Ahmet Mümtaz Taylan’ın NTV ekranlarında yayınlanan ‘Empati’ isimli programının bu haftaki konuğu Işıl Yücesoy oldu.
Yönetmenliğini Arsen Gürzap’ın üslendiği, İzzeddin Çalışlar’ın yazdığı ‘İzninle’ oyununu anlatan Işıl Yücesoy, “Epey emekli, ilmik ilmik giden bir iş oldu fakat çok keyifliyim. En son 25 yıl evvel tiyatro yapmışım yani kent efsanesi o bölümlerde elimizde bir delil yok, bir ispat bırakmak istedim” dedi.
‘BABAM, HAYATTA KISKANDIĞIM TEK ERKEKTİ’
Ahmet Mümtaz Taylan’ın “Baba ne demek senin için?” sorusuna Işıl Yücesoy, “Benim için çok kıymetli, babam hayatta tek kıskandığım erkekti. Ondan çok feyz aldığım bir adamdı. Müzisyen bir adamdı. Baba bir sırttır, çok şey öğreneceğin bir yerdir. Ailem konusunda çok şanslıyım. Babamı 57 yaşında vefat etti, çok erken yaşta kaybettik. Babam piyanonun önünde ateş üzere olurdu, çok kıskanırdım” karşılığını verdi.
‘MÜZİKSİZ BİR HAYAT DÜŞÜNEMİYORUM’
Şarkıların ruhta ne cins bir tesir bıraktığı, kimi acıları uygunlaştırma gücü olup olmadığı hakkında konuşan Yücesoy, “Ben müzik söyleyerek hayat bulmuş bir beşerim. Müziksiz bir ömür düşünemiyorum. Şarkının sözleri benim için çok kıymetlidir, bana dünyanın en hoş bestesini getirseler eğer şarkının sözleri beni vurmuyorsa, bana geçmiyorsa ben onu yapamıyorum” diye konuştu.
‘KEŞKE HABER VERSEYDİ’
Ahmet Mümtaz Taylan’ın “Rahmetli Zeki Müren’in Bir Evet Yeter’i senden müsaade almadan kendi albümünde okuduğunu biliyorum. Bu davranış karşısında sen ne yaptın?” sorusuna Işıl Yücesoy şu cevabı verdi:
“Zeki Bey çok kendine münhasır bir beyefendiydi. Birkaç tane Zeki Bey gelmez. Bir dostluğumuz da oldu, uzun vakit bir arada olduk, iki kez birlikte çalıştık Lunapark Gazinosu’nda. Ona yakıştıramadım yalnızca zira sanatkara çok önemli ihtimam gösteren bir insandı. Biz programa başladığımız vakit o gelir saat 6:30’larda 7:00’lerde herkesin sırtını sıvazlar o denli sahnelere göndermiş farklı bir adamdı. Seyircisine çok hürmet gösteren bir insandı. Buna kimse inanmaz, ben programlarımda daima anlatıyorum çiçekler gelirdi o vakit binlerce, bu türlü smokin diktirilir çiçekçiye eline eldiven takılırdı, olurda burasında bir siyah olur bir şey olur da Allah korusun seyirci önden görür diye. Bu da yetiyor mu, yetmez ayakkabının altına bütün kavuçuk konulurdu patırtı yapmasın salonda diye. Bu türlü bir adamdan bu türlü bir şey bekleyemedim ancak helal olsun çok da hoş okumuş. Bana da ilişkin değil, benim bestem değil bir şeyim değil lakin ben yapmışım, yeni yapmışım benim hiç haberim olmadan da bunu yaptı. Çok şaşırdım onunla bu husus hakkında hiç konuşmadım zira ben hiyerarşiye çok inanan bir bayanım. O sevdiyse ne büyük gurur fakat keşke haber verseydi diyorum. Artık bunu adet haline getirdiler, benim emeğim nerede? Benim döktüğüm para, benim gayretlerim, o şarkıyı bulmak için vermis olduğum eforlar herkese duyurmak için. Bugün bütün samimiyetimle söylüyorum vakitsiz müzikler diye bir proje yapıyorum, ne söylüyorsam hepsinin arkadaşlarımın müsaadeleri vardır, haberleri vardır.”
(KÜLTÜR SANAT SERVİSİ)
