ANKARA – Cumhuriyet Halk Partisi’nin seçim mağlubiyetinin akabinde yaptığı kıymetlendirme toplantıları sonrası idare kademelerinde dikkat çeken değişimler gerçekleşti. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, partisinin kurultay sürecini de başlattı.
CHP Grup Başkanı Özgür Özel, Genel Lider seçimi de yapılacak kurultaya ait yaptığı “Sorumluluk almaktan kaçınmayacağım, fedakarlıktan da geri durmayacağım” açıklamasıyla dikkatleri üzerine çekti.
Özel’in bu açıklamasını Genel Lider adaylığı ilanı olarak değerlendirenler olduğu üzere açıklamanın gerisinde bir “niyet”, bir “plan” olduğu yorumunu yapanlar, “Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’na saygısızlık ettiğini söyleyenler de oldu.
Kendisi hakkındaki tüm bu yorumlara açıklık getiren Özel, CHP’nin önündeki kritik sürece ait de kapsamlı değerlendirmeler yaptı. Özel’in sorularımıza karşılıkları şöyle oldu:
‘BU, RASTGELE BİR SEÇİM HEZİMETİ DEĞİL’
Seçim sonrası parti şuraları toplandı. Seçimin kaybedilmesinin nedenlerine dair hangi sonuçlara ulaştınız?
Cumhuriyet’in yüzüncü yılındaki bu seçime çok büyük kıymet atfettik. Bizlerde ve seçmenimizde yıkım yaratmasının sebebi de hak ettiği formda bu seçime büyük bir mana yüklememiz ve değer atfetmemizdi. O yüzden de rastgele bir seçim mağlubiyeti değil.
‘BİR BÜYÜK PALAVRANIN BİZİ NERELERE SÜRÜKLEYECEĞİNİ GÖREMEDİK’
Seçimin ertesi gününden itibaren parti heyetlerinde çeşitli toplantılara katıldım. Bunun yanında Türkiye’nin dört bir tarafında temas ettiğimiz örgütümüzden vilayet liderleri, ilçe liderleri, partinin büyükleri, gençleri fikirlerini söylüyorlar. Birbirinden kıymetli birkaç tane tespit var. Çağın gereği olan ve rakiplerimizin çok tesirli halde kullandıkları anlık ölçme ve kıymetlendirme sıkıntısına gerekli ehemmiyeti vermediğimiz anlaşılıyor. Sıkıntıya ait kendi okumalarınızı, kendi değerlendirmelerimizi, kendi stratejilerimizi belirledik lakin karşımızdaki kamu gücü ve teknoloji kullanılarak yürütülen devasa kampanyanın, dezenformasyonun, ithamların, iftiraların nasıl sonuç doğurabileceğini kestiremedik. O sonuçlar doğduğu sıralarda da ölçüm yaparak durumu fark edemedik. Buna karşı alternatif teknikleri, bağlantı stratejilerini de gereğince geliştirememişiz. Bir büyük palavranın bizi nerelere sürükleyeceğini göremedik.
‘BİZ UMUDU ÖRGÜTLEMEKTE KÂFİ KALAMADIK LAKİN ONLAR ENDİŞEYİ ÖRGÜTLEMEYİ BAŞARDILAR’
Biz insanlara olumlu kampanya, umut, değişim ve bunun sonucunda kazanmayı vaat ettik. Meğer karşı taraf hiç çekinmeden ve artık anlaşılıyor ki hesaplayarak, ölçerek negatif bir kampanyayı örgütledi. Müspet kampanyanın negatif kampanyayı yeneceğini düşünmüştük lakin işin içine, kamu televizyonları, Anadolu Ajansı, devletin büyük paraları ve teknolojik olarak büyük bütçeler girince başaramadık. Biz umudu örgütlemekte kâfi kalamadık fakat onlar endişeyi örgütlemeyi başardılar. Bunların hiçbirisini mazeret olarak görmüyorum. Bu boyuttaki bir riski, bir hamleyi görüp halledememiş olmak değerli bir sorun.
Bunun yanında birçok sebep sayılabilir. Örgütlenme modelimizde, irtibat stratejilerimizde eksiklik var. Adayın açıklanmasındaki gecikme, vakit zaman ittifak içinde yaşadığımız türbülanslar da tesirli oldu.
