ÇOCUĞUM OKULA GİTMEK İSTEMİYOR!!
Çocukların farklı sebeplerle okula gitmek istemediğini sık sık duyarız ve bu durum çoklukla olağan kabul edilir. Okula gittikten kısa bir mühlet sonra da tabiatıyla kaybolur. Ama bazen çocuğun okula gitmek istememesi süreklilik arz eder ve kendi kendinize uyguladığınız usuller ile bir yere varamazsınız.
Çocukların okula gitmek istememesinin sebepleri nelerdir?
Çocukların okula gitmek istememesinin farklı sebepleri olabilir. ‘Ayrılık kaygısı’ dediğimiz durum bu sebeplerin başında gelir. Çocuk anne, baba yahut bakım veren şahıstan ayrılmakta zorlanır. Bacaklarına yapışıp ağlayabilir, okula gitmek istemediğini tekraren söyler, sızlanır yahut bağırıp çağırabilir. Okula gitmemek için karın ağrısı, bulantı, baş ağrısı üzere sebepleri öne sürer. Bilhassa birinci kere okula başlayan çocuklarda sık görülen bir durumdur. Olağan kabul edilebilir, ama uzun bir müddettir devam ediyorsa, belirtiler ve çocuğun yaşadığı dertler şiddetli ise, okula gittikten sonra da devam ediyorsa takip etmek ve gereğinde uzman bir bireyden yardım almakta yarar vardır. Uzamış ve giderek artıyor olması önemli ve acil bir durum olabilir.
Çocuğun okula gitmek istememesi depresyon, toplumsal fobi, dert bozuklukları, dikkat eksikliği hiperaktivite, özel öğrenme zahmetleri, zeka geriliği, davranım bozukluğu üzere psikiyatrik rahatsızlıklarla da bağlı olabilir. Bu ve gibisi durumlar ekseriyetle yardım almayı ve psikiyatrik tedavi yahut danışmanlığı gerektirir. Tedbir alınmaması durumunda ise yaşanan külfetler artarak devam eder, kronik bir hal alarak tedavide zahmetlere neden olur.
Birtakım hayat olayları da tekrar, çocuğun iç dünyasını derinden etkileyerek okula gitmek istememesine katkı sağlayabilir. Örneğin, anne ve babanın ayrılığı, aile içi bağlantı sıkıntıları, öğretmenle yahut arkadaşlarla olan sıkıntılar, konutta şiddet içerikli davranışların varlığı yahut konuta yeni bir kardeşin gelmesi sebepler ortasında sayılabilir. Bu nedenle çocuğun büyüdüğü aile ortamı, bakım verenler, aile büyükleri ve onlarla münasebetler araştırılmalı ve gerekli tüm bireylerden bilgi alınarak ayrıntılı bir hikaye alınmalıdır.
Ailenin olağanın üstünde olan gözetici, kollayıcı tavır ve davranışları, anne ve/veya babanın tasa seviyelerinin yüksek oluşu yahut son devirde yaşadıkları bir depresyon çocuğun okula gitmek istememesinin sebepleri ortasında sayılabilir. Ebeveyn, çocuğun yaşı gereği yapması gereken şeyleri dahi ‘’aman çocuğum üzülmesin’’, ‘’o yorulmasın kâfi ki’’ diyerek kendi üzerine alıyor olabilir. Sonuç olarak, çocuk sıkıntı durumlarla nasıl başa çıkacağı, yalnız kaldığında nasıl davranacağı üzere mevzularda problem yaşar ve nasıl başa çıkacağını öğrenemez. Adeta sudan çıkmış balık üzere ‘ya tökezler’ ya da ‘tökezlememek için geri vitese takar’ YANİ KAÇAR ve KAÇINIR. En nihayetinde ise, kendine olan inancı azalır. Esasen kendine inancı fazla olmayan ve çoklukla de desteklemeye ve motive edilmeye gereksinimi olan bir çocuksa durum biraz daha sıkıntı ve önemli olabilir.
Okul Korkusu Nedir?
Ne yapmak yahut nasıl davranmak gerekir?
Çocuğu okula gitmek istemeyen bir ailenin öncelikle çocuğuna karşı anlayışlı ve hoşgörülü olması gerekir. *Aile çocuğuna sakin bir biçimde neler hissettiği, neler düşündüğü yahut neyin olmasından korktuğu üzere soruları sormalı ve çocuğu rahatsız edebileceğini düşündüğü noktaları (örneğin; okulu, arkadaşları vb.) dikkatlice gözden geçirmelidir. *Zorlama, tehdit yahut pazarlık üzere metotlara katiyen başvurulmamalıdır. Bu üslup sistemler istenmeyen davranışın daha da yerleşmesi ve kronik bir hal almasına neden olabilir.
*Tüm bunların yanında, okula gitme konusunda istikrarlı bir tavır sergilenmeli ve okula gitmenin isteğe bağlı bir durum olmadığı vurgulanmalıdır.
*Eğer ki, çocuğun okula gitme konusunda ki isteksizliği süreklilik gösteriyor ve ailenin bu hususta ki eforları yetersiz kalıyorsa, profesyonel bir yardım alınması gerekir. Zira ‘’nasıl olsa geçer’’ biçiminde ki bir niyet, sorunun fark edilmesini önleyerek çocuğu erken teşhis ve tedavi talihinden yoksun bırakacaktır.
