Günümüzde birçok kişinin en çok ürktüğü durumların başında diş tabibi randevuları gelmektedir. Hiç diş doktoruna gitmediği üzere, tedavisini kıymetli safhalarda yarım bırakmak zorunda kalan birçok hasta vardır. Bu dehşetin en büyük nedenleri ortasında etraf yahut aileden gelen yanlış anlatımlar, makûs bir deneyimin yaşanmış olması, çocuk yaşlarda kendisinin yahut etrafının yaşadığı sorunlar, duyumlar, izlenimler hasta için bir kaygı ögesi oluşturabilir. Geçmişten gelen tabip kaynaklı meseleler olumsuz tesir oluşturabilir.
Bu bireylerin öncelikle ağız ve diş sıhhatinin ehemmiyeti hakkında bilinçlendirilmesi gerekir. Kişi bu şuuru geliştirdikten sonra vakitle diş sıhhatinin ehemmiyetini kavrayıp bu endişe ile savaşmak için çaba etmeye başlar. Diş doktoruna gitmekten korkan hasta bir biçimde kendini telkin edebilmeye başlarsa, dehşet ve tasa de tıpkı oranda azalmaya başlar. Örneğin; hasta, sıhhat alanında teknolojinin çok geliştiğini ve gelişmeye devam ettiğini kendine hatırlatabilir. Aslında bu bir gerçektir, diş sıhhatinde kullanılan yeni teknolojiler ve inovatif araçlar eski metotlara nazaran epey rahat ve emniyetli tedavi tecrübesi sunar. Ayrıyeten karşılıklı itimat, sevgi, güleryüz ve hasta doktor bağı ile dehşetin önüne geçilmiş olur. Bunun dışında ilaç ve anestezi teknolojisinin de gelişmesi ile tedavi müddetince hasta hiçbir formda ağrı duymayacağına ve tedavi noktasının büsbütün uyuşturulacağına emin olur.
Burada hastanın telaşını, korkusunu en çok azaltacak formül hasta ile güzel bir dialog içinde olmaktır. Hastanın merak ettiklerini, kaygı duyduğu mevzuları ona çok yeterli bir biçimde iletmek ve anlatmak gerekir. Tedavinin hangi evrelerden oluştuğu, bu etapların hangilerinin daha kıymetli olduğu, tedavinin mühleti üzere mevzularda tabipler hastalarını kesinlikle bilgilendirmeli ve onlara bu süreçte yardımcı olmalıdır. Bu süreç için vakit ayırmak biz tabiplerin en temel misyonlarından biri olmalı. Bazen hasta korktuğunu belirli etmemeye çalışır. Tabiplerin bu türlü durumlarda hastayı çok yeterli gözlemlemesi ve ruhsal dayanak vermesi gerekir. Biz doktorlar güzel bir diş tabibi olmamız gerektiği üzere tıpkı vakitte düzgün de bir psikolog olmalıyız.
Hastanın merakını gideren, uzun bile olsa sorularını dinleyen, açık yüreklilikle cevaplayan, dürüst, emniyetli, kendini daima geliştiren, teknolojiden yararlanan bir doktorla çalışan hastalarda kaygı ve kaygının giderek azaldığı gözlemlenen tıbbi bir gerçektir.
Şeker, sigara çağdaş tıpta artık uyuşturucu sayılmaktadır. Sigara ile bireyin tanışması artık ilkokul düzeyinde, şeker ile tanışma ise anne karnında başlamaktadır. Şeker ve sigara 21. yüzyılın en büyük 2 düşmanıdır ve insan kuşağını yok etmektedir. “Zararın neresinden dönülse kardır” kanısı ile hareket edersek esasen yanlışsız yolu bulmuş oluruz. Bu kar maddi-manevi bir kardır, üstelik gelecek nesilleri kurtaran bir yaklaşımdır.
