ÇAĞATAN AKYOL
Türkiye İşçi Partisi (TİP) Genel Lideri Erkan Baş, “1 Ekim’e kadar Anayasa Mahkemesi’nin kararını vermesini bekliyoruz. 1 Ekim’de Meclis tekrar açıldığında şayet Can (Atalay) tahliye edilmemiş olursa biz o Meclis’e gitmeyiz. Biz o gün Hatay halkının yanına gideriz. Deriz ki Meclis’in yeni yasama periyodu başlıyor, sizin milletvekiliniz cezaevinde haksız, hukuksuz bir biçimde esir tutuluyor. Orada Hatay halkı bize ne vazife verirse biz onu yaparız. ‘Burada oturun’ derlerse onlarla birlikte orada otururuz. ‘Yürüyelim Ankara’ya’ derlerse başlarız Ankara’ya kadar yürümeye” dedi.
TİP Genel Başkanı Erkan Baş, İstanbul Taksim’deki bir otelde bugün gazetecilerle kahvaltılı bir toplantıda bir ortaya geldi. Baş’a TİP Sözcüsü Sera Kadıgil, İstanbul Milletvekili Ahmet Şık ve Genel Lider Yardımcısı Doğan Ergün ile Halkla Bağlantılar ve Basından Sorumlu Merkez Yönetim Kurulu (MYK) üyesi İzel Sezer de eşlik etti. Burada konuşan Baş, partisinin ilçe kongrelerini sürdürdüklerini ve bu ay sonuna kadar tamamlayacaklarını söyledi. Ekim ayında vilayet kongrelerini, kasımda da büyük kongreyi tamamlamayı düşündüklerini belirten Baş, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“SİYASİ RAPOR HAZIRLADIK: Kongremiz kim, nerede, hangi yönetici makamda yer alacak kongresi değil. Sonuç prestijiyle elbetteki seçimler de yapılacak her seviyede lakin temel odaklandığımız nokta şu: Bir siyasi rapor hazırladık, bu yürüttüğümüz tartışmaların belli bir olgunluk etabında. Şu anda tüm parti üyelerine bu siyasi raporu ulaştırmış durumdayız. Temel olarak dünyada ve Türkiye’de ne oluyor, içinde bulunduğumuz yerde durum nedir; bunu detaylı biçimde tahlil etmeye çalışıyoruz. Bu tabloda ne yapmalıyız, bunu daima birlikte tartışmak istiyoruz ve nihayetinde nasıl yapacağız sorusu da en temel gündemlerimizden bir tanesi. Buradan çıkan sonuçlara nazaran partide idare kademelerinin oluşturulmasının daha sağlıklı bir şey olduğunu düşünüyoruz. Bu birebir vakitte tahminen bizim bu Türkiye siyasetine dair esaslı bir değişim, gerçek bir dönüşüm talebimizin ya da tezimizin da bir yansıması olarak değerlendirilsin isterim. Yani yalnızca isimlerin, bireylerin değiştiği değil; bir siyasi fikrin tartışıldığı ve o siyasi fikirler doğrultusunda gerekiyorsa görevlendirmenin yapıldığı bir sürecin örgütlemek için efor sarf ediyoruz.
HEM YURTTAŞLARDA HEM BİZLERDE ÜZGÜN OLMA HALİ VAR: Hem yurttaşlarda hem bizlerde bir üzgün olma hali var. Hiç saklayacak durumda değilim. Yani seçim Tayyip Erdoğan’dan, bu Saray rejiminden kurtulmak için büyük bir umut ortaya çıkarmıştı. Bundan faydalanamamış olmak, bunu başaramamış olmanın verdiği bir üzgünlüğü hissettik. Vakit geçtikçe bu üzgünlük, yerini daha fazla öfkeye ve onunla birleşen bir umuda çeviriyor. Bunu da açık yüreklilikle paylaşabilirim. Yani dün geldim ben İstanbul’a. Ondan evvel 10 gün üst üste bilhassa partinin yüksek oy aldığı Muğla, Antalya bölgesinde neredeyse bütün ilçeleri gezdim. Toplantılar yaptık. Açıkçası yalnızca bizim açımızdan baktığımızda biz seçimlerden önceki enerjinin, parti etrafında biriken umudun artık birebir vakitte bir heyecanlı bekleyişle buluştuğunu gözlemliyoruz.
