Sosyal ortamlarda ya da performans gösterilmesi gereken durumlarda duyulan endişedir. Çabucak herkes diğerlerinin gözünün üstünde olduğu durumlarda korku hissedebilir. Bir topluluk önünde konuşurken dikkatimizi çoğunlukla karşıdaki bireylerin reaksiyonlarına veririz (sıkılıyorlar mı, anlatmak istediğim mevzuyu anlıyorlar mı vs…) Toplumsal anksiyetesi olan kişi ise bu tıp ortamlarda utanılacak biçimde davranacağına ait gerçekle orantısız biçimde endişe duyar. Bu endişeden ötürü toplumsal ortamlarda dikkatini kendi vücuduna ve davranışlarına yönlendirerek kendini eleştirme eğiliminde olur. Mümkün bir küçük düşme, beğenilmeme, başarısızlık durumuna odaklanır. Korkunun bedensel belirtileri olan yüz kızarması, ateş basması, titreme, konuşma zahmeti üzere belirtiler ortaya çıktığında bunları gerçekte olduğundan daha fazla hisseder ve rezil olduğu fikri pekişir. Dikkati kendi vücudunda olduğu için gerçekte nasıl algılandığıyla ilgili ipuçlarını göremez ve kendine yönelik algısını diğerlerinin niyetiyle eş meblağ. Öteki bireylerin bu belirtileri fark edip onun hakkında olumsuz bir yargıya vardıklarına inanır ve kişi bu çeşit ortamlara girmekten kaçınmaya başlar.
İnsan toplumsal bir varlıktır ve bedensel sıhhati için de etrafındakilerle sağlıklı temaslar kurması kıymetlidir. Beynimiz bu nedenle toplumsal bağlantıları düzenlemek ve dışlanmaktan korunmak için büyük uğraş sarf eder. Toplumsal Anksiyetesi olan kişi için de tasa kaynağı yalnızca sesindeki ya da vücudundaki tasanın fark edilmesi değildir. Bunun sonucunda diğerleri tarafından dışlanacağını, sadece bu durumun onu büsbütün kıymetsiz kılacağını hissetmektedir.
Telefonda konuşmak, satın aldığı bir malı geri iade etmek, sunum yapmak, kalabalık bir ortamda konuşmak ya da yemek yemek, yol sormak, diğerleri içerideyken bir odaya girmek, karşı cinsle konuşmak, bir otorite karşısında konuşmak, diğerleri tarafından izlenirken yazı yazmak ya da çalışmak kaygı veren durumlar ortasındadır.
Korkulan toplumsal durumla müsabaka çabucak her vakit telaş doğurur. Kişi, dehşetinin çok yahut anlamsız olduğunu bilir. Korkulan toplumsal durumlardan kaçınır yahut ağır külfet ile katlanılabilir. Korkulan durumlardan kaçınma, dertli beklenti yahut zahmetin kişinin olağan günlük işlerini, mesleksel fonksiyonelliğini, toplumsal etkinliklerini yahut bağlantılarını bozar yahut telaş duyacağına dair ağır sorun yaşatır ise toplumsal anksiyete bozukluğu tanısı koyarız.
Sosyal anksiyete ekseriyetle çocukluk periyodunda başlar. Bu nedenle kişinin çocukluk ve ergenlik devrinde toplumsal hünerlerini geliştirmesine pürüz olur, okul muvaffakiyetini düşürür, yetişkinde de mesleksel ve toplumsal alakalarda bozulmaya yol açar. Toplumsal anksiyete bozukluğu olanlar toplumsal ortamlarda katlanmak zorunda oldukları ezayı azaltmak için alkol, unsur ya da reçeteli ilaçlarının çok kullanımına başvurabilirler. Hayat kalitesi giderek bozulduğu için depresyon üzere diğer psikiyatrik hastalıklar da bu duruma eklenebilmektedir. Halbuki tedaviye vaktinde başvurulduğunda Toplumsal Anksiyete psikoterapi ve ilaç tedavisi ile çarçabuk düzelebilecek bir hastalıktır.
