Medya ombudsmanı Faruk Bildirici, gazeteci Bahar Feyzan’ın toplumsal medya hesabından bir eserin tanıtımını yapmasını eleştirdi. Feyzan’ın kendisine verdiği karşılığı da pahalandıran Bildirici, “Bahar Feyzan’ın yaptığı ve hakikat olduğunu savunduğu ‘gazetecinin sesiyle, yüzüyle, yazısıyla ticari bir eserin reklamını yapması’ mesleksel prensiplere aykırıdır” dedi.
‘HEM KENDİSİNİN HEM MESLEĞİN GÜVENİLİRLİĞİNE ZİYAN VERİR’
Bildirici’nin yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Madem kendisini gazeteci kabul ediyor; o vakit gazetecilik prensiplerine, mesleksel kurallara uyması beklenir. Lakin “X” hesabında “İşbirlikleri için” diye e-posta adresi veriyor.
Nitekim geçen hafta da Instagram hesabında bir markanın cilt bakım eserlerinin tanıtımını yaptı. Bir kutuda kendisine ikram olarak gönderilen eserleri tek tek eline alıp kameraya göstererek tanıttı ve deneyeceğini söyledi. Paylaşımının altında da toplumsal medya ünlüleri (influencerlar) üzere “İşbirliği” yazıyordu.
Bu tanıtımı görünce kendisine yazarak gazetecilik prensiplerini anımsatmak istedim. “Ticari eserleri bu formda paylaşmak o eserin tanıtımını yapma sonucunu doğurmaz mı? Bir gazeteci olarak sizce sakıncalı bir davranış değil mi?” diye sordum. Bahar Feyzan, motamot şu karşılığı verdi:
‘S… arkadaşım ve meslektaşım olan C. C. Ö’nün kendi markası ve uğraştığı bir iş. Münasebetiyle ticari değil dostça. Ayrıyeten sicil amirliği konusunda size danıştığımı sanmıyorum. Ayrıyeten youtube ve toplumsal medya mecralarına hakim olmak başka bir iş. Ben hem işveren, hem de kendimin çalışanıyım. Tv ler nasıl reklam alıyorsa, canım isterse alırım bunu da beyan ederim. Sizi ilgilendirdiğini sanmam.’
Bahar Feyzan’ın bu üslubunu yadırgamadığımı söyleyemem ancak bu tutumu okurların ve meslektaşlarımın değerlendirmesine bırakıyorum.
Bir gazetecinin reklam yapması da gazetecilik prensiplerine ters. Bir gazeteci, para ya da ayrıca çıkar karşılığı ticari bir eserinin tanıtımını, reklamını yapmaz, yapmamalı. Aksi halde hem kendisinin hem de mesleğinin güvenilirliğine ziyan verir.
‘Sicil amirliği’ ve bana ‘danışmak’ problemine gelelim. Elbette bana danışmak zorunda değil. Ben de kendisinin ‘sicil amiri’ değilim; o denli bir niyetim de yok.
Fakat bir gazeteci, tenkitlere açık olur; okurlarına, izleyicilerine ve en başta da meslektaşlarına karşı sorumluluk taşır. Hiçbir gazeteci mesleksel sorumluluklarından azade olamaz. O nedenle de Bahar Feyzan’ın bütün mesleksel faaliyetleri, bir gazeteci olarak beni ve tüm gazetecileri ilgilendirir.
Kaldı ki, ‘Medya Ombudsmanlığı’nı kurumsallaştırmaya çalışan, medyamızdaki etik ihlalleri izleyen, gözleyen, eleştiren bir gazeteciyim. Hasebiyle benim alanıma giriyor.
Ne demek istediğimi, Türkiye Gazetecileri Hak ve Sorumluluk Bildirgesi’nden bir alıntıyla somutlaştırayım:
‘Gazeteciler ilan, reklam, tanıtıcı reklam yahut sponsorlu metinleri yazmamalı, reklamlarda yüzü ya da sesiyle yer almamalı, toplumsal medyada da reklam, tanıtım, eser yerleştirme yapmamalıdır.’
Maalesef Bahar Feyzan’ın yaptığı ve gerçek olduğunu savunduğu da bu unsurun ihlali. Gazetecinin sesiyle, yüzüyle, yazısıyla ticari bir eserin reklamını yapması mesleksel unsurlara terstir.”
YAZININ TAMAMI
(HABER MERKEZİ)
