Balbal, Orta Asya Türklerinde, Şamanlık dininin geçerliliğini yaygın olarak koruduğu periyotta, ölen savaşçıların kurgan denilen mezarlarının etrafına dikilmiş, savaşçının öldürdüğü düşmanları ve bu şahısların öbür dünyada onun hizmetçileri olacağına inanılacağını simgeleyen, ekseriyetle bir taş modülünün üzerine yontulmuş, bir elinde kılıç, figürlerinden oluşan heykellere verilen isim.
Öte yandan bu taşların sayısının fazlalığı ölen kişinin sağ iken; gücünün, cüretinin, kahramanlığının da simgesidir.
İslam öncesi devirde yaygın olan balballar, İslam dininin kabulünden sonra yerini mezar taşlarına bırakmıştır.
Ayrıca Tokmok kentinin 10 kilometre güneyinde, Burana kulesi’ne yakın alandaki Burana Açıkhava Müzesinde ve Issık Göl kıyısındaki Çolpan Cet ve Karakol’da, göçebe Türklerin pek çok taş balbalları bulunur.
Balbalların 6. yüzyılda dikildiği iddia edilir.
Kırgızistan içindeki ve tüm Orta Asya’daki bu mezar işaretleri, göçebe Türk uzunlukları tarafından dikilmiş, Kırgızistan’daki balbalların çabucak hepsi Çuy Vadisinde dağılıdır.
