Fobiler tasa bozuklukları altında yer almaktadırlar. Fobiler, bir obje ya da durumla ilgili, tehlike ile orantılı olmayan onu yaşayan kişi tarafından anlamsız olarak tanınan engelleyici kaygılar içeren kaçınmalardır.
Fobi sözü düşmanlarını korkutan eski Yunan ilahı ‘Phobos’a dayanmaktadır. Daha sonra her birini tanımlamak için fobi sözünün önüne o durum ve obje ile ilgili eski yunanca sözler getirilmiştir. Klostrofobi, araknofobi, akrofobi üzere.
Fobi terimi ekseriyetle kişinin öznel bir kahır ya da derde bağlı olarak toplumsal ya da mesleksel fonksiyonlarda bozulmalar yaşadığını vurgular.
Özgül fobiler; özgül objeler yahut durumlara karşı nedensiz kaygı yaşanmasıdır. En çok rastlanan fobiler; hayvanlar, kan, yükseklik, uçakla seyahat etmek, kapalı kalmak ve gök gürültüsüdür.
Bu uyaranlardan birine maruz kalmanın yarattığı bir panik atak yahut daha genelleştirilmiş bir dert formunda ortaya çıkabilir ancak bu korku her vakit için özgül bir şeye yönelir. (Ancak tıpkı vakitte korktukları şeylerle yüzleştiklerinde ne yapabilecekleriyle ilgili endişelenebilirler: bayılma, panik, denetimi kaybetmek). Genel olarak, endişe uyandıran uyarana ne kadar yaklaşılırsa (uzaklaşmak ne kadar güç olursa) o kadar berbat hissedilir.
Birden fazla özgül fobi bir ortada görülebilir.
Korku uyandıran aktivite yahut objelerle karşılaşmak üzere olan bir kişi kendini anında gergin ya da panik içinde hissedecektir. Bu duruma da beklenen dert denir. Hissedilen ıstırap derecesi hayli ciddidir. Fobik durumlardan kaçınma davranışlarının temelinde ‘beklenen kaygı’ varolabilir.
Özgül fobi en çok karşılaşılan korku bozukluklarından bir adedidir. Özgül fobilerin görülmeye başlanma yaşı ekseriyetle çocukluk devri yahut ergenliktir. Bilhassa hayvan fobileri daha erken yaşta başlama eğilimindedir. Kimileri bir hayvan tarafından ısırılmak üzere travmatik bir olaydan sonra başlayabilir.
Fobiler, çoğunlukla görmezden gelinebilir lakin toplumsal hayatı, iş hayatını olumsuz etkilemeye başlamadan profesyonel bir yardım ile çözülmesi gerekir.
