CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, milletvekilliği ve cumhurbaşkanlığı seçim sürecinin akabinde partisinde başlayan ‘değişim’ tartışmaları ile önümüzdeki mahallî seçimlere yönelik açıklamalarda bulundu.
Sözcü’den Hürmet Öztürk’e konuşan ve “CHP’nin değişime değil, yenilenmeye gereksinimi var” diyen Kılıçdaroğlu, “Yenilenme konusunda örgütün beklentilerini de alıp tüzüğümüzü değiştirmeye çalışıyoruz” sözlerini kullandı.
Kılıçdaroğlu’nun açıklamalarının bir kısmı şöyle:
ÖRGÜTÜN ÇOK KEYİFLİ OLACAĞI DEĞİŞİKLİKLER YAPACAĞIZ: Bizim yenilenmeye gereksinimimiz var? Nedir yenilenme? Örneğin parti tüzüğünün değişmesi lazım. Bunun için de aslında çalışıyoruz. Örgütlerin beklentisi nedir, ne değildir onları alıyoruz. Sahiden örgütünde çok memnun olacağı hoş değişiklikler yapacağız ve hayata geçireceğiz. Lokal seçimlerde çok uygun bir performans yakalayacağımıza inanıyorum. Pek çok çalışmayı aşikâr bir noktaya getirdik. Aday belirlemelerimiz de güzel olacak. Çok düzgün sonuçlar elde edeceğiz. Aday belirlemede şöyle bir yolumuz olacak: Tek bir müşahedeyle aday belirlenmeyecek. Anketler yapılacak, saha araştırması yapılacak. Bizim denetmenler gidecekler alana bakacaklar. “Kiminle kazanırız, kiminle kazanmayız” diye özel çalışmalar yapılacak. Adaylar belirlenecek.
BELİRLİ ALANLARDA İŞBİRLİĞİ GÜNDEME GELEBİLİR: Başka siyasi partilerle işbirliği merak ediliyor. Mahallî idarelerde işbirliğini büyük ölçüde halk kendisi yapıyor. Bir belediye lideri adayını beğeniyorsa, onun parti kimliğinden çok kişiliğine bakıyor, kendi beldesine hizmet verebilecek kişilikteyse rahatlıkla gidip oy verebiliyor. Doğal başka partilerle nasıl işbirliği olacağı konusunda şu kademede yorum yapmak hakikat değil. Fakat ilerleyen vakit içerisinde işbirliği de gündeme gelebilir, gelmeyebilir. İşbirliği olursa bu Türkiye genelinde her yerde değil. Belirli alanlarda yerlerde olabilir.
EKSİĞİMİZ DE YANLIŞIMIZ DA OLABİLİR: Ben demiyorum ki “Bizim hiçbir yanılgımız, kusurumuz yoktur.” Bu türlü bir şey söylemedim. Eksiğimiz de yanlışımız da olabilir. Fakat tenkidin de sizi yanlışsız tarafa yöneltecek çerçevede olması lazım. O vakit biz tenkide de eleştirilene de hürmet duyarız. Tenkit büsbütün hakaret boyutuna, daha doğrusu hakaret içeren bir yazıya ya da bir söyleme dönüşüyorsa bu tenkit olmaktan çıkıyor. Ön yargı oluyor. Meğer bir gazetecinin misyonu ön yargılarından arınıp siyasetçiyi sağlıklı, dengeli bir tenkit çerçevesinde değerlendirmektir. Yani illa övgü olacak diye bir şey aslında beklemiyoruz. Bir siyasetçinin övgüden çok, sağlıklı tenkide gereksinimi var. Biz de eksiğimiz, yanılgımız, yanlışımız nerede onu düzeltmeye çalışırız.