TİP’E OY VERİP PİŞMAN OLAN TEK YURTTAŞ YOK: Şunu paylaşabilirim. Beni en çok memnun eden durum bu, Türkiye Personel Partisi’ne oy vermiş ve şu ana kadar karşılaştığımız pişman olmuş tek yurttaş yok ancak zıddı çok var. Seçim devrindeki o abluka nedeniyle sanki Türkiye Emekçi Partisi’ne vereceğimiz oy tesirli olmaz mı diye düşünüp son dakikada tahminen vazgeçen ya da düşünen fakat gereğince kendisine buna ikna edemeyen pek çok yurttaşın ‘Keşke size vermiş olsaydık’ pişmanlığını da duyuyoruz. Onlara da kızgın değiliz. Bu bahtı değerlendirebilecekleri diğer seçimler, platformlar daima birlikte ortaya çıkacak. Biz kendi ismimize şunu söylüyoruz. Bu seçim sonuçlarında olumsuz tek şey muhalefetin kazanamaması olabilir. Yani iktidarın kazanmasından daha fazla muhalefetin kazanmayı başaramaması üzere bir riskten kelam ediyorduk. Sonuç prestijiyle bu oldu. Yani muhalefet kazanmayı başaramadı ve bir defa daha iktidarın ömrü uzadı.
HİÇBİR CÜRMÜMÜZ, GÜNAHIMIZ, EKSİĞİMİZ YOK DEMİYORUZ: Burada şöyle bir yaklaşımda değiliz. Hani işte o hatalı, bu hatalı, şu hatalı; biz tertemiziz, bizim hiçbir cürmümüz, günahımız, eksiğimiz, zaafımız, hiçbir şeyimiz yok demiyoruz. Hatta daha fazla ‘Biz ne yapmalıydık, biz önümüzdeki devir ne yapabiliriz’ sorusunu sormaya çalışıyoruz. Mesela birinci çıkarttığımız sonuçlardan bir tanesi şu, Türkiye İşçi Partisi sosyalist soldan baktığımız vakit, son 40 yıldır en ciddi örgütlenmeye ulaşmış parti üzere gözüküyor. Vakit zaman örneğin bu, bizi tatmin edebiliyor, yani 40 yıldır başarılamamış bir örgütlük seviyesine ulaşmış olmak. Son resmi sayıyla 42 bini geçmişti partinin üye sayısı. Bu bizim kategorimizdeki partiler için elbette ki çok değerli lakin artık karşımızda 11 milyon üyesi olan bir Adalet ve Kalkınma Partisi’nden kelam ediyorsak, işte 100 binlerce üyesi olan gerici, sağcı, ırkçı, dinci partilerden kelam ediyorsak kuşkusuz bu kâfi görülebilecek bir şey değil.
HEDEFLEDİĞİMİZ OY ORANINA ÇOK YAKLAŞTIK: Mesela bizim kendimize dair önümüzdeki devir çıkarttığımız en değerli derslerden bir tanesi, partiyi daha örgütlü hale getirmektir hem büyümek, kalabalıklaşma manasından hem iç örgütlenme açısından. Bence bu seçimin enteresan sonuçlarından bir tanesi, gözden kaçırılmaması gerekiyor. TİP’in aldığı oy, tahminen içeriden baktığımızda, seçim sonuçlarını yalnızca masaya yatırıp baktığımızda kâfi bir oy üzere gözükmüyor ama 51 vilayette seçime girdiğimiz gerçeğini ihmal etmeyelim. Yani Türkiye İşçi Partisi 87 seçim bölgesinde seçime girmiş bir parti değil. Şayet 87 seçim bölgesinde seçime girmiş olsaydık, üstelik bunlar ortasında Ankara, İzmir, Bursa, Manisa, Aydın, Antep üzere görece ortalamanın üstünde oy alabileceğimizin beklediğimiz, bildiğimiz yerli falan kattığımızda aslında biz kendi ismimize hedeflediğimiz oy oranına çok yaklaştığımızı düşünüyoruz. Gördüğümüz tablo bu.
