İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu, Almanya’nın Düsseldorf kentinde Avrupa Türk İş İnsanları ve Sanayicileri Derneği (ATİAD) üyeleriyle bir ortaya geldi. Bir Türk girişimcinin restoranında yapılan toplantıda konuşma yapan İmamoğlu’nun gündeminde mülteci meselesini vardı.
Türkiye’den dünyanın farklı ülkelerine yaşanan beyin göçüyle ilgili görüşlerini paylaşan Ekmrem İmamoğlu’nun değerlendirmelerinden satır başları şöyle:
BEYİN GÖÇÜNÜN ÜZÜCÜ VE GURUR VERİCİ TARAFLARI VAR: Bu beyin göçünün bizi üzen tarafı var. Şayet hak ettiği pahası bulamadığı ya da hak ettiği bir biçimde kendini gösterecek ortamı yakalayamadığı bir formda ülkeyi terk eden bir beyin göçü var ise, bu bizi mutsuz eder. Ve şu anda ağır bir biçimde bu türlü bir periyodu yaşayan durumdayız.
Ama Türkiye’den bizim insanlarımız, milletimiz yurtdışına gitmeyecek diye bir kural olmaz, olamaz. Kaldı ki buna gereksinimimiz da var. Böylesi göçler olur ve ‘ülkemizin diasporası’ diye tarifleyeceğimiz, ülkemizin becerili insanlarının diğer ülkelerde muvaffakiyetler elde etmesi fakat iş dünyası olarak ancak bilim dünyası lakin akademik dünya kavramıyla fakat kültürde, sanatta, sporda muvaffakiyet elde etmesi elbette bizi hem gururlandırır hem de küreselleşen bir dünyada bizleri son derece memnun eder.
BU FIRSATI NASIL KIYMETLENDİREBİLİRİZ: Dünya üzerinde yaşanan savaşlar ve çatışmalı ortamalar nedeniyle sistemsiz bir mülteci akını yaşanıyor. Türkiye bu olumsuz durumdan en fazla etkilenen ülkelerin başında geliyor. Türkiye’den Almanya’ya yaşanan göçle bugünkü mülteci sorunu birebir kapsamda değerlemez. Bu bağlamda, ülkemizin bu meselesine hem temas ederken hem de sizlerin göç öyküsünün ne kadar başarılara evrildiğini de bir iş dünyası anında burada görmekten son derece memnunum.
Bugün bilhassa bütün dünyada, global bir ekonomik kasvet var. Lakin doğal bu manada zorlukları konuştuğumuz kadar, bu durumun fırsatları da doğurabileceğini, iş dünyası temsilcileri olarak sizler çok yeterli biliyorsunuz. Bu manada biz bu fırsatı nasıl kıymetlendirebiliriz ve ülkemizin ticaretini nasıl daha fazla üste tırmandırabiliriz; bunu önemsiyoruz. Bu manada çalışmalarımızı yürütüyoruz.
AVRUPA BİRLİĞİ SEYAHATİ, TÜRKİYE İÇİN DEĞERLİ BİR KONU: Avrupa Birliği seyahati, Türkiye için kıymetli bir bahistir. Lakin dilek ettiğimiz düzeye gelmemiştir. Ben, iki boyutuyla bu süreci önemsiyorum. Bilhassa AB bağlantılarının devam edebilmesi ve sürdürülebilir hale getirilmesi, üyelik sürecinin uğramış olduğu soruna karşın, AB’nin ortaya koyduğu bir kısım kriterlerin ülkemiz yararına kullanılması ve bu hususta atılacak adımların ülke beşerinin memnunluğu açısından kıymetli olduğunu düşünenlerdenim. Bu kapsamda münasebetlerin olağanlaşması ve diyaloğun kesinlikle düzeyli ve saygın bir biçimde ilerlemesi konusunda adımların atılmasını, Türkiye’miz ismine önemsiyorum. Olağan bu istikametiyle, bilhassa merkezi idare tarafından alınacak değerli kararlar kural. İstihdamın dönüşümü, yeşil dönüşüm, dijital dönüşüm; bizim anahtar sözlerimiz olmalı. Çünkü bunlar olmadığı takdirde Avrupa Birliği’yle, Avrupa Birliği ülkeleri ve oradaki kurum ve kuruluşlarla bağlantı yönetme talihimizin kalmayacağını hepimiz biliyoruz.
