Türk-İş Genel Başkanı Ergün Atalay, asgari fiyatın yüzde 34 artırımla 11 bin 402 lira yapılmasını kıymetlendirdi.
Habertürk yayınına katılan Atalay, özetle şunları söyledi:
– Yüksek Hakim Kurulu, Taban Fiyat Tespit Kurulu, 80 ihtilalinden sonra Türkiye’nin gündemine gelen iki değerli mevzu. Bunların ikisi de darbe anayasasının yaptığı antidemokratik bir kurum…
– Türkiye’de besinin geldiği pozisyon, artırımlar nerede, TÜİK’in açıkladığı sayılar neler? Türk İş oraya temsilci veriyor. Şu anda yeni bakana tabir ettim, “Sayın Bakanım bizim bu masada olmamızın bir anlamı yok, kanunu değiştirin biz burada olmayalım”. Biz Ulukışla’daki kasabı, çırağı temsil ediyoruz. Akyazı’daki bakkalı temsil ediyoruz. Bunlar benim üyem değil. Bunlara gel desem gelmezler, dur desem durmazlar. Bunlarla insanlığın ötesinde bir bağım yok.
‘SENDİKANIN OLDUĞU YERDE MİNİMUM FİYAT OLMAZ’
– Bir sayıya nazaran 8 milyon, bir sayıya nazaran 9 milyon minimum fiyatlı. Sendikanın olduğu yerde minimum fiyatlı olmaz. İkramiye olur, yemek parası olur. Benim 1 milyon 300 binin üzerinde resmi üyem var. Kamu mukavelesi yaptık. Grev yapma hakkım var. Fakat taban ücretliler evlatlarım yaşındaki beşerler. Ben kasabı, manavı, bakkalı buluyorum. Birebir görüşüyorum.
– En son pazar akşamı Bilişim Vadisi’nde bir tesiste durdum. Bir kardeşimiz çöp topluyor. ‘Kolay gelsin, minimum fiyat mi alıyorsun’ dedim ‘Abi artırım da olmasın, taban fiyat de olmasın’ dedi. ‘Ben Ağrılıyım, adım Metin. Her gün şu dağın gerisine yürüyorum’ dedi. Bu adamın duası da fiyat, bedduası da meblağ. Bizim elimizde yetki yok. Tek yetkim masaya oturup, oturmamam. 45 kez olmuş, masaya 5 sefer oturmuşum. İmzalanmış, minimum fiyat yürürlüğe girmiş.
‘MASAYA 5 MİNİMUM FİYATLI OTURSUN, BİZ DEĞİL’
– Gelinen teklif 11 bin liraydı. ‘Ben 11 bin liraya gelmem’ dedim. Cumhurbaşkanımızdan randevu istedim. AK Parti Genel Merkezi’ne gittim. Durumu anlattım. Bu orta artırım ikinci oluyor. Geçen sene Temmuz’da yüzde 30 verdiler. Aralık’ta masada yoktum. Cumhurbaşkanımıza anlattım. Bu parayı patron veriyor. Büyük firmalarda sorun yok. Lakin bunun 3 kişi, 2 kişi, 5 kişi çalışan yerler. Terzi, kuaför. Artık ‘Bana 3 kişinin maliyeti 50 bin lira, bunu ödeyemem’ diyor.
– Türk-İş’te ali kıran baş kesen değilim. Başkanlar Kurulu ne derse onu yaparım. Bu beşerler bana üye değil. 81 vilayette olan beşerler. Kanun değişmeli, biz burada olmamalıyız. Bedelini ben ödüyorum. Ben Bayburt’taki manavla mı grev yapacağım? Grevi üyenle yaparsın. Üyen olmayan adamla yapamazsın ki. Biz burada kamu vazifesi üzere iş yapıyoruz. Gelsin masada 5 tane taban fiyatlı otursun, ben orada oturmayayım.
– Sayın Cumhurbaşkanımızla pazarlık falan yapmadım. Sayın Bakan 500 dolara karşılık gelecek sayı olsun demişti. Bugün 16-17 dolar eksik bir tablo oldu. Geldiğimiz noktada 483 dolar oldu. Yarın faiz indiği vakit 500 dolar olacak. Yani söylenene yakın muahede olmuş. Bu sayı kâfi mi, değil, harika mi, değil, davul zurna çalınır mı değil. Fakat ülke koşullarında bu başlangıç fiyatı. Dolar üzerinden minimum fiyat görüşmeleri başladığından bu yana en yüksek sayı bu. Kâfi mi, alışılmış ki değil.
‘TÜİK’LE İLGİLİ TEREDDÜTLER ÇÖZÜLMELİ’
– TÜİK’le ilgili tereddüdümüz var. Tahminen gerçek, tahminen yanlış yapıyorlar. Sayın Mehmet Şimşek’e sesleniyorum. Lütfen bu tereddütleri sarfiyatın. Zira TÜİK’in açıklamalarından sonra memur, personel para alıyor. Vatandaş olarak Türk İş Başkanı olarak bunu istemem hakkım. TÜİK’le ilgili başımızdaki meseleleri çözsünler. Bakan bey nasıl yapar bu işi bilmiyorum. Orada yetişmiş elemanlar var TÜİK’te. Haklarını yemeyelim. Bizim başımız, toplumun başı bir rahatlasın. Bu sayı daha yüksek, bunlar aşağı gösteriyor diye insanlarda kanaat var.