‘ÖLÇME KIYMETLENDİRME YERİNE MÜZAKERE SİSTEMİNİN BENİMSENMESİ SEÇMENİN İTİRAZINA SEBEP OLDU’
Bazı şeyleri seçmenimize yeterli anlatamadık. Mesela yaptığımız ittifak aslında stratejik ve sayısal bir ittifak. Seçim kanunu değişince yapılması gereken listelerde ortaklaşmaktı. Siz aslında listenizin örneğin dördüncü sırasını kesip öbür partiye yolluyorsunuz. Listenin o sırasının o partiye ilişkin olduğunu, yapılan işin stratejik ve aritmetiksel bir ittifak olduğunu, bir siyasal ittifak olmadığını anlatamadık. Tahminen onlar ilan etmeliydi. Listeler bizim ağzımızdan duyulunca seçmen “Bana buna niçin oy verdirtirsiniz” üzere bir reflekse girdi. Seçmen bu refleksi gösteriyorsa biz bunu hakikat anlatamadık demektir.
Demek ki ne olmalıydı? İttifakın bir iç hukuku olmalıydı. Bu iç hukuk çok evvelden ilan edilmeli ve herkes biliyor olmalıydı. “Seçimden evvel belli aralıklarla üç firmanın yapacağı toplam altı anketin aritmetik ortalamasını alacağız buna nazaran milletvekili dağılımına karar vereceğiz” diyebilirdik. Ölçme kıymetlendirme yerine müzakere sistemini benimsemiş olmamız hem seçmenin itirazına hem de seçimin sonuçlarıyla uyumsuz bir dağılıma sebebiyet verdi.
‘SEÇİMDEN SONRA TATMİN EDİCİ BİR AÇIKLAMAYI ORTAYA KOYMA NOKTASINDA EKSİK KALDIK’
Az evvel net bir biçimde ortaya koyduğunuz tespitleri, makul bir müddet içinde seçmeninize aktarmakta geç kaldığınız ve seçmende ayrıyeten bir kırgınlık yarattığı istikametindeki yorumlara katılır mısınız?
Aslında birinci üç gün büyük bir yas konutu üzere tam bir sessizlik vardı. Bu sessizlik, tabanımızın makul bir mühlet bekleyip artık detaylı değerlendirmeler duymak istediğini gösteriyordu. Toplantıları yaptık, orada bir sorun yok. Lakin seçmenin beklediği şeffaflıkta, tatmin edici bir açıklamayı ortaya koyma noktasında geciktiğimizi, eksik kaldığımızı kabul etmek gerekiyor. Fakat şimdi geç değil. Sonrasında bu hususta peşi sıra gelen açıklamalarla bir bekleme periyoduna girildi. Müspet bir duyguya bürünüldüğünü söyleyemem. Negatif hislerin bertaraf edildiğini de söyleyemem. Fakat sağlıklı bir seçim değerlendirmesi ve yol haritası konusunda izleme ve en doğrusunun yapılacağını ümit eden bir kredi açma mühleti içerisindeyiz diye düşünüyorum.
‘BİZ SEÇİMDE 100 ÜZERİNDEN 48 ALDIK’
Cumhur İttifakı’nın negatif kampanyayı, endişeyi başarılı bir halde örgütlediğini ancak sizin müspet kampanyayı, umudu örgütlemekte yetersiz kaldığınızı söz ettiniz. Öte yandan birinci tıptaki olumlu kampanya lisanının ikinci tipe geçildiğinde keskin bir dönüşüme uğradığını gözlemlediğimiz bir süreç yaşadık. İkinci tıp kampanya lisanındaki bu dönüşümü nasıl açıklıyorsunuz?
Pozitif kampanyanın örgütlenmesiyle ilgili yapılması gereken yapıldı fakat onlar sonuç aldı, biz alamadık. Daha doğrusu biz 100 üzerinden 48 aldık. İşin birtakım kısımlarını 80’lik yaptık, kimi kısımlarını 30’luk yaptık. Ortalaması 48 oldu. Yani her yaptığımız yanlış değildi lakin bir sürü yanlış yaptık.