TİP’İ DEĞERLENDİRİRSEK BAŞARISIZLIK DEĞİLDİR: Sorun şurada. Dünyada şöyle bir örnek yok. Örneğin o ülkedeki emekçi sendikasının, ilerici emekçi sendikası diyelim, DİSK’in 240 bin üyesi var, Türkiye İşçi Partisi bir milyon oy almış. Artık dünyadaki örneklere baktığımızda da durum biraz zıddıdır. Yani emekçi sendikaları, bayan örgütleri, gençlik örgütleri bunlar daha kitleseldir, daha hareketlidir. O ülkelerdeki personel partileri de onun içerisinden diyelim ki öncü bölümlerin oyunu almakla övünebilirler. Yani personel sınıfının örgütlü bölümlerinin öncülerinin oyunu almıştır. Türkiye İşçi Partisi diye bir kıymetlendirme yapsak bu mesela bir başarısızlık kıstası değildir, yeterlidir. Hasebiyle ben örgütlenmekten kelam ederken derken yalnızca Türkiye Personel Partisi’nin üye sayısını artırmaktan kelam etmiyorum. Tahminen de ikinci özeleştirisini vereceğimiz mevzulardan bir tanesi bu olsun.
SADECE SEÇİMLERLE OTORİTER İKTİDARI HEZİMETE UĞRATMAK MÜMKÜN DEĞİL: Bizim ezberimiz, bakışımız siyasete, toplumsal gayrete bakışımız şunu söyler bize, daima söylemişizdir. Yalnızca seçimlerde muvaffakiyet elde etmek, yalnızca seçimler yoluyla bir iktidarı, üstelik bu türlü otoriter, baskıcı bir iktidarı hezimete uğratmak mümkün değildir. Toplumsal muhalefet, toplumsal çaba güçlenir ve bu sandığa da yansır lakin işte Türkiye’deki o seçim atmosferine yanlışsız gidildikçe tahminen de 2019’daki lokal seçim muvaffakiyetinin burada bir yarattığı rüzgar var, hepimizin ezberi olan ‘İstanbul’u kaybeden, Türkiye’yi kaybeder’ durumu, seçimlere hakikat fazla bir ağırlaşmayı beraberinde getirdi lakin bugünden baktığımızda şunu söyleyebiliriz. Türkiye’de personel sendikalarının bu kadar örgütsüz olduğu, bayan hareketinin muhakkak bir dinamizm barındırmasına karşın süreklilik kazanmış ve örgütlü bir hal kazanamadığı, gençlik hareketini, işte Boğaziçi örneğinde gördüğümüz çok kıymetli direnişler sergilediği lakin kalıcı, sistematik, örgütlü bir harekete dönüşmediği ya da işte ekoloji çabasının, özetle Türkiye Emekçi Partisi’nin de kendisinin beslenme kaynaklı olarak gördüğü alanların, çaba yükünün örgütlenmesi de bizim açımızdan en az Türkiye Emekçi Partisi’nin örgütlenmesi kadar kıymetli bir vazife, kıymetli bir sorumluluk olarak önümüzde duruyor.
