1Üreticiler cipsleri üretmek için taze patatesler kullanmak zorundalar. Üzerlerindeki kumlardan arındırıldıktan sonra, patatesler soyma makinesine kadar su dolu bir kanalda ilerler. Soyma makinesinin silindiri, patatesleri pürüzlü tekerlerine sıkıştırarak kabukları soyuluncaya dek tekraren döner. Bu makine saatte 12.000 ton patates soyabilir.
2Bir sonraki adımda, bir düzenek yardımıyla patatesler uzunluklarına nazaran ayrılır. Küçük olanlar bir sonraki yıkama basamağı için aşağı düşerken, büyük olanlar kesilmek üzere üstte kalır. Onlarda kesildikten sonra yıkama kısmına düşer.
3Patatesler yıkandıktan sonra dilimleyicilerden geçer. Dilimleyicinin bıçakları değişik biçim ya da kalınlıklara ayarlanabilir. Haznenin dönmesiyle oluşan merkezkaç kuvvetiyle, patatesler keskin bıçaklara yanlışsız fırlatılır.
4Normal bir patates cips diliminin kalınlığı milimetrelerle tabir edilir. Ortalama uzunluk bir patatesten 36 dilim çıkabilir. Sonunda patates dilimlerinin yıkanma basamağına sıra gelir. Hepsi dev bir silindir içinde 1 dakika boyunca serin suyla döne döne yıkanır. Daha sonra hava üflenen bir tünelden geçirilerek kurumaları sağlanır.
5Kızartma kısmı 190 santigrad derecede kaynamakta olan kanola yağı içerir. Yalnızca 3 dakika sonra patates dilimleri, patates cipsine dönüşmüş olur. Kızarmış dilimler kızartma kısmından çıkarken, yağları da süzülür. Bir sonraki adım: Tuz banyosu…
6Cipsler daha sonra ayıklayıcıya gelir. Elektronik bir kamera üzerinde kahverengi leke ya da rastgele bir bozukluk olan dilimleri tespit eder ve o dilimler bir hava basıncıyla ayrılır. Daha sonra cinslerine nazaran, üzerlerine çeşitli çeşniler serpilir. Bir sonraki düzenek, paketlenmek üzere cipsleri ayırır ve aktarır. Cipsler poşetlere doldurulur ve poşetlerin ağızları kapatılır.