İkinci cinsin kampanyasına gelince; birinci cinste seçmenin nasıl manipüle edildiğini gören ve birinci cinste da söylediklerini duyurabilmeyi ümit ettiği için biraz yüksek ses tonuyla söylenen bir kampanyaydı. Yoksa Suriyelileri göndereceğini, Anayasa’nın birinci dört hususuna sadakati, terörle rastgele bir iş birliğinin olamayacağını esasen söylüyordu CHP. Lakin yapılan süratli değerlendirmelerde bu husustaki anti propagandaların seçmeni çok etkilediği söylenince, bu kısım birinci cinsteki olumlu telaffuz kısmına nazaran daha ağır bastı. Sonuç verdi mi? Oylar arttığına nazaran bir ölçü verdi. Ancak oylar gereksinimin yarısı kadar arttı.
‘SAKINCALI GÖRDÜĞÜM ŞEY DEĞİŞİMİ YALNIZCA BİREYLERE İNDİRGEMEK’
Partinizde seçimden sonra başlayan değişim tartışması ve bazılarına nazaran yetersiz olan değişim atılımları var. MYK’da büyük oranda bir değişiklik oldu. Genel Lider danışmanlarıyla yolları ayırdı. Meclis küme idaresinde değişiklikler oldu. Bu adımlar kâfi mi? Siz Cumhuriyet Halk Partisi’nde nasıl bir değişim yaşanması gerektiğini düşünüyorsunuz?
Cumhuriyet Halk Partisi’nin seçmenin yazdığı mektubu yeterli okuması gerektiğini düşünüyorum. Bizim şu iletisi almamız gerekiyor: Tıpkı şeyleri tekrar ederek birebir sonucu alamazsınız ve bunun için değişmeniz lazım. Burada sakıncalı gördüğüm şey değişimi yalnızca bireylere indirgemek. Partideki yapısal sıkıntılara, partinin siyasette nereye konumlandığına, kendini nasıl tanım ettiğine gerçek bakmamız lazım.
‘CHP KİMİN YANINDA, KİMİN KARŞISINDA DURACAĞINA DEĞİL NEREDE DURACAĞINA KARAR VERMELİ’
Ben bu süreçte CHP’nin kiminle birlikte duracağını değil nerede duracağını tartışmamız gerektiğini düşünüyorum. “Şununla yan yana mı olmalıyım? Bunun karşısında mı olmalıyım? Burada durursam bana laf eden olur mu?” CHP kiminle duracağına, nerede duracağına, kimin karşısında duracağına, kimin yanında duracağına değil; nerede duracağına karar vermeli. Kendini hakikat tanım etmeli. Bence birinci düğme bu. Bu düğmeyi yanlış ilikleyince geri kalan tüm düğmeler yanlış ilikleniyor. Sona geldiğinde telafi edemiyorsun artık.
‘CHP’NİN SOL, TOPLUMSAL DEMOKRAT KİMLİĞİNİ UNUTMAMASI VE GEREKİYOR’
Tabii 2018’den bu yana yürütülen ittifak siyasetini, buna verilen büyük emeği, Türkiye’nin neredeyse yarısını barıştırmış, kucaklaştırmış olmasının kazanımlarını önemsiyorum. Ancak bunun yanında Cumhuriyet Halk Partisi’nin sol, toplumsal demokrat kimliğini unutmaması ve bunu gerçek tanım etmesi gerekiyor. Kendisinden daha solda olanlarla, kendisinin durduğu yer açısından da değerli olan yapılarla temastan kaçmaması gerekiyor. Toplumun ezilen bölümlerini, kimsenin sahip çıkmadığı bölümlerini, toplumun yalnızca oy almak için yönelilen ve sonra unutulan kısımlarını sahiplenmek gerekiyor. Buradan örgütlenmeye başlamak gerekiyor. Elbette tersane personelleri, elbette madenciler, elbette tarım çalışanları kıymetli, bunları asla ihmal edemeyiz. Lakin bunlarla birlikte motokuryeleri, beyaz yakalıları, mavi yakalıları, gri yakalıları, plazada emeği sömürülenleri görmek gerekiyor. Uzaktan çalıştırılan ve sürekli
çalıştırılan, emeği sömürülenleri görmek gerekiyor. CHP’nin görülmeyenleri görmesi gerekiyor. Bunun için çalıştayların, kurultayların yapılması, buna baş yorulması, buna yönelik hazırlıkların yapılması gerekiyor.