OYUMUZUN YÜZDE 16’SI EVVELDEN AKP-MHP ÜZERE PARTİLERE VERMİŞ İNSANLARDAN GELDİ: Seçime dair baktığımızda tekrar Tayyip Erdoğan kendi işine yarayan biçimde bir toplumsal kutuplaşmayı, bir toplumsal bölünmeyi başardı ve seçimi o eksende götürdü. Bunu kırma potansiyeli en yüksek olan partilerden bir tanesi bizdik bence. Yani daha evvel AKP’ye, MHP’ye oy vermiş yurttaşlara, işçilere de seslenebilecek ve onlardan oy alabilecek, onları Saray iktidarının karşısında konumlanmaya çekebilecek partilerden bir tanesiydik. Biz o yanlış bölünmeyi gereğince yanlışsız bir saflaşmaya dönüştüremedik. Bunu önümüzdeki devrin değerli vazifelerinden bir tanesi olarak görüyoruz. Sonuçlar üzerinden yaptığımız bir araştırmada, bizim oy aldığımız topluluğun yüzde 16’sını daha evvel AKP-MHP üzere partilere oy vermiş beşerler olduğuna ait elimizde bir data var. Kâfi değildir ancak bizim için bir başlangıç olarak çok değerli bir datadır. Yani Türkiye İşçi Partisi’ne oy veren her 100 kişinin 16’sı daha evvelki seçimlerde AKP-MHP üzere partilere oy vermiş. Yüzde 21’i daha evvel seçmen olmasına karşın sandığa gitmemiş beşerler, boykotçu diye düşündüğümüz beşerler. Yüzde 20 civarında birinci sefer oy kullanan seçmenden oy aldık. Artık bunları topladığımızda bizim için çok değerli bir sorumluluk olarak söz edebilirim.
EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI’NI ÜÇÜNCÜ SEÇENEK OLARAK SÖZ ETMİŞTİK: Biz Emek ve Özgürlük İttifakı’nı son derece kıymetli bir üçüncü seçenek olarak söz etmiştik. Yani Türkiye’nin o iki tertip içi blokaj sıkışmasının gerçek alternatifi Emek ve Özgürlük İttifakı üzerinden şekillendirilebilir, hatırlayacaksınız kuruluşu için de başından bu yana çok önemli emek harcadık ama seçim sürecinde tahminen bizler de yani ittifakın modülleri da fakat daha kıymetlisi geniş halk kitlelerinin bunun değerini kavrayacak, bunun pahasını bilince çıkartacak bir süreç olarak yaşanmadı seçim süreci. Yani Emek ve Özgürlük İttifakı’nın ne kadar değerli olduğu, Türkiye’nin üçüncü bir seçeneğinde halkın özne olduğu bir seçeneğin güçlenmesinin bugünler için ne kadar değerli olabileceğini gereğince anlatamamış olmayı da kendi ismimize bir eksiklik görürüz. Soruna yalnızca seçimlere o denli girdik, bu türlü girdik sıkıntısı olarak bakmıyoruz. Çok çeşitli metotlar denenebilirdi fakat özü prestijiyle o tartışmalar Emek ve Özgürlük İttifakı’nın bir gerçek üçüncü seçenek olarak topluma sunulması ve hak ettiği takviyesi almasını muhakkak ölçülerde engelledi.
TÜRKİYE’DE EMEKTEN, ÖZGÜRLÜKTEN, BARIŞTAN YANA YENİ BİR KULVAR AÇILMIŞTIR: Son olarak da bu genel hezimet hali içerisinde, yani genel karanlık tablo içerisinde Türkiye Emekçi Partisi’nin aldığı oyu değerli gördüğümüzü de söylemem lazım. Yani bunu da önemsizleştirmemek gerekir. Tıpkı vakitte yurttaştan bize dönük de bu türlü bir ikaz var. Biz sonuçta tahminen de işte 100 yıl sonra birinci kere bu türlü bir şey başarılmış Türkiye’de lakin o kadar berbat bir devirde oldu. 65 TİP’ine de biraz benziyor herhalde. Orada da (Süleyman) Demirel’in iktidarı var. Artık münasebetiyle bu muvaffakiyet, üzerine sevinilebilecek, keyifli olabilecek bir his durumu yaratmadı bizde. Ben bundan bir evvelki basınla buluşmamızda yüzde 3 oy amacını ortaya koymuştum. Seçim sistemi değişmemiş olsaydı o günkü kaideler açısından düşündüğümüzde Türkiye İşçi Partisi bu amacına ulaşmıştır. Bunun kıymeti şu, Türkiye’de emekten, özgürlükten, laiklikten, barıştan yana yeni bir kulvar açılmıştır diyebiliriz. Bu türlü bir yol bunun büyüyebileceği, genişleyebileceği en azından bir mümkünlük olarak artık ortaya çıkmıştır.
