Son devirde yüzündeki değişimle gündeme gelen 41 yaşındaki senarist-oyuncu Zeynep Koçak, toplumsal medya hesabından yaptığı açıklamayla 23 yıldır çaba ettiği hastalığı hakkında birinci defa konuştu.
Zeynep Koçak, Derealizasyon ismi verilen gerçeklik algısının yitirilmesi olarak özetlediği hastalığının tedavisinin olmadığını belirtti.
’23 YILDIR UĞRAŞIYORUM’
Sözlerine, “Ben isyan edeceğim biraz” diyerek başlayan Zeynep Koçak, daha sonra; “Ben yaklaşık 23 yıldır Derealizasyon ismi verilen yani gerçeklik algısının yitirilmesi olarak özetleyebileceğim, olağanda 15’er dakikalık ataklar halinde olan lakin bende atipik bir versiyonu mevcut olduğu için 23 yıldır aralıksız 7/24 her gün yaşadığım ve gerçek hissetmek nasıl bir şey artık unutalı çok olduğu bir rahatsızlıkla uğraşıyorum. Maalesef tedavisi olmayan bu rahatsızlıkla bir arada üzerine anksiyete, panik atak üzere bir rahatsızlıklar eklenince inanın her şey yolunda gitse bile ilerlemek çok sıkıntı oluyor” sözlerini kullandı.
Ardından iş hayatında yaşadığı kasvetlere da değinen Zeynep Koçak, daha sonra kelamlarını şöyle sürdürdü: “Bir de bunun üzerine ‘Küçük Esnaf’tan sonra yazdığım onlarca işim istisnasız kabul olduğu halde ya mukaveleden dönmesi ya mukavelenin iptali ya da çekilmesine karşın yayınlanmadığı bir 9 sene geçirdim. Bana 9 sene evvel ‘Mutlaka her şey yoluna girecek’ diyen arkadaşlarım ve ailem 9 sene sonra da hâlâ tıpkı cümleleri kuruyor. Bu mühlet zarfında yazmaya âşık olduğum için tüm makus sonuçlanan işlerden sonra azamî bir hafta depresyona girip sonrasında dayanamayıp tekrar bir şeyler üretmeye devam ettim. En son projem yeniden büyük bir imal şirketi tarafından kabul edildi, hazırlıklar başladı ve bilin bakalım ne oldu? İptal keyfi…
‘HER ŞEYE KARŞIN KENDİME OLAN İNANCIMI KAYBETMEDİM’
Bu müddet zarfında bana bir kısmın fanları tarafından yapılan linçler, çalışma arkadaşlarım tarafından yapılan mobbingler, direktörler ve üretimciler tarafından yapılan tacizler, en yakınlarımdan yediğim kazıklar falan bunlarda bahsetmeyeceğim bile… Her şeye karşın kendime olan inancımı asla kaybetmedim. Yoksa bu kadar projeyi üretemezdim. Dışarıdan nasıl gözükürsem gözükeyim gerçekte daima ayağa kalkmaya çalışıyorum. Birçok arkadaşım hastalığımı bilmez. Zira yapabilecekleri hiçbir şey yok ya da yaşadığım travmaları bilmez anlatamadığım için..
‘BUGÜN KÖTÜYÜM’
Şu an kendime olan inancımı kaybetmesem de geleceği düşündüğüm an inanılmaz bir kaygı ve dehşet yaşıyorum. Bugün olduğu üzere… Zira 9 sene yokuş aşağı yürüyünce insan ister – istemez hoş şeyleri hak etmediğini düşünüyor. Esasen geleceğimi düşündüğümde bu yüzden dehşete kapılıyorum. Olağanda beni tanıyan insanlara aciz gözükmeyi hiç sevmem. Ben ne yaşıyorum kime ne? Niçin paylaşıyorum? Ne yapıyorum kendimi mi acındırıyorum? Bana üzülün mü istiyorum? Hiçbiri değil… Yalnızca tüm bunların buraya yazabilecek kadar olağan şeyler olduğunu hissetmeye gereksinimim var. Başarısızlığın, üzülmenin, depresyonun, hastalığından bahsetmenin, ağlamanın, vakit zaman pes etmenin olağan bir şey olduğunu düşünmeye gereksinimim var. Ben bugün böyleyim yarın tekrar ayağa kalkarım zira işime aşığım, üretmeden duramam. Her yazdığım şeyden sonra hissettiğim o heyecandan da vazgeçemem lakin bugün berbatım be.”
DEREALİZASYON NEDİR?
Derealizasyon, kişinin gerçek dünyanın dışına çıkıp kendi benliğinden ve etrafından uzaklaştığı ve koptuğu dissosiyatif bir bozukluktur. Bu bozukluk tıpkı vakitte duyarsızlaşma biçiminde de tabir edilir. Hem kendisinden hem de etrafından kopan birey, etrafındaki insan ve objeleri gerçek dışı algılar.
(HABER MERKEZİ)