Birinci genel liderimiz “Cumhuriyet özellikle kimsesizlerin kimsesidir” diyor. Bu türlü bir Cumhuriyet’i hedefleyelim. Bunu yapabilmek için de kendimizi gerçek anlatalım.
Siyasal pozisyonlanma açısından isimleri tartışmak kıymetli ve elbette siyasetin kaçınılmaz bir gerekliliği. Lakin hem o isimlerin iktidara geldiğinde ne yapacağını yanlışsız tanım etmesi lazım hem de bundan sonraki yöneticilerin partiyi nerede konumlandıracaklarını çok yanlışsız tartışması lazım. Bu karar birinci düğmedir.
‘CUMHURİYET HALK PARTİSİ’Nİ HALKA ARZ ETMELİYİZ’
Biz 100 üzerinden 48 aldık, olmadı. Umutları yerle yeksan edip de “olmuyor” demek yerine bir prosedür önermek lazım. Yıllarca bir halde yönetilmiş ve bir yere gelmiş şirketler bazen büyümek için bir “sermayeye”, soluğa gereksinim duyarlar. Bizim de siyasal sermayeye gereksinimimiz var. Bir takviyeye, gönülden bize yatırım yapacak birilerine gereksinimimiz var. Bunun için de Cumhuriyet’in yüzüncü yılında Cumhuriyet Halk Partisi’ni halka arz etmeliyiz. Ve sonra da “Kararı biz vermeyeceğiz, kararı daima birlikte vereceğiz. Gelin birlikte olalım” deyip onlardan talep toplamamız lazım. Zira halka arz kademesindeki değerli ikinci adım talep toplamadır. Kendimizi halka arz edip, talebi toplayalım ve ondan sonra ilerleyelim. Bizim bu ülkenin gerçek sahiplerine, o beşeri sermayeye muhtaçlığımız var. Siyasi bir sermayeye muhtaçlığımız var. Hem bize oy veren 25 buçuk milyon takviyesini sürdürerek bu büyük siyasi sermayeye katkı sağlayabilir hem de oy alamadığımız 27 buçuk milyonun içinde bizi süratle büyütecek bir siyasal ve beşeri sermaye var ve Cumhuriyet Halk Partisi’ne yönelmek için an kolladıklarını düşünüyorum.
‘CHP’NİN GERÇEK TOPLUMSAL DEMOKRAT BİR ÇİZGİSİ OLMALI’
CHP’nin kiminle birlikte duracağını değil nerede duracağını tartışması gerektiğini söylediniz. CHP’nin politik ve ideolojik konumlanışının net olmadığına, siyasi yelpazenin en sağından en soluna telaffuzlar üretildiğine dair tenkitler de var. CHP’nin toplumsal demokrat kimliğini unutmaması gerektiğine dair tabirleriniz oldu lakin biraz daha netleştirmek ismine size nazaran Cumhuriyet Halk Partisi’nin politik, ideolojik çizgisi nedir, ne olmalı?
Gerçek toplumsal demokrat bir çizgi olmalıdır. Bu toplumsal demokrasi, Alman toplumsal demokratların yaşadığı değişim ve dönüşümü gerçek okuyan, İngiliz Personel Partisi’nin yaşadığı savrulmayı da yaşamayacak, bundan kaygı eden bir çizgide olmalı. Nasıl bir dönüşüm dersek; Alman toplumsal demokratların yaşadığı, yaşattığı gibi bir dönüşüm. Parti idaresi açısından, kendi tüzükleri açısından, parti içi demokrasileri açısından, üyeyle temasları, üyeyi idareye dahil etmeleri açısından ve ülkenin önüne koydukları vizyon açısından bu türlü olmalı. Seçim kazanmak uğruna İngiltere’de Tony Blair’in yaptığı üzere Personel Partisi’ni kimliğinden koparan bir savrulmadan da sakınmak lazım.
‘8 YIL CHP’DE KÜME BAŞKANVEKİLLİĞİ YAPMIŞ BİRİSİ ONUN FAYDASINA, BUNUN FAYDASINA TAVIR ALMAZ’
Adaylıkla ilgili çokça tartışılan, pek çok tarafa da çekilen açıklamalarınız oldu. “Sorumluluk almaktan kaçınmayacağım, fedakarlıktan da geri durmayacağım” dediniz. Bu sözlerinizin akabinde “Tavşan aday” olduğunuz yorumları yapıldı. “İmamoğlu’nun elini rahatlatmak için bu türlü bir açıklama yaptı” da dendi, “Kılıçdaroğlu’nun elini rahatlatmak için bu türlü bir açıklama yaptı” da. Doğrusu ne?
