Piyasa ekonomilerinde, çeşitli mal ve finansal bedellerin tahsisinde kullanılan bir metot olan ihale, bilhassa belirsizlik durumlarında tesirli bir tahlil sunuyor. Malın sabit yahut belirlenebilir bir fiyatı olmadığında yahut satıcı malın piyasa fiyatı konusunda meçhulse, ihale prosedürü rekabet şartları altında malın satışını gerçekleştirmek için kullanılıyor.
En yaygın ihale tiplerinden biri olan çoklu fiyat ihalesi (Dutch Auction), fiyatların büyükten küçüğe yanlışsız sıralandığı ve satıcı açısından gelirin azamî, maliyetin en az olmasını sağlayan bir sistemdir. İştirakçiler kendi teklif ettikleri fiyatlar üzerinden süreç yaparlar.
Fiyatların küçükten büyüğe sıralandığı başka bir ihale tipi ise “English Auction” olarak isimlendirilir. Bu ihalede iştirakçiler ortasında açık artırma yapılır ve en yüksek teklifi veren kazanır.
Bir başka ihale yolu olan “tek fiyat” ihalesinde ise arzın ve talebin eşitlendiği bir fiyat belirlenir ve bu fiyat, ihaleyi kazanan tüm iştirakçilere uygulanır. Yani, tüm süreçler tek bir fiyat üzerinden gerçekleştirilir.
Her iki ihale tipinin de avantajları ve dezavantajları bulunmaktadır. Tek fiyat ihalesi, daha düşük bilgi toplam maliyetine sahip olabilir ve daha fazla iştirak sağlayabilir. Öte yandan, çoklu fiyat ihalesi daha ağır bir rekabet ortamı sunabilir ve satıcı açısından daha düşük maliyetli olabilir. Fakat, hangi tekniğin tercih edileceği, piyasanın yapısına ve o günkü şartlarına bağlı olarak değişebilir.
