Bir alakada; büyüdüğümüz meskenler, bu meskenlerde öğrendiklerimiz, öğrenemediklerimiz ya da yanlış öğrendiklerimiz ilgilerimizi yakından tesirler. Zira onlar bizi biz yapan etkenlerin kıymetli bir kesimini oluşturur. Pekala bir bağlantı nasıl olmamalıdır? Bize ve partnerimize ne âlâ gelmez?
İlişki bizim kendimizi feda ettiğimiz, oburunun memnunluğunu kendi mutluluğumuzun önüne getirdiğimiz, “O memnun olsun yeter”, “O rahat hissetsin yeter” diye davrandığımız bir bağlam değildir. Zira münasebet iki kişiliktir. Partnerinizin gereksinimleri ve beklentileri kadar, sizin de gereksinimleriniz ve beklentileriniz kelam hususudur. Bu durum terazide istikrarda kalmak üzere de düşünülebilir. Bu bağlamda, oburunun daha kıymetli, oburunun mutluluğunun daha değerli görüldüğü bir ilgide terazinin bir tarafı daha ağır basıyor demektir. Tek tarafı ağır basan bir ilginin de uzun ve istikrarlı olmasına imkan yoktur ve uzun soluklu herkesin keyifli olduğu bir duygusal atmosfer de yaratamaz. Münasebet düzgün hissetmediğimiz bir yer değildir. Şayet ilginizde gergin, yalnız ve huzursuz hissediyor; inançta hissetmiyorsanız o vakit bu sağlıklı bir münasebet formu değildir.
Bugün geldiğimiz noktada bağlar özelinde birtakım yanlış çıkarımlar ile karşılaşabiliyoruz ve bu bağlar; tutku ve aşk olarak isimlendirilebiliyor. Ama bu form vakitle ismine toksik münasebet dediğimiz sıhhatsiz bir bağlantı formunu alabiliyor. Toksik alakalarda şahıslar birbirlerini huzursuz eden davranış ve tavırlar yoluyla birbirlerini mutsuz edebiliyorlar ve bu bağlantıyı de “aşk budur” biçiminde tanımlayabiliyorlar. Ancak aşk; huzursuz, önemsenmemiş hissetmek değildir. Şayet bir bağlantıda şefkati, inancı, saygıyı, sarıp sarmalanmadığınızı hissetmiyorsanız “Sağlıklı bir ilgide miyim?” diye tekrar tekrar düşünmeniz gerekir.
Bunlara ek olarak, âlâ bir alaka partnerinizin size olan sevgisini doğum günlerinde hatırlaması, özel günleri kutlaması da değildir. Bir alakanın âlâ olduğunun temel göstergesi o münasebet içinde anlaşıldığınızı, gözetildiğinizi senede bir gün değil birlikte olduğunuz günlerde sık sık hissetmenizdir. Uygun bir bağlantı yalnızca yaşadığınız konutun sorumluklarını paylaşmak da değildir. Bulaşıkları birinin; çamaşırları başkasının hallediyor olmasından çok tıpkı hayatı paylaştığınızı birbirinize hissettirebilmektir. Partneriniz, duyulmayan ya da görülmeyen muhtaçlıklarının fark edilmesini bekliyor olabilir. Ancak bu gereksinim farkındalığı “Ben söylemeden eşim anlasın” da değildir. Bağlantı iki kişilik ise muhtaçlık duyduğunuz alanların desteklenmesinde partnerinize sizi desteklemesi için yol gösterici olmanız gerekir. Zira partnerinizin de duygusal mahzurları olabilir; yapmak istemediği için değil, bizi keyifli edeceğini bile bile yapmama hali değil; yapamadığı, fark edemediği, anlayamadığı için de gereksiniminiz karşılanmıyor olabilir.
İlk başta değinildiği üzere hepimizin geçmişten gelen öğretileri olabilir fakat bu öğretiler üzerinde efor gösterilerek değiştirilebilir. Bu yüzden bir ilgide “Partnerim ne yaşıyor?”, “Ben ne yaşıyorum?” “Benim neye gereksinimim var?” “İlişkimizin neye muhtaçlığı var?” bu soruları sorma sorumluluğu bir yetişkin olarak alakada var olan bireylere aittir. Aksi taktirde küskünlükler, kırılmalar, uzaklaşmalar, daha somut (örn. Maddi bedeli yüksek) şeylere mana yüklemeler başlamaktadır. Sonuçta bir alaka yalnızca durarak oburunu beklemek değil, kendiniz ve partneriniz için, “BİZ” olabilmek için etkin rol almaktır.
Hem partnerinizi anlamaya çalışmak, hem kendi gereksinimlerinizi belirlemek münasebetinizin derinleşmesine de katkı sunacaktır. Bağlantıların birinci günleri heyecan, tutku ve aşk zaten orada olmaya çok hazırdır, zira şimdi sorumluluklar, kırılmışlıklar, öfkeler o ilgide yaşanmamıştır. Ve bir vakitler zaten var olan o heyecan vakitle yeniden resen sürmeyebilir ve bu çok olağandır. Araştırmalarda üzerinde durulan aşk kuramları da bu dataları dayanaklar niteliktedir. Birinci günkü heyecan birebir şiddette 20 yıl boyunca kalbimiz tarafından taşınamaz. Beden kimyamızdaki hareketlilik, nabzın daima yüksek atması fizyolojik olarak insanın bünyesinin uzun müddet kaldıramayacağı hareketliliklerdir. Ama bu durum münasebetleri bir adım daha ileri düzey götürme ihtimalini doğurur bizlere. Bu noktada partnerlere düşen de münasebetin derinleşmesine katkıda bulunmaktır.
“Sana bedel verilmiyorsa orada durma!”, “Aşk yoksa buna tahammül etme!”, “Heyecan duymuyorsan oradan çabucak uzaklaş!” üzere içerikler bilhassa son vakitlerde toplumsal medyada yankı bulmaktadır. Natürel ki paha görmediğiniz, inançta hissetmediğiniz bir ilgide kalmamalısınız lakin üstte bahsi geçen içerikler bir bağlantıda daima heyecan hissetmeniz gerekiyor “muş” üzere iletiler veren ve çok da gerçek hayatı yansıtmayan beklentilerdir. Aşk, daima heyecan içinde kalbinizin çok süratli atıp durduğu bir şey değildir. Aşk tıpkı vakitte türlü sorunları aşarak münasebetimizi derinleştirmek demektir. Aşk geçmişe bakıp da “Ya hatırlıyor musun şurada nasıl sıkıntılar yaşamıştık, nasıl da üstesinden geldik” diyebilmektir.
Zor günlerde sabır göstermek başkasına, takviye vermektir. Aşk, ilgi dalgalandığında da orada kalabilmektir.
Özellikle dürtüsel tarafı güçlü olan şahıslar alakada zorlukla karşılaştıklarında, o bağda kalmakta zorlanabilirler. Bu durum bireylerin beyin kimyasalları ile ilgilidir ve nörolojik bir temeli vardır. Dürtüsel yapı şahısların haz odaklı olarak bağlantıları yürütmelerine, aşkı; haz ve tutku ile tanımlamalarına neden olabilir. Sonrasında da kendilerini hissiyat olarak boşlukta olduklarını bildirmelerine sebep olabilir. Bunun bilakis ise şahıstaki dürtüsel yapının derin ilgiler kurmasına gereksinimi vardır. Boşluklar fakat derin bağlantı formları ile kapatılabilir.