İkisi de yanlışsız değil. Cumhuriyet Halk Partisi üzere bir partide küme başkanlığı yapan, 8 yıl küme lider vekilliği yapmış birisi böylesine bir seçim mağlubiyetinden sonra bir tavır belirliyorsa o tavrı onun faydasına, bunun faydasına almaz. Yalnızca ve yalnızca partinin ve toplumun üstün faydasına dayalı olarak belirler.
‘ÜYELER VE DELEGELER ŞAHISLARI DEĞİŞTİRMEK İSTİYORSA BUNA HİÇBİRİMİZ DİRENEMEYİZ’
Ben Cumhuriyet Halk Partisi’nin seçim sonuçlarını hakikat okumasını, korkmadan tartışmasını ve seçmenin ve üyenin beklentilerine yönelik bir değişimi, dönüşümü yaşamasını kaçınılmaz buluyorum. Orada eksik gördüğüm konulara yönelik kendi açımdan bir tanımlama yaptım: “Değişim kararlı ve vefalı olmalıdır” dedim. Seçimden çıkmışız, hiçbir şey olmamış üzere davranamayız. Bir değişim olmalı. Bu değişimde direkt şahısları tartışmıyorum. Lakin elbette ki toplum şahısları tartışmak istiyor ve üyeler ve delegeler şahısları değiştirmek istiyorsa buna da hiçbirimiz direnemeyiz. Ancak bireyleri tartışmak yerine biraz evvel yaptığımız tartışmaları da değerli buluyorum.
‘DEĞİŞİM VEFALI OLMALI, HEPİMİZDE VE ÜLKEDE EMEĞİ OLAN GENEL LİDER YIPRATILMAMALI’
Değişimin vefalı olması gerektiğini de söyledim. 25 buçuk milyon oy almış, partide kıymetli bir dönüşümü 10 yıldır sağlamış, hepimizde emeği olan, partiye ve ülkeye emeği olan birisinin de haksız yere yıpratılmaması gerektiğini de düşündüm. “Kazandıysan baş tacısın, kazanmadıysan yer altısın”, bu türlü bakmamak gerekiyor. Bunu bazen iki tarafın, iki fikrin savunucuları da istismar ediyorlar. “Kazansaydık olacaktı, ne değişimi, ne dönüşümü” diyen de yanlış düşünüyor, “Kardeşim kaybetti işte. En sert halde bir değişime zorlanmalıdır” diyen de. Bizim sorumluluğumuz doğruyu yapmak. Geciktirmeden, hakikat vakitte, hakikat formda ve hiç kimseyi üzmeden, rencide etmeden. Sayın Genel Başkan’ın taşıdığı kimlikleri de görmek lazım. En kıymetli kimliği de Cumhuriyet Halk Partisi’nin Genel Başkanı olma kimliğidir. Yani Mustafa Kemal Atatürk’ün koltuğunda oturuyor.
Benim açıklamamdan sonraki süreçte her şeyin altında bir şeyler arayanlar “danışıklı dövüş” dedi. Kimi de “Aslında aday olmayacak da şöyle yapacak, bu türlü yapacak” dedi. Bunların hiçbiri gerçek değil. Sorumluluk almaktan da fedakarlık yapmaktan da kaçmayacak bir çizgideyim. Bunun için de partinin hamasetle tartışmasını, hamasetle ilerlemesi gerektiğini, bireylerin ve partinin kurumsal kimliğinin hukukuna da uygun halde davranması gerektiğini düşünüyorum.
‘ADAY OLMAM GEREKİYORSA OLACAĞIM, KENARDA DURMAM GEREKİYORSA DURACAĞIM, ORTAKLAŞMAM GEREKİYORSA ORTAKLAŞACAĞIM’
Hangi durumda sorumluluk alacaksınız? Partinizde yürütülen tartışmalar sonucunda isim seviyesinde bir değişiklik yapılması gerektiği sonucu çıkar, sizin isminizde bir uzlaşı sağlanır ve aday olmanız istenirse aday olacağınız sonucunu çıkarabilir miyiz?
