Empati; karşımızdaki insanın hislerini ve kanılarını anlamaktır. Karşımızdaki insanın neler hissettiğini, neden o denli bir davranış yaptığını anlamak yani hülasa onun tarafından olaylara bakmaktır.
Empati kurmak karşımızdaki insanın sıkıntısını dert edinmek değildir. Bu durum sempatiye girer.
İnsan bağlarımızda empati kurmak çok değerlidir. Zira biz o insanı anlıyorsak hem o şahsa duygusal ve düşünsel olarak daha yakın oluruz, yardımcı oluruz hem de daha sağlıklı bir irtibat kurabiliriz.
Eğer karşımızdaki insan ile empati kurmazsak aramızdaki bağlantıya de ister istemez aralık girebilir ya da aslında beni anlamıyor diye düşünüp size olaylarını anlatmayabilir. Bu da sıhhatsiz bir irtibata gerçek bizi sürükler.
Hiç biri ya da birileri tarafından anlaşılmadığınızı düşündüğünüz bir an oldu mu?
Biri tarafından anlaşılmamak size nasıl hissettirdi?
Bunu hiç düşündünüz mü?
Siz karşınızdaki beşere hislerinizi, neler yaşadığınızı ya da nasıl hissettiğinizi anlatıyorsunuz lakin karşı taraf sizi anlamıyor.
Ne kadar yorucu…
Oysaki siz o bireye paha vermişsiniz ve bir olay anlatmışsınız ve sizi anlamasını istemişsiniz fakat karşınızdaki insan sizinle empati kurmadığı için sizin beklentilerinizi asla karşılamamış.
Hissedilen hisler; keder, hayal kırıklığı, mutsuzluk…
Eğer karşınızdaki insan sizin hislerinizi anlamıyorsa yani sizinle empati kurmuyorsa, o bireye bir şeyler anlatmak için ya da anlaması için daha fazla lisan dökmeyin. Yıpranan siz olursunuz.
Empatinin işte hayatımızda bu türlü bir değerli tesiri var.
Eğer etrafımızdaki beşerlerle empati kurarsak sağlıklı bir insan bağlantısı, toplumsal bir etraf, insanlara karşı güvenirlik, olumlu bir iş hayatı vb. üzere durumlarda avantajlı olabiliriz.
Bu yüzden hayatınızdan hiçbir vakit empatiyi çıkarmamalısınız!
UZMAN KLİNİK PSİKOLOG ESRA ÇELİK