MÜLTECİ SORUNU, ÜNİVERSAL BİR SIKINTIDIR: Fransa’da, Birçok’ta 2015’te bir toplantıya katıldım. Ve mülteci akını çok yüksek düzeyde devam ediyordu Türkiye’ye. Avrupa’nın kıymetli kentlerinin temsilcileri oradaydı. Dedim ki; Mülteci sıkıntısını Avrupa’dan şöyle izlediğinizi görüyorum. ‘Türkiye, bu bahiste duvar olsun. Oradan geçmesin de ne olursa olsun.’ Bir; insani değil mülteciler ismine. İki; Türkiye, bu türlü bir ülke değil. Hiçbir ülke bu türlü olamaz. Hiçbir ülkeyi bu türlü bir haksızlığa tabi tutamayız. Mülteci sorunu, kozmik bir sıkıntıdır, küresel bir problemdir. Kaynağı açlık olabilir, susuzluk olabilir, iklim krizi olabilir. Daha berbatı, savaş olabilir.
HÜKÜMET MAKÛS BİR İMTİHAN VERDİ: Bu türlü bir ortamda göç eden insanları, ‘Barışı nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Suyu nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Açlığı orada nasıl sona erdirebiliriz’ diye düşünmek zorunda olan ülkeler iken, ne yazık ki Türkiye’yi, ‘Şu kadar para verelim ve mültecileri orada tutun’ pazarlığı yapılan ülke haline getirdiniz. Ve bu bahiste Türkiye Cumhuriyeti Devleti, hükümeti, makus imtihan vermiştir. Sıkıntıya bu düzeyde tutarak, mültecilerin gelişini alkışlamış ve alkışlattırmıştır. Bu olmaz.
İSTANBULLUYA DA MÜLTECİYE DE HAKSIZLIK: 2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul’da. Bir anda. Yani 10 yıllık faturadan bahsediyoruz. 10 senede 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Bu türlü bir artış olamaz. Hakikat değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık…
Ama tekrar söylüyorum; insanlık dışı tanımlarla, şiddeti öne koyan anlayışla mülteci problemini tariflemeye çalışanlara da karşıyım. Altını net çizeyim. Şunu da söyleyeyim: Bunu niçin anlattın Nice’deki bu toplantıda? Motamot bu konuşmayı yaptım, ‘Bu yanlıştır’ diye Avrupa’daki bütün kent belediye liderlerinin yüzüne. Kalktı o devirde, işte iktidar partisiyle birebir partiden bir belediye başkanı, ‘Biz Osmanlı’nın torunlarıyız. Biz herkese kucak açarız. Gelirler. Haydi…’ Bir Mehter Marşı eksikti. Bu türlü bir konuşma yaptı. Konuşması bitti. Dedim; ‘Kardeşim sen ne diyorsun Allah aşkına ya? Sen, kendi ilçende seçim konuşması mı yaptın, Avrupalıyla bir sorunun tahliline dair teknik bir konuşma mı yaptın? Ne konuşması yaptın’ dedim.