ERDOĞAN’A OY VEREN BEŞERLER BİR BLOK DEĞİL: Önümüzdeki devir Türkiye’deki siyasi istikrarları değiştirecek, tahminen işte o toplumun yarılmasını bir kenara bırakacak, bütün bu istikrarları altüst edecek yeni bir çıkışı nasıl hayata geçirebiliriz, bunu düşüneceğiz. Biz diyelim ki Recep Tayyip Erdoğan’a oy veren beşerler da bu seçimde bir blok değil, bir bütün değil. Onlar ortasında da Türkiye Personel Partisi’nin kelamına kulak verenler var. Kemal Kılıçdaroğlu’na oy verenler de tek bir görüş etrafında bir ortaya gelmiş beşerler değil. Orada da konuşabildiğimiz, tartışabildiğimiz yurttaşlarımız var. Münasebetiyle gücü oranında her kesime ulaşabilen bir parti olmanın avantajını kullanmaya çalışacağız. Kabaca formülümüz şu önümüzdeki devir için.
‘TİP ÜZERE MUHALEFET YAPMAK’ KAVRAMI YİNE SİYASETE GİRDİ: Diyoruz ki geçtiğimiz evreler Türkiye İşçi Partisi, ‘TİP üzere muhalefet yapmak’ diye bir kavramı yine Türkiye siyasetine getirdi. 60’lı yıllardaki o kavram, tekrar Türkiye siyasetine geldi. Bize oy versin vermesin, tahminen bizi sevmeyen pek çok yurttaş da hakkını verdi TİP’in. TİP üzere muhalefet yapmak diye bir şey var Türkiye’de bugün. Artık kuşkusuz yanlışa yanlış demeye, halka karşı uygulamalara elimizden geldiğince direnmeye devam edeceğiz. Hasebiyle TİP üzere muhalefeti daha güçlü biçimde yapmaya çalışacağız ancak birebir vakitte bir şeye odaklanıyoruz. Artık bir de kazanımlara muhtaçlığımız var. Kazanım siyaseti diye isimlendirdiğimiz, önümüzdeki devirde biz işte emekçilerin sendikalaşmasının önündeki manilerin kesinlikle aşacağız. Kanun değişikliklerini zorlayacağız. Olmadı fiili çabalarla çalışanları sendikalı, örgütlü hale getirmek için somut kazanımlara odaklanacağız.
BİRDEN FAZLA SOSYALİST BELEDİYE KAZANMA ARGÜMANIYLA HAREKET EDECEĞİZ: Bayan haklarına dönük bu iktidarın akınlarını yalnızca savuşturmakla yetmeyen, talep eden, talebi için çaba eden ve çabayı kazanan bir çizgiyi tutturmaya çalışacağız. Bilhassa işçi mahallelerinde, fakir mahallelerinde daha evvel temellerini attığımız dayanışma ağlarımız var. Zelzeleyle birlikte bunun ne kadar değerli olduğu ortaya çıkmıştı. Bu dayanışma ağlarını güçlendirmek için gayret sarf edeceğiz ve tahminen de bu önümüzdeki seçimlerde tüm bu çaba süreçlerinin bir evresi olarak Türkiye’de birinci kez bir seçimde birden fazla sosyalist belediye kazanma argümanıyla hareket edeceğiz. Çok boyutlu çalışıyoruz. Geçen bir yurttaş, toplantıda söyledi. Çok hoşuma gitti. Yani onun cümlesi olarak paylaşayım. Dedi ki ‘Türkiye İşçi Partisi bir şeyi hesap ediyorsa ben artık onlara güveniyorum’. Geçtiğimiz periyottaki yaptığımız hesapların tümü neredeyse hakikat çıktı.
