Kızımı, voleybol idmanından alırken bir müddetten beri, bir şey fark ettim. Çocuğunu bekleyen babalar ve anneler o kadar önemli ve ağır başlı bekliyor ki anlatamam. Çocuk idmandan çıkıyor, tek söz yok, ya da “sınırlı sorumlu yapı kooperatifi” kıvamında bir iki sözcük… haydi otomobile ve sonra da konuta. E alışılmış çocuk önemli bir iş yapıyor canım..!! Onlar da bu ciddiyete uygun davranıyor.
Aynı anne babalar Pazartesi işe gidecek olan babalar. Hiç merak etmeyin zira işe gittiklerinde de ciddiyetlerini koruyacaklar. Yüz mümkün olduğunca asık, ciddi, az konuşan…vs vs.
“Levent Bey nerden biliyorsunuz .. tahminen adam tek başına çalışıyor, ya da grubu falan yok”. Hem konuşmasın canım … !!
Sesinin rengine hayran olduğum Mazhar Alanson ‘ un eski bir müziği vardır. Der ki “… sen beni tanımazsın, severim de söylemem …”.
Anne babalar da bu şarkıyı mı dinlemiş nedir….
Taa ilkokul sıralarından hatırlayın öğretmeninizin nelerin altını kırmız kalem ile çizdiğini. Hatırladınız mı… yanlış yaptıklarınız kırmızı kalem ile çizilirdi. Peki ya hoş ve hakikat yaptıklarınız..? “Onları da yeşil kalemle çizerlerdi” … yok bu türlü bir şey ne yazık ki. Kimse doruların altını, üstünü, yahut rastgele bir tarafını çizmedi.
Bu fikir yapısı okul sıralarında kalmadı, bizimle birlikte büyüdü, bizi takip etti.
Çocuğumuzu takip ettik, yanlış yaptığında “amannnn….” dedik, kızdık, uyardık. Hoş yaptığında da ya birey demedik ya da bir küçük bir aferin dedik. Ama emin olun ki “aferin” lerin sayısı “aman” ların sayısından az oldu.
Az bağlantı kuruldu çocuklarla. Ya da yanlış yollara sapıldı. “E canım geçen yaz Avrupa’ya gönderdik…”, “Ne istediyse aldık”, “Valla kendime bir şey almıyorum daima çocuklara”…… cümleler bir yerden tanıdık geliyor mu?
Tabii bunları yapabiliyorsanız yapın. Bununla birlikte çocuğunuzu yüreklendirmeyi, cesaretlendirmeyi, takdir etmeyi ve kısaca ona paha verdiğinizi de belirli edin ki yaptığınız yaklaşım dolu dolu bir yaklaşım olsun.
Eğer çocuğunuz çocukluktan çıkıp sırasıyla ergenlik, yetişkinlik ve olgunluk devirlerini yaşarken, anne yahut baba olarak, arkadaşınız, sırdaşınız, dostunuz olsun istiyorsanız yapmanız ve göstermeniz gereken birinci davranış;
Hem sevin hem de sevdiğiniz söyleyin, takdir ettiğinizi, kıymet verdiğinizi muhakkak edin.
Mazhar Alanson’unki yalnızca hoş bir müzik. Dinleyin lakin bir hayat dersi olarak benimsemeyin. Hem de hiç…!