BU, SON 10 YILIN FATURASIDIR: Meseleyi bu düzeye evirerek, şu anda ülkemizi büyük bir sorun yumağıyla karşı karşıya bırakmıştır ve bu son 10-11-12 yılın faturasıdır. Artık ülkemizde kaç milyon sistemsiz göçle gelen insan vardır, bilmiyoruz. Efendim, bunu şöyle tanımlayanlar var: ‘Bak onlar olmasaydı, dokuma kesiminde biz personel bulamazdık, bilmem ne kesiminde emekçi bulamayanlar var.’ Bu türlü bir tanım olabilir mi? Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin çalışan beşere muhtaçlığı varsa, sarfiyat, nasıl Almanya mutabakatla Türkiye’den, Yunanistan’dan, diğer ülkelerden iş gücü talebinde bulundu; sen de gidersin, ne bileyim Türkmenistan’dan geldi, işte Afganistan’dan iş gücü talebinde bulunursun, resmi iş gücünü ülkende çalıştırırsın. İş gücünü bir ülkeye getirmenin hem kozmik hem ülke hukukunda yeri var. Bunda birtakım hafifletmeler yaparsın, farklı uygulamalar yaparsın, getirirsin. Fakat Türkiye’de, gelecekte hesabını veremeyecekleri makûs bir uygulamayla, arkasına kadar kapıyı açarak ve de altını çizeyim, Suriye’de yahut Irak’ta başta olmak üzere, orada yaşanan birtakım karışıklıkları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin dünyadaki dış bağlara bakışına aykırı bir biçimde, iç işlerine müdahale edecek halde yöneterek, göçü de tetiklemişiz.
ÜLKENİN İÇ İŞLERİNE KARIŞAMAZSIN: Bizim, ‘Yurtta barış, cihanda barış’ ideolojimizin temel duygusu nedir biliyor musunuz? Bir ülkenin iç işlerine karışamazsın. Lakin orada bir yanlış var ise, kozmik hukuk çerçevesinde yansını gösterirsin o başka bir şey. Kendi güvenliğiyle ilgili bir tehdit varsa, güvenlik tehdidini ortadan kaldıracak önlemler alırsın. O başka bir şey. Fakat biz bu çizgiyi aşarak, öbür bir evrede dış siyaset yöneterek, yürüterek göçü de tetikleyen bir duruma getirdik ve bugün milyonlarca insanın… Bakınız; onlar da keyifli değil. Çocuk, bayan, genç, yaşlı… Onlar da keyifli değil, birçok bayan ve çocuk olmak üzere. Türkiye’miz de bu manada mutsuz. Artık bugünün dünyasında, bugünün ülkesinde, yani bugünün Türkiye’sinde bu sorunu, çok kozmik bir biçimde ele alarak, farklı platformlara taşıyarak ve altını çizerek söylüyorum; Türkiye’yi efendim Ortadoğu’yla ortamızda bir duvar olsun, kalanlar orada kalsın, buraya geçmesin bize kâfi. Bu türlü bir şey olmaz. Aslında olmadı da. Başaramazsın.
Aynı formda o mülteci akını, artık Avrupa’nın sokaklarında da var. İtalya’da da var, Fransa’da da var, Almanya’da da var. Bu bağlamda üniversal tabana taşıyarak, dünyanın farklı kurumlarında bu işi tartıştırarak tahlil bulmamız gereken bir mevzudur. Fakat dediğim üzere, bir insanı konuşuyoruz. Kaldı ki; biz sokak canlısını da düşünmek zorundayız. Öteki şeyi de düşünmek zorundayız. Ancak insanı konuşuyoruz. Çocuğu konuşuyoruz. Bayanı konuşuyoruz. Yani kolay değildir. O denli atıp tutmakla, asıp kesmekle bu işler olmuyor.
UZUN VADELİ TAHLİL: Türkiye, bu manada da süreci deneyimlemiş milletlerden biridir. Her ne kadar tertipli iş gücü olsa da yani Almanya’ya yahut başka ülkelere, bunu deneyimlemiş, bunun fırsatlarını da bunun problemlerini da deneyimlemiş, bunun sorunlarını de kazanımlarını da deneyimlemiş bir milletiz. Hasebiyle biz, bu sorunun tahlilini bu bazda ele alıp, kısa vadeli değil, uzun vadeli tahliline kavuşturmayı çabayla göstermek zorunda olan bir milletiz. Dilerim ve isterim ki, bilhassa komşu ülkelerdeki karışıklıkların, insanın insanı kestiği, öldürdüğü ve savaştığı bir ortamdan kurtarıp, barış ve huzur içerisinde, herkesin kendi topraklarında ve huzur içerisinde yaşadığı bir ortamı var etmek, Türkiye’nin asli sorumluluklarının başında gelmektedir. Bu bağlamda ben de kendisini bu tahlili oluşturma konusunda sorumlu hisseden bir yönetici olarak görüyorum. Bu mevzuyu hiçbir vakit gündemimizden çıkartmadan da bu hususa her boyutta çalıştığımızı da bilmenizi istiyorum. Hem yol arkadaşlarımla hem siyasi partimizde ve öbür ögeleriyle çalışıyoruz. Umuyorum başarıyı daima bir arada kavuşuruz.
