi model aldıkları anne-babalarından öğrenirler. Bu sebeple kriz anında örneğin; vurmak yerine göz teması kurup, onun önemsendiğini hissettirilmesi gerekmektedir.
Doğru cümlelerle bağlantı sağlanmalıdır. Örneğin; “Uyumak ister misin?” üzere açık uçlu sorular yerine “Uyku vakti geldi” üzere cümleler krizi önlemeye yardımcı olacaktır.
Bir öteki kıymetli önemli noktalardan biri de televizyon, tablet üzere şiddeti görebilecekleri alanlar denetim edilmeli ve bunların yerine alternatif birlikte vakit geçirilecek vakitler yaratılmalıdır.
Enerjilerini atacakları, uygun vakit geçirecekleri küme oyunlarına yönlendirilmedir.
Kriz anlarında kararlı olunmalı, çocuğun bu durumu fırsata (ikincil kazanç) çevirip istediğini yapmasına imkan verilmemelidir.
Son olarak öfke nöbetleri- kriz anları günde 3 kereden fazla 15 dakikadan uzun sürüyorsa, 4 yaşını geçmiş bu durum hala devam ediyorsa, hislerini denetim edemiyor kendine ve etrafına ziyan veriyorsa ve nasıl başa çıkılacağı bilinemiyorsa bir uzmandan dayanak alınmalıdır.
Çocuklarda öfke yaşandığı an anne babalar çaresiz kalabilir. Pekala öfke nedir? Öfke nasıl ortaya çıkar? Öfke nöbetlerinde nasıl yaklaşmalıyız? Hangi durumlarda yardım almalıyız?
Öfke Nedir?
Öfke; doyurulmamış isteklere, istenmeyen sonuçlara ve karşılanmayan beklentilere verilen duygusal reaksiyonlardır. Sevinme, ıstırap, şaşırma üzere doğal hislerden olan öfke, tahminen de en anlaşılması en güç olanıdır. Bebekler, doğduğu andan itibaren gereksinimlerini karşılayabilmek için ağlarlar. Vakit içerisinde çevreyi tanımaya, isteklerinin olmaması durumda, acıktığında, yorulduğunda ve engellendiğinde öfkelenmeye başlar. Çocuklar bu durum karşısında ağlamaya, tepinmeye, ısırmaya, kendini yere atmaya ve bağırmaya başlarlar.
2 yaş sendromu (terrible two) bir çocuğun ben merkezci olduğu periyoda karşılık geliyor. Bu dönemde “hayır” larla ve engellenmeyle karşılaşan çocukla zıtlaşıldığında kriz ortaya çıkabilmektedir. Bu yaş, bu biçim durumlarla karşılaştıkları birinci anlardandır. Ebeveynlerin yaklaşımları bu yaştan itibaren çocuğun, öfkeyi içselleştimesi yahut başa çıkması açısından ehemmiyet kazanmaktadır.
Öfke Nöbetlerine Nasıl Yaklaşılmalı? Hangi Durumlarda Yardım Alınmalı?
İlk olarak ağır bir his durumunda olan çocuğa tıpkı şiddetle bağırmak, azarlamak yerine ebeveynin sakin kalıp, çocuğun sakinleşmesine ve konuşarak sorunu çözüleceğine ikna edilmelidir.
Çocuklar sorunla başa çıkabilmeyi model aldıkları anne-babalarından öğrenirler. Bu sebeple kriz anında örneğin; vurmak yerine göz teması kurup, onun önemsendiğini hissettirilmesi gerekmektedir.
Doğru cümlelerle bağlantı sağlanmalıdır. Örneğin; “Uyumak ister misin?” üzere açık uçlu sorular yerine “Uyku vakti geldi” üzere cümleler krizi önlemeye yardımcı olacaktır.
Bir öbür kıymetli önemli noktalardan biri de televizyon, tablet üzere şiddeti görebilecekleri alanlar denetim edilmeli ve bunların yerine alternatif birlikte vakit geçirilecek vakitler yaratılmalıdır.
Enerjilerini atacakları, âlâ vakit geçirecekleri küme oyunlarına yönlendirilmedir.
Kriz anlarında kararlı olunmalı, çocuğun bu durumu fırsata (ikincil kazanç) çevirip istediğini yapmasına imkan verilmemelidir.
Son olarak öfke nöbetleri- kriz anları günde 3 kereden fazla 15 dakikadan uzun sürüyorsa, 4 yaşını geçmiş bu durum hala devam ediyorsa, hislerini denetim edemiyor kendine ve etrafına ziyan veriyorsa ve nasıl başa çıkılacağı bilinemiyorsa bir uzmandan takviye alınmalıdır.
