Artık günümüzde herkes yaşadığı günlük sorunları, kaygıyı, üzüntüyü depresyon olarak algılıyor ve de aktarıyor. Halbuki ki depresyon tarifi daha derinlemesine ve çarpıtılmış niyetlerin içinde barındığı bir tariftir.
Her insanın vakit zaman kendini berbat hissettiği, karamsarlığa düştüğü, moralinin bozulduğu periyotlar olabilir. Ancak bu durum gelip geçicidir. Günün muhakkak saatlerinde ortaya çıkabilir daha sonrasında ortadan kalkabilir. Depresyonun bu durumdan farkı 2 haftalık bir süreyi kapsayıp, değersizlik, kendine ziyan verme, çok uyku hali ya da uykusuzluk, çok yeme ya da yemeden kesilme, ilgi kaybı, hayattan zevk alamama, toplumsal hayatında ve günlük aktivitelerini yerine getirmede zorlanma ya da aksama durumudur.
Depresyon da olan bir kişi uykuda bölünmeler yaşayabilir, boşluk hissi olabilir, amaç belirlemekte ıstıraba düşebilir. Aslında uyku sorunları bütün rahatsızlıkların başlangıcı denebilir. Depresyonda olan kişi gece uyusa dahi uyku bölünmelerine maruz kalabilir ve bundan ötürü güç düşer yorulmalar artar. Bunların yanı sıra depresyonda değersizlik ve suçluluk hislerinde artış görülür.
Depresyon insanın kendi başına çözmesi mümkün olan ya da gelip süreksiz bir durum olarak görülmesi ve ertelenmesi son derece yanlış bir tavırdır.
DEPRESYON NASIL ORTAYA ÇIKAR?
Depresyon, beyindeki kimyasal istikrarın bozulması durumudur. Bu bozulmalardan kaynaklı olarak his, fikir ve bedensel fonksiyonlarda bozulmalar ortaya çıkar.
Depresyon ortalama her toplumda altı şahıstan birinde görülen bir rahatsızlıktır ve çoklukla genç yaşlarda ortaya çıkar. Bayanlarda daha çok rastlanır.
Aslında tek bir olayı depresyona bağlamak çok sağlıklı bir fikir değildir. Depresyon birçok faktörün birleşimi sonucu bireyde belirtileri gösterir. Tedavi edilmeyen bir depresyonun müddeti 6 ile 24 aya kadar uzayabilir.
Bir bireye depresyon teşhisi konulabilmesi için ayrıntılı bir ruhsal muayene gereklidir. Net bir teşhis konulabilmesi için ek bilgilerden yararlanabilir.
SADECE PSİKOTERAPİ DEPRESYONUN DÜZELMESİNDE TESİRLİ MİDİR?
Eğer ki depresyon seviyesi hafifse yalnızca psikoterapi ile tedavi kâfi gelebilir. Ama kişi ağır bir depresyonda ise ilacın yanı sıra psikoterapi daha sağlam sonuçlar verir bu da bir uzman psikolog tarafından çalışmayı gerektirir. En sık kullanılan prosedür bilişsel terapidir. Bu terapide daha çok çarpıtılmış fikir ve inançlar üzerine çalışma yapılır.
AİLELER BU MEVZUDA NELER YAPMALIDIR?
Öncelikle her insanın lisanında her ne kadar ‘depresyondayım’ sözü var olsa da gerçek bir depresyon belirtisinin göz arkası edilmemesi son derece değerlidir. Şayet ki şahısta daha evvel görülmeyen bir mutsuzluk, ıstırap hakimse bir uzmanla görüşmek, durumu atlamamak gerekmektedir. Bilhassa kişi bunu ertelese de yakın etrafı ya da ailesi durumu fark ettiği anda tedbir alması son derece kıymetli bir davranıştır. Bu durumun bir hastalık olduğunu ve tedavi sayesinde ortadan kalkabileceğini ailelerin bilmesi gerekmektedir. Ailelerin yargılamaktan uzak bir tavır halinde olmaları ve onları anladıklarına dair davranış sergilemeleri bu süreçte hayli değerlidir. Tenkit yahut durumlarını onaylama (gerçekten makus görünüyorsun) epeyce yanlış bir tavırdır.
Eğer depresyon ağırsa ve ilaçlı bir tedavi uygulanıyorsa, ilaçların aksatılmaması, denetim altında tutulması, düzgünleşti diye yarıda kesilmemesi gereklidir. Zira ilaç yarıda kesildiği an depresyon özelliklerinin tekrar baş gösterme ihtimali epeyce yüksektir. Aile doktor ile iletişim halinde olmalı, kendi bildiklerini uygulamaktan kaçınmalıdır. Depresyonda olan şahsa teşvikte bulunmak tahminen de tedavinin en kıymetli noktalarından biridir. Zira kişi eski aktivitelerini yerine getirmekte zahmet çekebilir bu noktada ailelerin zorlamadan anlayışlı bir formda karşı tarafı teşvik etmesi son derece kıymetlidir. Lakin bunu yaparken şu noktaya değinmek hayli değerlidir. ‘Fazla baskı yapmak kişiyi her vakit olumlu manada motive etmez.’ Şayet ki depresyonda olan kişi gerçek manada aktiviteyi yerine getiremeyeceği kanısı içerisindeyse baskı ve ısrar her vakit hoş sonuçlar vermez.
Depresyonda olan şahsa karşı tutum ve tavır epeyce kıymet taşımaktadır. Durumunu küçümsemek ya da ‘şımarıklık yapıyorsun’ üzere ithamlarda bulunmak onaylanan hareketler değildir. Bireye en büyük takviye yakın etrafından ve ailesinden geleceği için ailelerin bu bahiste bilinçlenmeleri ve hekimiyle bağlantı halinde olmaları son derece kıymetli bir davranıştır.