BAZI YERLERİ AKP’DEN ALMA ARGÜMANIMIZ VAR: Bizim seçim sonrasına dair gayemiz bir sosyalist belediyeler birliği oluşturmaktır; toplumcu, halkçı belediyelerin sayısını artırmak ve bu türlü yeni bir anlayışı Türkiye’de lokal idarelerde hayata geçirmektir. Bunun için şu anda merkezi seçim komitemiz da ilçe örgütlerimiz de vilayet örgütlerimiz de ağır bir çalışma içerisindeler. Tek tek bütün ilçeleri, hem ilçelerin genel durumlarını hem orada Türkiye Emekçi Partisi’nin durumunu tahlil ediyoruz. Bir kısım yerde açıkça söyleyeceğim. Yani Cumhuriyet Halk Partisi’nin AKP nedeniyle içerisine girdiği tembellik; nasıl olsa AKP tehdidi karşısında yurttaş burada bize oy verecek ve biz burayı kazanacağız rahatlığına son vereceğiz ve oralarda önemli yarışlar izleyecek yurttaşlarımız, dahil olsunlar diye efor sarf edeceğiz. Bir kısım yerlerde AKP buralar benim kalem, buralar benim mevzim, hiçbir türlü biz buraları kaybetmeyiz dediği yerlere ait de özel çalışmalar yürütüyoruz. Birtakım yerleri AKP’den alma argümanı ve maksadı de önümüzdeki günlerde somut olarak adaylarıyla, programlarıyla, ilçeleriyle sizlerin önüne taşınacak. Nihayetinde Türkiye’de yeni bir çaba devri, geçmişten devraldığımız dersler ve onları artık yeni bir evrede, yani 28 Mayıs sonrası Türkiye’de önümüzde somut yeni bilgilerle birlikte yeni misyonlara odaklanmaya çalışacağız.”
Erkan Baş, geçen 14 Mayıs’ta yapılan seçimlerde TİP’ten Hatay Milletvekili seçilmesine rağmen Silivri’deki Marmara Cezaevi’nden tahliye edilmeyen Seyahat Parkı davası tutuklusu avukat Can Atalay ile ilgili de şunları söyledi:
“TEK EKSİK, CAN’IN TAHLİYE EDİLMESİ: Can Atalay yoldaşımızın durumu; bunu ısrarla, inatla söylemeye devam edeceğiz. Sonuçta seçilmiş bir milletvekili arkadaşımız tümüyle hukuksuz bir biçimde cezaevinde tutuluyor. Buna ait bugüne kadar çeşitli teşebbüsler oldu. Yani Hatay’da çok sayıda aksiyon oldu, Türkiye’nin dört bir yanında hareketler yapıldı, yurt dışında hareketler gerçekleştiriliyor. Birincisi seçildi, mazbatasını aldı, Meclis’te kaydı yapıldı, Meclis Başkanlığı’na aday oldu; bunların hepsi değerli adımlardı lakin İnsan Hakları Kurulu üyeliğine seçilmesinin bilhassa altını çiziyorum. Yani Meclis’te tek bir karşı oy olmadan Can Atalay, İnsan Hakları Kurulu üyesi seçildi. Münasebetiyle burada aslında bir Meclis iradesinin biz tecelli ettiğini düşünüyoruz. Meclis de bu mevzuda bir tavır temel olarak geliştirmiştir. Tahminen bunu yüksek sesle söylemedi ancak tek bir karşı oy yok. Can’ın danışmanları atanmış durumda. Şu anda ne yapacaklarını bilemedikleri için o denli yaptıklarını düşünüyorum. Yalnızca Can’ın soru önergeleri sürece alınmıyor, askıda duruyor. Reddedilmiyor, sürece de alınmıyor. Onun dışında danışman arkadaşlarımızın üçü de vazifelerine başladılar. Tek eksik, Can’ın tahliye edilmesi.