– Ne vakit enflasyonun önüne geçeriz o vakit işi rahatlatırız. Biz enflasyonun gerisinden koşarak bu işi çözemeyiz. Her yerde tabir ediyorum. Enflasyon da olmasın bana para da vermesinler. Enflasyonun gerisinden koşmanın bir manası yok. Bugün minimum fiyat açıklandı. Biz bu parayı 40 gün sonra alacağız. Biz 100 gündür minimum fiyat çalışıyoruz. Bunu konuşurken ete, süte, ulaşıma, kiraya, suya artırımlar devam ediyor. Adam daha taban fiyat lafı çıkmadan artırımı koymaya devam ediyor. Dolar, Euro, altın, akaryakıt yerinde duruyordu. Et oldu 350 lira nasıl oluyor bu işler? Bir malı alırken satıcı üzere, satarken alıcı üzere davranmazsan iki yakan bir ortaya gelmez diye bir laf var. Haksız yararların önüne geçelim, haksız kira artışlarının önüne geçelim. Enflasyon olmasın, taban fiyata de artırım olmasın.
‘KEMAL BEYİN SÖYLEDİĞİ HAKİKAT DEĞİL’
– Kemal Bey bu ülkede ana muhalefet partisinin genel lideri. Benim CHP’li bir sürü üyem var, sendika liderim var. Kemal Bey 2019’da buna benzeri bir şey söyledi. Söylediği hakikat değil. Geçen sene benimle konuştuğunu kendisi de biliyor. Kemal Bey değerli bir siyasetçimiz. Ben ona karşılık verme durumunda değilim, lakin bir şey söylemem lazım. Ağzınıza girenin hesabını ahirette, ağzınızdan çıkanın hesabını bu dünyada verirsiniz. Ben seçimle geliyorum, atamayla geliyorum. Türk-İş’in lideriyim ben. Sendikacılar akıllı adamlardır, yanlış yapanı 1 dakikada tutmazlar.
– Ben başımı hiçbir yere ipotek etmiyorum. Artık benim bununla ilgili ne demem lazım? Kemal Bey sistemi bilmiyor. Bugün oraya gitmekle 11 bin düzeyine çektiğimiz minimum fiyatı, sayın Cumhurbaşkanımıza giderek 11 bin 400 düzeyine getirdim. Bunu komiteyle konuştum. Tam doğruyu yaptım. Bu para kâfi mi değil, lakin bugünün kaidelerinde başlangıç fiyatı. Meclis’in yüzde 30’u patron. Onlara bir sorar mısınız ’15 bin lira taban fiyat veriyor musunuz’ diye. Belediyelerde şu anda taban fiyatın altında para alan emekçiler var. Bütün siyasi partilere sesleniyorum, kendi belediyelerinize söyleyin, taban fiyatı 15 bin liradan net yapsınlar.
– Ben siyasetçi değilim, Türk İş Lideriyim. Benim CHP’li üyem var. MHP’li üyem var. Bizi siyasete bulaştırmasınlar. Geçmişte muhalefet partileri Türk İş’i kucaklar, sıkıntılarını anlatırlardı. Şimdi Türk İş Başkanı sarı vs. Ne sarısı? Ben dimdik yürürüm. Ben bunun hesabını arkadaşlarıma veririm. Allah’a havale ediyorum. Allah da gereğini yapıyor esasen vakit zaman. Ben hiç siyaset yapmadım. Herkesin bir fikri var. Ben Türkiye’den, emekçiden yanayım. 40 yıldır ne yaptığım ortada. Cumhurbaşkanımızı da severim. Ancak o iş öbür, bu iş öteki. Benim siyasetçiliğim yok. Ortalama bir adamım ben. Kemal Bey’in ‘sarı sendikacılık’ kelamını kabul etmiyorum. Ben köşeli adamım. Güzel ömür güzel mevt. Herkes ağzından çıkana dikkat etsin. O lafları ben hiç hak etmiyorum. Onlar Meclis’te örgütlenmeyle ilgili tahlil üretsinler.
– Partinin, hükümetin, milletvekilinin, patronun sendikası olmaz. Sendika personelin olur. Bu ülkede patronlar de birtakım belediye liderleri da kendine yakın sendika istiyor. Bunun bedelini ödüyoruz. Örgütlendiğin vakit adam seni kapının önüne atıyor. Mahkeme sürüyor 5 sene. Ne emekçi kalıyor ne işyeri kalıyor. 7 sene süren davalar var. Biz nasıl örgütleneceğiz? Burada yeni yasal düzenlemeye muhtaçlık var. Biz bu ülkede yüzde 65’iz biz. 600 tane milletvekili var, biz orada 3 kişi yokuz. Bu Meclis’in dörtte üçü patron yüklü. Bu Meclis’te personellik, çiftçilik yapmış emekli olmuş vekil olsa, bizim aleyhimize kanun çıkar mı? (HABER MERKEZİ)
