Bize en çok sorulan sorulardan bir adedidir. Aileler bu mevzuda kararsız kalmakta ve sorularına farklı yanıtlar almaktadır. Bu da baş karışıklığına neden olmaktadır.
Sünnet her yaşta ve her mevsimde yapılabilir.
Ancak sünnet üçgeni diye tanımladığım; anne-baba,çocuk ve hekimin tam ahenk içinde olması gerekir. Bu üç ayaktan rastgele birinde uyumsuzluk olduğunda sünnet olmaz. Ailenin doktora tam inanç duyması çok kıymetlidir. Zira sünnet yapmakla, aile ile doktor arasındaki ilişki bitmez, tam bilakis yeni başlar.
Olaya bilimsel datalar ve pratik uygulamamız açısından bakınca şunları söyleyebiliriz:
Sünnet için en ülkü yaş 2 yaş öncesidir. Daha uygunu ise 1 yaş öncesi bebeklik devridir. Kalıcı hafıza çocuklarda 2 yaşından sonra gelişir. Bu nedenle 2 yaşından evvel yapılan sünnetler, çocukta makus bir anı olarak kalmaz, zira hatırlamaz.
Zaten sünnette dikkat edilmesi gereken en kıymetli husus çocuğun psikolojisidir. Sünnetin birtakım yaş kümelerinde yapılmasına karşı çıkan görüşlerin en kıymetli destek noktaları, sünnetin yol açtığı olumsuz ruhsal tesirlerdir. Bu bahisteki görüşlerin kökeni ise ünlü psikiyatrist Dr. Sigmund FREUD’a dayanır. Freud’un yaklaşık 100 yıl evvel ortaya attığı kuram hala tartışılmaktadır.
3-5 yaş ortası devirde çocukta cinsel kimlik oluşmaya başlar ve 6 yaşında tamamlanır. Bu periyotta yapılan sünnetleri çocuk cinsel kimliğine taarruz üzere algılayabilir. Freud çocuğun tedirginlik yaşayacağını ve bu ruhsal etkilenmenin ileriki yıllarda aksiliklere yol açacağını savunmuştur. Lakin Freud’un bu kuramı ispatlanamamıştır.
Sünnetin ruhsal tesirleri araştırılmış ve kalıcı ruhsal bozukluğa yol açmadığı görülmüştür.
6 yaş öncesi ve sonrasını inceleyen bilim insanları, her iki devirde yapılan sünnetlerin çocuk psikolojisini misal halde etkilediğini söylemektedirler.
Çoğu çocuk psikiyatristi 3-6 yaş aralığında sünnet yapılmasını önermezler. Lakin çocuk 6 yaşını tamamladığında bu açıdan değişen hiçbir şey olmayacaktır.
Bu hassas devirde çocuk ile güzel bağlantı kurmak gerekir. Aile ve doktor iş birliği yaparak ve çocuğa gerçek ve mantıklı bilgiler verilerek ikna edilmelidir. Hekimin çocukla uygun bir diyaloğa girmesi ve çocuğun itimadını kazanması çok kıymetlidir.
