Depresyon, büyük bir keder, tasa, suçluluk ve değersizlik hissetme, oburlarının uzaklaşma, uyku, iştah, cinsel istek kaybı ya da her zamanki faaliyetlere karşı ilgisizlik ile barizleşen his durumdur.
Hepimiz vakit zaman depresyon belirtilerini yaşarız ancak kişinin depresyon tanısı alabilmesi için belli kriterleri karşılaması gerekir mesela en az iki hafta bu histe olunması üzere.
Depresyondaki kişinin zihinsel yetileri de bozulur. Okuduklarını ya da dinlediklerini çoğunlukla anlayamaz, unutkanlık, dalgınlık, dikkatsizlik yahut odaklanamamak üzere yakınmaları vardır. Zihinsel güç kadar konuşmak da adeta bir yüktür. Az sözcük kullanarak monoton bir tonda konuşurlar. Birçok vakitte susmayı tercih ederler.
Kafaları kendilerine yönelik suçluluk ve pişmanlıklarla doludur. Fizikî görünüm ve öz bakımlarını ihmal ederler. Birden fazla vakit umutsuz keyifsiz dertli ve ümitsiz olabilirler. Ağlama hissi, kara kara düşünme, dalıp gitme, ağrı yakınmaları ( karın, baş, eklem ağrısı vb.), anksiyete, fobi ve sıhhatiyle ilgili çok kaygılanma da görülebilir. Evlilik ya da yakın bağlarda sorun çıkar çıkabilir. Alkol ya da maddi berbata kullanımı artabilir. Depresyonun telaş bozukluğu ile birlikte yaşanması sık rastlanan bir durumdur. Her ikisinde de olumsuz niyetler hakimdir.
Tedavi
Zaman, depresyondaki bireye ya da ona yakın olan şahısları ölçülemeyecek kadar daha uzun gelse de depresyon devirlerinin birden fazla birkaç ay içinde geçer. Birden fazla depresyonun bizatihi geçebilmesi çok yeterlidir. Bununla birlikte depresyon çok yaygın olduğundan ve hem onu çeken hem de etrafındakiler için çok zedeleyici olduğundan, ayrıyeten depresyondaki kişinin intihar riski olabileceğinden tedavi edilmemesi düşünülemez.
Orta seviye ve ağır depresyonda tıbbi uygulamalarla birlikte psikoterapi kullanılabilirken, hafif seviye depresyonda yalnız psikoterapi de tesirli olabilmektedir.
Dikkat !
Bir kişinin depresyonda olup olmadığı, depresyonun tartısı, seviyesi, nasıl tedavi edileceğini, şahsa uygun tedavi teknikleri, yalnızca alanında uzman psikologlarca ya da psikiyatristlerce belirlenmelidir. Ruhsal sorunlar, tecrübesiz ve uzman olmaya bireylerce ele alınırsa çok daha olumsuz tablolarla karşılaşılabilir.
Depresyon yaşayan bireylere, ne kadar sıkıntı olursa olsun kısa vadeli de olsa günlük dışarı çıkmaları, açık havada yürüyüş yapmaları, giysi kuşam ve öz bakımı için vakit ayırmaları, bilhassa kendilerine düzgün gelebileceği şahıslarla bir ortaya gelmeleri önerilebilir.
Kişi kendisini ve hastalığını âlâ tanımalı, zihnine hakim olan olumsuz beklenti ve niyetleri tespit etmelidir. Çnkü bu kanıların yerine daha gerçeğe uygun ve olumlu tesir yaratabilecek fikirler için ispat toplamak çok faydalı olacaktır. Örneğin; kişinin aklında daima çok kıymetsiz olduğunu, ömrünün anlamsız olduğunu söyleyen kanılar olabilir. Bunun yerine, aslında kıymetli olduğunu gösteren, yaşamınında faydalı ve manalı olduğunu gösteren deliller bulmak gerekir. Depresif kişiler seçici biçimde olumsuz ve berbat görünen şeylere dikkatlerini yönelttiklerinden, müspet olanla negatif olan faktörler ortasında dengeleme ya da ayırım yapamayabilirler. Bu durumda rehber olmak ve hakikat kanaldan niyet üretmeyi öğretmek gerekir. Şayet hayattan beklentileri gerçekçi düzeyde değilse, (örn: “herkes beni sevmeli”, “işlerim daima yolunda gitmeli”, “problemler karşısında ben savaşamam zira çok güçsüzüm” vb. ) bu takdirde bu inançlar gerçekçi biçime getirilmelidir.
Unutmayınız!
Yaşamda bu kadar netlik yoktur. Kesinlikle belirsizlik ve kararsızlık içinde kalacağınz durumlar olacaktır. Ve ömür her vakit denetimimiz altında değildir. Sorunlar, kayıplar, başarısızlıklar, yetersizlikler, hayal kırıklıkları her insan için beklenen ve insani durumlardır. Bunlarla karşılaştığınızda birinci olarak kendinize telkin edeceğiniz şey, bu durumun güç olduğu, can sıkıcı ve vakit alıcı olacağı lakin asla sonsuza kadar sürmeyeceği istikametinde olmalıdır.
Depresyonla savaşınıza, ümitsizlik ve karamsarlık duygunuzla savaşmaktan başlayınız.