Hayır. Ben bilakis şöyle bir şey söyleyeyim. Genel lider adayı olmak için bir icazet, bir davet yahut bir el verme üzere bir şeyi de hakikat bulmam. Yahut adaylığınız bir büyük uzlaşmayı, bir büyük birlikteliği, bir büyük yol yürümeyi, bir büyük arayışı tıkıyorsa burada ısrarı da gerçek bulmam. Benim yaklaşımım şu; biraz evvel bahsettiğimiz yapısal değişim ve dönüşüm ki bu bu türlü yalnızca benim tanım edeceğim bir şey değil, çok kolektif bir akılla gerçek sınır çizmemiz gerekiyor, ben bu tartışmayı yapmaya ve yaptırmaya adayım. Bunun sonucunda genel lider adayı olmam gerekiyorsa olacağım, kenarda durmam gerekiyorsa duracağım yahut ortaklaşmam gerekiyorsa ortaklaşacağım. Ne bir kişi ne bir taraf ne de kendimi dayatırım.
‘‘VEKALETİNİ YÜRÜTÜRKEN ADAY OLDU’ TARTIŞMALARI TEKNİK GERÇEKLİKTEN YOKSUN’
Bir diğer tartışma da CHP’nin Meclis Grup Başkanı olarak genel başkan adaylığı ile ilgili açıklama yapmanızın etik olmadığına ait. CHP Genel Lider Yardımcısı Bülent Kuşoğlu’nun da bunu ima eden açıklamaları var. Siz de az evvel Kemal Kılıçdaroğlu’nun emeklerini hatırlattınız, oturduğu koltuk gereği yıpratılmaması gerektiğini de tabir ettiniz. Bu ‘etik’ tartışmasını nasıl yorumlarsınız?
Ben geçen sene küme başkanvekiliyken bu türlü bir şey olsaydı aslında adaylıkla ilgili bu türlü bir açıklama yapmazdım. Zira Küme Başkanvekiliydim, Genel Liderimin Meclis’teki vekiliydim. Ben bugün küme lideriyim ve ne Anayasa ne iç tüzük ne de parti tüzüğümüz Küme Lideri’ni Genel Başkan’ın vekili olarak tanım etmiyor. O, Cumhuriyet Halk Partisi’nin milletvekili olmayan ilk Genel Başkanı, ben de Genel Lider olmayan birinci Küme Lideriyim. Vekaletini yürütürken aday oldu tartışmaları teknik gerçeklikten mahrum.
‘GENEL BAŞKAN’LA GÖRÜŞTÜM, KIRGINLIĞI DA YOK, ‘SAYGISIZLIK’ ÜZERE BİR ÇIKARIMI DA’
Ancak soruna “yıllarca vekaletini yürüttüğü, kendisine çok güvenen birisine karşı aday oluyor” diye bakıyorlarsa ben yalnızca şunu söylüyorum, Genel Başkan’la benim açıklamamdan sonra bir ortaya geldik ve geçmişte olduğu üzere son derece samimi, son derece yapan ve birbirine saygılı bir çerçevede geçti görüşme. Ne Genel Başkan’da bir kırgınlık var ne bende. Açıklamalarımın sonraki günü baş başa haftalık görüşmemizi yaptık. Bu sıkıntıya ait güvensizlik, saygısızlık, etik olmama üzere bir çıkarımı yok.
Ben Grup Başkanı olarak “Genel Başkan’dan bağımsızlığımı ilan ettim, Genel Başkan’a kafa tutuyorum, bayrak açıyorum” üzere bir şey kelam konusu değil. Ben değişim sürecinin sağlıklı tartışılması gerektiğini, bunun bireylere indirgenmesinin Genel Başkan’a da haksızlık olacağını, günü geldiğinde sorumluluk almaktan da fedakarlık yapmaktan da kaçmayacağımı söyledim.
