Trafik akışı, ülkelere hatta kentlere nazaran değişebiliyor. Pek çok ülkede kurallar misal olsa da uygulamada insan davranışları farklı olabiliyor. Meselâ; İstanbul’da otomobil kullanmak sıkıntı olarak bilinir. Emin olun, Pakistan yahut Hindistan’dan sonra bu fikriniz değişecektir. Daha bilindik bir örnek olması maksadıyla İstanbul ve Ankara trafiğini kıyaslamak da mümkün. Pekala bu kadar farklı durumlara şoförsüz arabalar nasıl ahenk sağlayacak?
Son vakitlerde, şoförsüz arabaların eğitilmesine yönelik yurtdışından Türk yazılım şirketleri ile görüşmeler yapıldığını duydum. Çok yeni olmayan bu bahsin popülaritesi artmış olabilir. Kendi kendini süren araba sistemlerinin insan davranışını daha gerçek varsayım etmesine ve anlamasına yardımcı olan, insan davranışı bilgileri elde etmek uzun süreçli ve değerli bir iş olsa da dünyada kimi şirketler bu sorunu çözmeye çalışıyor. Geçtiğimiz aylarda Almanya’da, çeşitli simülasyonlarla trafikteki insanların davranışlarını tahlil etmeye çalışan bir yazılım şirketi de 1,2 milyon ABD Doları yatırım aldı.
Sürücüsüz arabalar pek çok sensör ile donatılmıştır. Bu sensörler cisimleri, bireyleri, kaldırımları, işaretleri vb. algılayabilir. Tüm bunlara karşın trafik güvenliği açısından daha ileri sezilere muhtaçlık var ki insan davranışlarının tahlil edilip, elde edilen datayla şoförsüz arabaların eğitilmesi gerekliliği oluşmuş. Bu işin altından kalkabilen bir start-up’ın geleceğin değerli şirketlerinden olacağı da bir gerçek. Go oyununda sıfırdan kırk günde yenilmez bir oyuncu hâline gelen yapay zakânın, bizim kırk yılda çözemeyeceğimiz insan davranışı varsayımını daha kısa müddette çözmesi mümkün olabilir. Kim bilir tahminen de otomobilleri ülkelere nazaran eğitilir. Sonuçta sol elini camdan çıkarıp geç işareti yapmak ya da karşı şeritten gelirken selektör yaparak ileride radar var bilgilendirmesi yapmak öbür ülkelerde pek rastlayamayacağımız bizim ülkemize has denilebilecek davranışlar.
Kitap Önerisi
Teknolojideki gelişmeler sürat kesmeden devam ederken, sistemde var olabilmek için hem değişmemiz hem de çok çalışmamız gerektiği aşikâr. Şoförsüz arabalar, yapay zekâ, robotlar gelip işimizi elimizden alacak diye dertlenmenin kimseye bir yararı olmuyor. Geçen hafta okuduğum reklam dünyasının başarılı ve deneyimli ismi Bülent Yar’ın “Kader uğraşa âşıktır” kitabında bilhassa gençler için iş hayatının dinamikleri hakkında çok pahalı bilgiler yer alıyor. Kitapta, kuşaklar ortası farklılıklar, bağlantı ve teknolojideki ilerlemelerle değişen iş hayatında, ayakta kalabilmenin püf noktalarına da değinilmiş. Gerek itinayla seçilmiş azim ve muvaffakiyet örnekleri gerekse değişen dünyada ayakta kalabilmenin gerektirdiği farklı bakış açıları çok sade bir lisanla anlatılmış.
Sürücüsüz arabalar değil lakin iş hayatının teknoloji eşliğinde hızlanan treni kaçabilir. Şayet yeni dünya tertibinde geride kalmak istemiyorsak, deneyimlerden faydalanarak daha uygunu için efor sarf etmemiz ve değişime şuurlu bir biçimde ayak uydurmamız gerekiyor.
Serap TORUN
twitter.com/seraptorun73
