1895 yılında Lumiere kardeşler tarafından yapılan 40-50 saniyelik sinemalar ile hayatımıza giren sinema süreç içinde çok yol katetti ve hayatımızın bir kesimi , beşerler için bir eğlenme ve rahatlama formu oldu. Bazen gerçek ömürden bazen ise fantezi dünyasından kesitler sunan sinema görsel ve işitsel zenginliği ile insan üzerinde derin tesirler ve duygusal değişimler yaratabilmektedir. Birtakım eleştirmenler tarafından antikahramanlar ve olumsuz davranış örnekleri de içerdiği için saldırgan davranışların ortaya çıkmasına katkıda bulunabileceği tarafında eleştirilmektedir. Bu açıdan bakıldığında sinemanın seyircisi tarafından model alınması sonucu insan davranışları üzerinde değişim yapabilme yeteneği olumlu davranışları pekiştirme ve güzelleşme üzerinde de tesirli olabilir.
Sinema ve psikiyatrinin en kıymetli ortak noktası her ikisinin de uğraşının insan olmasıdır, her ikisi de insanların fikirlerinin, hislerinin ve davranışlarının üzerine odak yapmaktadır. Sinema ve psikiyatrinin içiçeliğini Schneider “Psikiyatri varolmasaydı sinema kesinlikle onu icat etmek zorunda kalırdı” diyerek vurgulamıştır.
Sinema psikoterapi sürecinde içgörü kazanılmasında bir metafor olarak terapistin elini güçlendirir. Kişinin gerçek hayat kesitine inançlı bir uzaklıktan bakmasına imkan sağlaması ile danışan tarafından daha kolay tolere edilebilmesi de danışan açısından avantaj sağlar.
Sinematerapi 3 basamakta ilerler.
1 Özdeşleşme evresi: Danışanın sinemadaki karakterler ile ortasındaki benzerlikleri görmesini sağlayarak ve kendi fikir, his, davranışlarını araştırmaya başlamasına yol açar.
2. Katarsis kademesi: Sinemadaki karakterlerin gözlenmesi ve kendisi ile ortadaki kontakların hissedilmesi sonucu daha evvel bastırdığı hislerin açığa çıkması, boşaltılması sonucu arınmaya aracılık eder.
3. içgörü etabı: Karakterin sorunlarına ve tahlil yollarına tanıklık ederek kendi omurundaki sorunlara farkındalık kazanması ve yeni tahlil yolları üretebilme kapasitesinin artmasını sağlar.
Sinematerapinin tesirini araştıran çalışmalardan elde edilen datalara nazaran depresyon, alkol unsur bağımlılığı, obsesif kompulsif bozukluk, şizofreni, kişilik bozuklukları üzere hastalıkların yanı sıra yas süreci, ilgi sorunları, tecavüz taciz üzere tarvmatik durumlara, evlat edinme edinilme üzere ahenk süreci zorluklarında kullanılabileceği görülmüştür.