Partinin de değişim tartışmasının içinde herkesin müspet katkı vermesine gereksinimi var. Kimsenin kimseye düşman olmasına yahut kimsenin kimseye rakip olmasına gerek yok. Bizim Genel Liderimiz bu türlü yapmıyor. Yapmayacağını düşündüğümüz için Cumhurbaşkanı adayımızdı. Türkiye’yi kutuplaşmadan kurtarıp, kucaklaştıracak dediğimiz kişinin partiyi kutuplaştırmasını kimse beklemesin. Avrupa’da da birçok toplumsal demokrat partide partilerin küme liderleri ve genel liderlerinin farklı çok detaylı tartışmaları, zenginleştirerek sürdürdükleri durumlar var. Ve bu toplumsal demokrat partilerin zaafı değil gücüdür. Birisi kurultayca seçilen organ, birisi halkın seçtiği milletvekillerinin seçtiği küme lideri. Birbiriyle dayanışan, tartışmaları farklı açılarda sağlıklı yürüten ve birbirlerine güç veren yapılardır. Bir hiyerarşi soruyorlarsa partinin genel başkanı bütün üyelerin üzerindedir. Lakin partinin Küme Lideri’ne “Senin bu ifaden etik değil” teknik ve siyasi gerçeklikten de dünya örneklerinden de kopuktur. Dünya bakışı olarak da sağ bir bakış açısıdır.
‘AÇIKLAMALARIMIN AKABİNDE GENEL LİDERİN BENİ KOLLAYAN, YAPAN TAVSİYELERİ OLDU’
Adaylıkla ilgili açıklamalarınızın akabinde Kemal Kılıçdaroğlu ile yaptığınız görüşmede bir kırgınlık olmadığını söylediniz. Bu görüşmeye ait aktarabileceğiniz öbür ayrıntı var mı?
Son derece yapıcıydı. Sitem eden bir noktada değildi. Lakin beni koruyan ve kollayan bir tavrı vardı. Bu süreçte neleri yapmamın gerçek, neleri yapmamın yanlış olabileceğine dair yapan ikazları oldu. Bunun “adaylığımı destekliyor, akıl verdi” üzere anlaşılmasından korkarım. Rastgele bir öbür arkadaşımız, benim üzere bir açıklama yapsa ondan da esirgemeyeceği, deneyimine dayanan birtakım tavsiyeleri oldu.
Bahsettiğiniz çerçevede sorumluluk almanız gerekirse adaylığınızı resmen açıklayacağınız bir tarih aralığı öngörebiliyor musunuz?
Kimsenin sabrını taşırmadan lakin aceleye de getirmeden, gereğince konuştuktan ve tartıştıktan sonra. Evvel olgunlaşması gerekenin Cumhuriyet Halk Partisi’nin yol haritası olduğunu düşünüyorum. Buna katkı vermek istiyorum. Sonra adaylaşma sıkıntısını olabilecek tüm aktörler üzere ben de değerlendireceğim. Dediğim üzere adaylaşabilirim, fedakarlık yapabilirim ya da ortaklaşabilirim. Bunların hepsi seçenek. Bir argümana sahip miyim? Doğrusunu yapma savına sahibim. Kimseyi üzmeyeceğim, kırmayacağım, benden ümidi olan kimsenin ümitlerini boşa çıkarmayacağım, kimsenin aklıyla alay etmeyeceğim. Bu süreç tamamlandığında hiç kimse, “Gördünüz mü Özgür Özel aslında el almış, aslında tavşan adaymış, kendisini dayatıyormuş” demeyecek. Aday da olsam vaz da geçsem herkes, “Gördünüz mü Özgür Özel doğrusunu yaptı” diyecek.
Kurultay sürecinin takvimsel olarak nasıl işleyeceğine ait bir bilinmezlik var. Sizce kurultay mahallî seçimlerden evvel mi olmalı, sonra mı?
Yerel seçimlerden evvel kurultayı yapmak lazım. Milletvekili seçiminde aradığımızı bulamadığımız, Cumhurbaşkanı adayımızı seçtiremediğimiz bir süreç. Bundan tek başına kimse sorumlu değil, hepimiz sorumluyuz. Bunun bir hesap görmesinin olması lazım. Siyasette hesap görmenin yasal alanı sandıktır. Ertelenmiş bir kongremiz var. Kongremizi vakit geçirmeden yapıp üyemizle, delegemizle hesap görmenin ve onların hesap sormasının, karar vermesinin vaktidir. Şayet bunu geciktirirsek üyemiz, seçmenimiz önüne gelen birinci sandıkta bizimle hesaplaşır. Hak ettiğimizin çok gerisinde bir sonuç alırız.