HAKSIZ TENKİTLERİ OKUYUNCA NİTEKİM ÜZÜLÜYORUM: Yapılanları eleştirin tamam lakin büyük kısmını tenkit olarak kabul etmek de hakikat değil. Bunlar tenkit değil, ön yargıyla kaleme alınan yazılar yahut telaffuzlar. Tenkit farklı bir şey. Tenkitlerin büyük bir kısmı genelde haksız. Bunu partimizin genel merkezi de, partimizin örgütleri de çok düzgün biliyor. Bizim eksiğimizi söyleyebilirler. Eksiğimizi dillendirseler, ‘Şurada şunu yapmadınız, şurada eksiğiniz var niçin bunu yapmadınız’ deseler çok mutlu olurum. Haksız tenkitleri okuyunca, dinleyince hakikaten üzülüyorum.
TÜRKİYE’YE DEMOKRASİ GETİRMEK İSTİYORDUK: Kazanmak, başarılı olmak, Türkiye’ye demokrasiyi getirmek istiyorduk. Türkiye’de izlenen yanlış iktisat siyasetinin fakirlere çıkarılan ağır faturaları engellemek istiyorduk. Fakat halkımız bu türlü tercih etti. Bu seçimin ahlaki meşruiyetini tartışmamız lazım. Sahtekarlık yapılarak oy istendi ve sahtekarlık yapıldı. Erdoğan kendisi de itiraf etti. Sahtekarlıkla iktidara gelen bir idarenin meşruiyeti dünyanın her ülkesinde sorgulanır. Bizde bu hiç sorgulanmadı bile. Bütün sorun geldi CHP üzerine ağırlaştı. Ancak o tarafın hem ahlaki, hem siyasi meşruiyetinin sorgulanması lazım.
SIĞ BİR ANLAYIŞ: Evet biz bir ittifaktık. 5 parti CHP logosu altında seçime girdi o da hakikat. Fazla milletvekili verdiniz, az verdiniz bahsiyle ilgili benim görüşüm şu: Bu sorun bir parti olmanın çok ötesinde bir Türkiye meselesidir. Bu türlü bakmamız lazım. Şayet siz sorunu getirip de bir partinin kendi listelerinden alacağı milletvekili sayısına indirgerseniz, Türkiye’nin yaşadığı sorunu kavrayamıyorsunuz yahut ön yargıyla yaklaşıyorsunuz demektir. Beşerler mahpuslara atılıyor, tweet attı diye gençler gözaltına alınıyor, tutuklanıyor. Gazeteciler “Başıma bir bela gelir mi, gelmez mi” diye yazılarını birkaç kere okuyor. İktisat aslında rayından çıkmış. Her türlü sahtekarlıkların yapıldığı bir süreç içinde seçime gidiyoruz. Seçim sonrası, güya doğal bir seçim yapmışız üzere bütün gerçekleri unutup “CHP tek başına seçime girdi, öteki partilerden de milletvekili adayı aldı. Niçin bizim partililerimiz milletvekili listelerinde yer almadı” deniliyor. Bu sığ bir anlayış. Türkiye’nin gerçeklerini kavrayamamaktadır.
YENİLGİYİ İÇSELLEŞTİRMİŞLER: Şöyle bakmak lazım: 11 büyükşehir belediyesini, örneğin Ankara’yı, İstanbul’u, Adana’yı Mersin’i, Antalya’yı ve diğerlerini başka bir parti mi kazandı? O denli bir şey ki bunu söyleyen arkadaşlar yenilgiyi içselleştirmişler ve “Her seçim sonrası bir mağlubiyet yaşadık” diye bir atmosfer içinde düşünüyorlar. Garibiz yani. Kazanmadık yanlışsız. Fakat bu ülkede 25 milyon kişi yani yaklaşık iki seçmenden biri demokrasiden yana oy kullandı. 25 milyon kişinin demokrasiden yana oy kullanmasını sağlayan motivasyon neydi sanki? Kendi kendimizi, 25 milyon kişi niçin yok sayıyorlar?
KAYNAK