HATAY’DA ‘CAN ATALAY GEZİCİ OFİSİ’ OLUŞTURULACAK: İki şey paylaşayım. Bir tanesi sonuçta Hatay halkının durumunu aşağı üst hepimiz biliyoruz. Çok sıkıntı günlerden geçiyorlar. Üstelik sarsıntı geride kaldıkça zorluklar azalmıyor, artıyor. Genel olarak unutuluyor. Oradaki beşerler kendi zorluklarıyla baş başa kalıyorlar. Bir kere Türkiye İşçi Partisi ismine Hatay halkına bir borcumuz var. Can Atalay’ı cezaevinden çıkartmamız ve Can’ın oradaki vazifelerine, sorumluluklarına odaklanması gerekiyor. Bu gerçekleşene kadar -mümkün olduğunca kısa sürmesini düşünüyoruz- içimizde bir iş kısmı yaptık. Önümüzdeki günlerde Hatay’da bir ‘Can Atalay gezici ofisi’ oluşturulacak. Her gün bir ilçeye gidecek bu gezici ofis. Danışman arkadaşlarımız, avukat arkadaşlarımız, partimizin il yöneticileri, gerektiğinde öbür milletvekilleri, bizler orada olacağız. Güya Can dışarıdaymış ve vazifesini yapıyormuş üzere onun eksikliğini hissettirmek için biz elimizden gelen her şeyi yapacağız. Bu türlü bir gezici istişare ofisi Can’ın, harekete geçecek.
CAN İÇİN HATAY’DAN ANKARA’YA YÜRÜMEYE BAŞLARIZ: Burada fiilen meseleleri çözerken şunun unutulmasına müsaade veremeyiz. Bu, bir sefer Türkiye’deki genel adalet tartışmasının bir başlığı. İktidar, yargıyı sopaya çevirmiş durumda, istediği üzere kullanıyor. Can Atalay tartışması, bu adalet tartışmasının bir kesimidir. Can Atalay tartışması bizim açımızdan Seyahat davasının bir modülüdür. Seyahat davasındaki hukuksuzluklara karşı bir çabadır birebir vakitte Can’ın özgürlüğü için verdiğimiz uğraş. Bizim bunu kabul etmemiz, sineye çekmemiz, dur bakalım bekleyelim dememiz asla ve asla mümkün değil. 1 Ekim’e kadar Anayasa Mahkemesi’nin kararını vermesini bekliyoruz. 1 Ekim’de Meclis tekrar açıldığında şayet Can tahliye edilmemiş olursa biz o Meclis’e gitmeyiz. Biz o gün Hatay halkının yanına gideriz. Deriz ki Meclis’in yeni yasama periyodu başlıyor, sizin milletvekiliniz cezaevinde haksız hukuksuz bir biçimde esir tutuluyor. Orada Hatay halkı bize ne vazife verirse biz onu yaparız. ‘Burada oturun’ derlerse onlarla birlikte orada otururuz. ‘Yürüyelim Ankara’ya’ derlerse başlarız Ankara’ya kadar yürümeye. Can’ı çıkartana kadar da asla sesimizi kesmeyiz. Bu bahsin unutulmasına, üzerinin kapatılmasına, alışılmasına müsaade vermeyiz.
1 EKİM’DE HATAY’DA OLACAĞIZ: Ben Hatay halkının öfkesinin her geçen gün arttığını kendi gözlemlerimle de görüyorum. İnsanların hayatları mahvolmuş durumda. Her gün bir haksızlığa, hukuksuzluğa, adaletsizliğe uğruyorlar. Bunun karşısında gayret etsin diye görevlendirdikleri milletvekili de tıpkı biçimde esir tutuluyor. Artık daha ne bekleyeceğiz Hatay halkından? Hatay halkı yapması gereken her şeyi yaptı. Onlarla birlikte 1 Ekim prestijiyle üzerimize düşen neyse daima bir arada yapmaya hazırız. 1 Ekim’de Hatay’da olacağız. Umuyorum Can tahliye olur ve onunla bir arada Hatay’da oluruz. Olmadı mı bu gayret oradan yükselerek devam edecek.”
DEFNE VE SAMANDAĞ İLÇELERİNDE ADAY ÇIKARILACAĞININ İŞARETİNİ VERDİ
Baş, konuşmasının akabinde gazetecilerin sorularını da yanıtladı. Lokal seçimlere ait kıymetlendirme yapan Baş, Hatay’ın Defne ve Samandağ ilçelerindeki oy potansiyellerine dikkat çekti. Bu iki ilçede aday çıkartacaklarına işaret eden Baş, kazanmaya da çok yakın olduklarını vurguladı.