Çok adaylı bir kongre yarışı olur mu?
Cumhuriyet Halk Partisi’nin Meclis’te kümesi bulunan başka partilere nazaran en önemli üstünlüğü Genel Başkanı çoklu yarışta seçebiliyor olmasıdır. Bu bir dezavantaj değil, avantaj. AKP’de durum ortada. MHP’de deneyenler farklı parti kurdular. GÜZEL Parti şimdi bu türlü bir şey deneyimleyemedi. HDP’de dahi eş genel liderler belirlenmiş olarak salona geliyorlar. Cumhuriyet Halk Partisi’nin bu durumu bir eksiklik değil, olması gereken ve bu bir güç. O yüzden çoklu yarışı “CHP birbirine düşer mi” üzere görmemek lazım. Lakin ben Cumhuriyet Halk Partisi’nin önündeki süreçte “birleşe birleşe kazanacağız” sloganının üyelerin ve delegelerin de genel ruh hali olabileceğini ve en büyük mutabakatın aranabileceğini görüyorum. Lakin bu bir mahkumiyet değil, bu bir teklif olabilir. Bilakis tercihler, bir yarış tercihi de son derece yasaldır.
‘İMAMOĞLU’YLA İLGİLİ RİSKLERİ GÜYA O GÖRMÜYORMUŞ ÜZERE KONUŞMAK GERÇEK OLMAZ’
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun adı da CHP Genel Lider adaylığı için sıklıkla geçiyor. Kendisinin adaylığı önünde İstanbul’un kaybedilmesi ve siyasi yasak üzere birtakım maniler olduğu da konuşuluyor. İmamoğlu’nun mümkün Genel Lider adaylığına ait ne söylersiniz?
İmamoğlu toplumda çok önemli karşılığı olan, insanların çok sevdiği ve seçmenle de çok farklı bir alaka kurabilen partimizin değerli bir kıymeti. Geleceğe yönelik olarak onun kendisini nerede görmek istediği de son derece değerli, insanların onu nerede görmek istediği de çok kıymetli bir bildiri. Bunu natürel kendisi kıymetlendirecek, benim onun ismine değerlendirmem mümkün değil. Ayrıyeten İmamoğlu’yla ilgili riskleri güya o görmüyormuş üzere konuşmak da yanlışsız olmaz. Kendisi zati en yanlışsız halde tüm ihtimalleri tahlil ediyordur ve kendi kararını verecektir.
Benim kendisi ile yaptığım bütün görüşmelerde de ortaklaştığımız noktanın partimizin ve ülkemizin çıkarı olduğunu görüyorum. Kemal Bey’in de Ekrem Bey’in de benim de partideki tüm siyaset üreticilerinin de bu noktada ortaklaşacağımızdan kimsenin kuşkusu olmasın.
‘ADAYLIK İLAN ETSEM EVVEL EŞİM VE KIZIMIN SONRA KEMAL BEY’İN HABERİ OLUR’
Bu süreçte Ekrem İmamoğlu’yla adaylık tartışmalarına ait bir görüşmeniz oldu mu?
Ben adaylık ilan etmedim. Edecek olsam evvel eşim ve kızımın, sonra Kemal Bey’in haberi olurdu. Sonra da ismi geçen öbür kişi olarak Ekrem Bey’in kesinlikle haberi olurdu. Ondan sonra kamuoyunun haberi olur. Doğrusu budur. Fakat ben adaylık ilan etmedim. Ben yalnızca yanlışsız tartışmalar yapmamız gerektiğini söyledim. Bana sorulan soru, “Genel Lider adaylığı da dahil mi” diye gelince “Genel lider adayı olmak da dahil, fedakarlık yapmak da dahil” demiştim. Hâlâ birebir çizgideyim.
Kılıçdaroğlu, İmamoğlu, Özel üçlü görüşmesi bekleyelim mi?
Hayır. Sayın Genel Başkan bu bahiste ismi geçenlerle birlikte konuşmak, pahalandırmak isterse olabilir lakin “üçlü görüşme organizasyonu” üzere, üç kişinin bulunduğu bir müzakere ortamı, masa üzere bir şey olmaz. Çok daha samimi bir ortamda gelişir gereksinim olursa.