BU YÜZYIL GÜÇ GEÇECEK: Tabii sıkıntı bir dünya var. Sahiden bu yüzyıl sıkıntı geçecek, kolay geçmeyecek, ekonomik manada, iklim krizi noktasında, savaşlar… Bakınız Ukrayna’da yaşanan savaş… Yani bir ülke karar veriyor ve saldırıyor, bir savaş çıkıyor. Büyük bir mezalim bu. Daha berbatı. Mazlum insanların öldürüldüğü yerde, seyreden bir dünya. Yani Filistin’de, Gazze’de, Filistinlilere yapılan katliamı bütün dünyanın seyrediyor olması… Bütün bunlar makus imtihanlar. Bütün bunlara karşı milletçe, aklı başında, yeterli niyetle, hakikat fikirle, hukuktan asla vazgeçmeden, güvenliğinden asla taviz vermeden, biz buna biraz ‘hümanist bir bakışla’ diyoruz -ki bizim topraklarımızda o tılsım var- bunu bütün dünyaya anlatarak, inşallah dünyadaki barışa ve toplumsal güzelleşmeye, ekonomik güzelleşmeye daima birlikte katkı sunar ve tahliller buluruz.
ALMANYA, TÜRKİYE’Yİ KISKANIYOR MU: (‘Almanya, Türkiye’yi kıskanıyor mu’ sorusu üzerine) Bu, kritik bir sorun. Ben alışılmış Almanlar ortasında bir anket yaptırmadım, yani bizi kıskanıyorlar mı diye. Katiyen bir sefer kıskanılacak bir topraklarda yaşıyoruz. Türkiye’miz cennet. Diğer bir ülke. Lakin biz ülkemizin, o toprakların, o cennet vatanın hak ettiği bedelde bir idareyle ya da orayı koruyan, geliştiren, dünya ölçeğinde hak ettiği yere taşıyan bir düzeye taşıma konusunda başarılı olamadık. Bunu kabul edelim. Yani bugün 8 bin dolarlarda, 9 bin dolarlarda kişi başı ulusal geliri konuşuyorsak, e bizim hatamız var yani. Yakışmıyor o topraklara. Halbuki bizim topraklarımız paranın birinci sefer gezdiği topraklar, basıldığı yer. Ticaretin birinci kez yapıldığı yer. Yalnızca o mu? Kültürün, sanatın, lisanın, yazının icat edildiği yerdeyiz biz. Doğusuyla, batısıyla, güneyiyle, kuzeyiyle ideolojinin, tarihte ne varsa aslında var olduğu yerde yaşıyoruz. Dünyada öteki bir örneği yok.”
ŞU ANDA KISKANILACAK DURUMDA DEĞİLİZ: Lakin bugün 8 bin dolar, 9 bin dolar kişi başı gelir… Ya da birinci 500 üniversite ortasında üniversite sokamıyorsak, bilimde, icatta ya da patentte, teknolojide, endüstride, eğitimde, kültürde, sanatta milletçe hak ettiğimiz yerde değiliz. O bakımdan, yapacak çok işimiz var. Sorumluyuz. Cumhuriyete sorumluyuz. Binlerce yıllık Anadolu’nun medeniyetlerine karşı sorumluyuz. Milletimize karşı sorumluyuz. Atatürk’e karşı sorumluyuz. Hayatını feda etmiş birçok başkanlarımız, hoş insanlarımıza karşı sorumluyuz. O bakımdan biz, şu anda kıskanılacak durumda değiliz.
(HABER MERKEZİ)
