Osteopati 1800 lü yıllarda Amerika’da bir doktor olan Andrew Taylor Still tarafından geliştirilmiştir.Osteopati sözü Yunanca osteon(kemik) ve pathos(acı) sözleri bir ortaya getirilerek oluşturulmuştur.Hareket sistemi üzerine elle yapılan uygulamalar sonucunda bedenin kendi kendini düzeltmesi için vakit tanınmış,Taylor bununla ilgili;”Bul,düzelt ve yalnız bırak.” demiştir.Vücudun otoregülasyon düzeneği ile kendi kendini güzelleştirmesi hedeflenmiştir.
1892 yılında Amerikan Osteopati Okulu’nu kurmuştur.Amerikan Osteopatik Tıp Kolejleri Birliği’ne nazaran, “Osteopatik tıp, tüm beden sistemlerinin birbiriyle alakalı ve âlâ sıhhat için birbirine bağlı olduğu ideolojisine dayanan farklı bir tıbbi bakım biçimidir.” Batı dünyasında Dr Still, semptomları tedavi etmek yerine disfonksiyonun nedenini araştırırken, her hastayı bir bütün olarak tedavi eden birinci doktor olarak kabul edilir.”Osteopat, insan bedeninde ana hastalığı yöneten tüm alt sistemleri ve maddeleri anlaması gereken bir insan mühendisidir.” A.Taylor Still.
Günümüzde Osteopatlar insanı ”Biyopsikosoyal” bir varlık olarak ele alır.Genetik faktörler,psikolojik faktörler ve çevresel faktörler bizde oluşan patolojilerde tesirlidir ve hepsinin kıymetlendirilmesi gereklidir.Osteopatik tedavi Paryetal Osteopati(kas iskelet sistemi),Visseral Osteopati(iç organlar),KranioSacral terapi(kafatası ve kuyruk sokumu) biçiminde 3 ana tedavi prensibi ile çalışır
Osteopat ne arar? Bunun yanıtı ise ”hareket kısıtlılığı” dır.Osteopat bedende kemik,kas,sinir,organ,fasya üzere dokularda hareket kısıtlılığı arar,düzeltici ihtarlar verir ve bedenin kendini uygunlaştırma sistemini başlatmasını sağlar.
Osteopatinin Prensipleri:
Hareket
Sirkülasyon(dolaşım)
Bütüncül yaklaşım
Otoregülasyon(kendi kendini uygunlaştırma mekanizması)
Strüktür(yapı) ve işlev uyumu
