Piyasa ekonomilerinde, çeşitli mal ve finansal pahaların tahsisinde kullanılan bir usul olan ihale, bilhassa belirsizlik durumlarında tesirli bir tahlil sunuyor. Malın sabit yahut belirlenebilir bir fiyatı olmadığında yahut satıcı malın piyasa fiyatı konusunda meçhulse, ihale usulü rekabet şartları altında malın satışını gerçekleştirmek için kullanılıyor.
En yaygın ihale çeşitlerinden biri olan çoklu fiyat ihalesi (Dutch Auction), fiyatların büyükten küçüğe gerçek sıralandığı ve satıcı açısından gelirin azamî, maliyetin asgarî olmasını sağlayan bir sistemdir. İştirakçiler kendi teklif ettikleri fiyatlar üzerinden süreç yaparlar.
Fiyatların küçükten büyüğe sıralandığı öbür bir ihale tipi ise “English Auction” olarak isimlendirilir. Bu ihalede iştirakçiler ortasında açık artırma yapılır ve en yüksek teklifi veren kazanır.
Bir başka ihale usulü olan “tek fiyat” ihalesinde ise arzın ve talebin eşitlendiği bir fiyat belirlenir ve bu fiyat, ihaleyi kazanan tüm iştirakçilere uygulanır. Yani, tüm süreçler tek bir fiyat üzerinden gerçekleştirilir.
Her iki ihale tipinin de avantajları ve dezavantajları bulunmaktadır. Tek fiyat ihalesi, daha düşük bilgi toplam maliyetine sahip olabilir ve daha fazla iştirak sağlayabilir. Öte yandan, çoklu fiyat ihalesi daha ağır bir rekabet ortamı sunabilir ve satıcı açısından daha düşük maliyetli olabilir. Fakat, hangi metodun tercih edileceği, piyasanın yapısına ve o günkü şartlarına bağlı olarak değişebilir.
