Diyabet, 21. yüzyılın en büyük sıhhat problemlerinden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bugünkü bilgilere nazaran, tüm dünyada 415 milyon olan diyabetli sayısının, 2040 yılında 640 milyona ulaşması bekleniyor.
Diyabet, sadece bireylerin sıhhatini etkilemekle kalmayıp, ülkelerin ekonomik büyümelerini etkileyerek, sıhhat ve toplumsal güvenlik sistemleri üzerinde de büyük yük oluşturmaktadır. Bu yükü azaltmak; erken teşhis ve tedavi ile birlikte diyabete taban hazırlayan faktörlerin önlenmesini de içine alacak ulusal sıhhat siyasetleri ile mümkündür.
1980 yılında 108 milyon olan diyabetli sayısı 2015 yılında 415 milyona ulaştı. Geçen 34 yılda diyabetli sayısı neredeyse 4 kart arttı.
Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF) sayıları, dünyadaki yetişkin diyabetli sayısının bu artış süratiyle giderse 2040 yılında 640 milyona ulaşacağını öteki bir deyişle 10 şahıstan birinin diyabetli olacağını gösteriyor.
Tüm dünyada diyabetin tedavisi ve yol açtığı komplikasyonlar için yapılan harcama 673 milyar doları buluyor. Hal böyleyken tüm gözler ve dikkatler diyabet ve önlenemez yükselişinin üzerinde toplanıyor. Hareketsiz ömür, sıhhatsiz ve yanlış beslenme, genetik yatkınlık, fazla kilolu olmak Tip 2 diyabete yer hazırlıyor. Toplam diyabetli nüfusun yaklaşık % 90’ını oluşturan Tip 2 diyabet, gerçek beslenme ve hareketsiz ömürden kaçınarak % 70 oranında önlenebilir yahut geciktirilebilir. Ömür stilindeki değişiklikler, çocuklar ve gençlerdeki Tip 2 diyabet hadiselerini da arttırıyor.
Memleketler arası Diyabet Federasyonu (IDF) bu yıl dünya diyabet günü için verdiği iletilerde dikkatleri Tip 2 diyabetin erken teşhisi ile komplikasyonlarının önlenmesi üzerinde ağırlaştırıyor.
Çok sayıda tip 2 diyabetli birey diyabetli olduğunu bilmeden uzun yıllar yaşıyor ve teşhis konulduğunda ise diyabetin yol açtığı meselelerin çok evvelce başlamış olduğu görülüyor. Halbuki, sıhhat tarama ve denetimlerinin tertipli olarak yapılması, tüm diyabet çeşitlerinin yol açacağı komplikasyonların azaltılması, tedavinin düzenlenmesi ve tesirli diyabet idaresinin sağlanması açısından çok değerli. Geç konulan teşhis ile birlikte, diyabetin tedavi ve idaresinin faal olarak yapılamaması; böbrekler, kalp-damar sistemi ve gözlerde önemli sıkıntılara yol açıyor, organ kayıplarına sebep oluyor.
Tüm dünyada böbrek yetersizliğinin ve travmaya bağlı olmayan amputasyon (uzuv kayıpları) olgularının en yaygın nedenin diyabet olduğu görülüyor. Bilhassa gelişmiş ülkelerde diyabet, görme kaybı ve körlüğün de en değerli nedenlerinden birini oluşturuyor.
2013 yılında tüm dünyada 5.1 milyon insanın diyabet ve komplikasyonları nedeniyle hayatını kaybettiği rapor ediliyor.
Ülkemizde diyabetin artış suratı % 6.7 ve bu durum diyabetli popülasyonun 10-11 yılda ikiye katlanması manasına geliyor.
Avrupa’da 20-79 yaş ortası en fazla diyabetli bireyin bulunduğu ülkeler sıralamasında ülkemiz 7 milyonu aşkın şahısla Rusya ve Almanya’dan sonra 3. sırada yer alıyor. Kentleşme ile birlikte hayat ve beslenme biçimindeki değişikliler ve öteki faktörlerin de tesiriyle 2035 prestiji ile ülkemizdeki diyabetli sayısının 12 milyona yükselmesi bekleniyor.
Diyabete yer hazırlayan en kıymetli faktörlerden biri olan obezitenin ülkemizde bilhassa son yıllarda artış göstermesi bu sonucun ortaya çıkmasında değerli bir rol oynuyor. SGK tarafından yapılan toplam sıhhat harcamaları ortasında diyabet 2008 yılında %16.4 üzere bir orana sahipken 2012 yılında bu oran %23’e çıkmıştır.
14 Kasım “Dünya Diyabet Günü”,1991 yılında Memleketler arası Diyabet Federasyonu (IDF) ile Dünya Sıhhat Örgütü (WHO) tarafından başlatılmıştır. Simgesi olan mavi halka, diyabet için birleşmeyi ve bir ortaya gelmeyi temsil ediyor. Dünya Diyabet Günü 160’dan fazla ülkede bir milyarı aşan destekçisiyle en büyük farkındalık etkinliğidir.
