“Çocukları ilaç ve telkinlerle manipüle ederek ailelerini cinsel istismarla suçlattığı” tezleriyle hakkında başlatılan soruşturmada tutuklanan çocuk ve ergen psikiyatristi Prof. Dr. S. Salih Zoroğlu, Birgün muharriri Timur Soykan’ın avukatı aracılığıyla yönelttiği soruları yanıtladı. Zoroğlu, çok sayıda psikiyatristin nadir rastlanan bir hastalık demesine karşın çok sayıda çocuğa Çoklu Kişilik Bozukluğu (ÇKB) ya da öbür ismiyle Disosiyatif Kimlik Bozukluğu (DKB) teşhisi koymasını “uzman olduğum için hepsi bana geliyor” kelamlarıyla açıkladı. Soykan, ketamin ilacı kullandığına, ailelerin cinsel tacizde bulunduğuna ve bir kız çocuğunun odasına kamera yerleştirdiğine dair savları da soru olarak yöneltti.
Soykan, Zoroğlu’nun çocuk danışanlarına Ketamin ilacı verdiğine ait argümanları ve öbür sorulara cevapları “Zoroğlu: Zehir planı yumuşatma yöntemiydi” başlıklı yazısında şöyle aktardı:
‘Böylesi tartışmalı bir tanıyı çocuklara koyup onların ailelerini cinsel istismarla suçlamak büyük riskler içermiyor mu’ diye sordum. Cevabı özetle şöyle oldu:
‘Hastalık, psikiyatri anayasası olan DSM 5’te tarifli bir hastalıktır, sana bana göresi yoktur yani. ‘Böylesi tartışmalı’ olarak anlattığınız şey, öteki tüm tıp ve bilim kollarında da yaşanmaktadır. Benim tedavi ettiğim hastaların tamamı istismarı yönlendirme olmadan kendisi beyan etti. Polis incelemesinin bu hususta gerçeği ortaya çıkartacağına olan inancım tam. ‘Büyük riskler’ üzere bir ifadeyi seçerek algıda yönlendirme yapmış oluyorsunuz.’
Zoroğlu’ndan şikayetçi olan çocukların hepsi birinci seanslarda hekimin ‘Ailenin cinsel istismarına uğramışsın’ dediğini, kendilerinin ise bu türlü bir olay yaşamadıklarını tabir ettiklerini anlatıyor. Onların anlatımlarına nazaran; Profesör onlarca kişiliklerinin olduğunu ve istismarı onların gizlediğini söylüyor. Profesörün Ketamin vererek yönlendirmesi ve ağır baskıları sonucu çok sayıda kişiliklerinin olduğuna ve istismara uğradıklarına ikna edildiklerini anlatıyorlar. Zoroğlu’nun bu tarafta, çocukları zorlayan çok sayıda bildirisi soruşturma belgesine girdi.
Zoroğlu’nun çocuklara halüsinasyon ve şuurda bölünme üzere yan tesirleri olan Ketamin ilacı verdiği argüman ediliyor. Yani bu ilaç ÇKB’ye benzeri yan tesirlere neden oluyor. Uzmanlar bu ilaç ile ÇKB teşhisinin katiyetle konulamayacağını anlatıyor.
Zoroğlu’na ‘Siz bu ilacı çocuklara enjekte ettiniz mi?’ diye sordum.
Özetle şöyle cevap verdi: ‘Ketamin, çocuklardaki kişilikleri ortaya çıkarmak için değil, kimi seanslarda yaşanılan dayanılmaz acı ve üzüntüyü hafifletebilmek için kullanıldı. Her ilacı olduğu üzere, bunu da dozajına uygun kullandım. Benim Ketamin kullandığım hastalar da 15 yaş üstü olup beden kitle indeksi bakımından erişkin kabul ettiğimiz hastalardı. Tıpta asıl olan yaş değil hastalıktır. Hasta öyküsü alınırken ve teşhis koyulurken katiyen Ketamin kullanmadım.’
Çocuklar ve aileleri ise birinci seanslardan itibaren Ketamin verildiği konusunda ısrarcı. Tabibin bu ilacı ‘mucize’ olarak tanımladığını ve her seansta kullandığını anlatıyorlar. Aileler, hekimin birtakım seansları ‘Zaten Ketamin yok, gelmesine gerek yok’ diyerek iptal ettiğini öne sürüyorlar. Şikayetçiler ortasında 15 yaşından küçük çocuklarına Ketamin verildiğini sav edenler bulunuyor. Ketamin aldığı saç telinde yapılan tahlille ortaya çıkan 15 yaşındaki çocuk da var. Onun ailesi çok yüksek dozda Ketamin verildiğini öne sürüyor. Ailesi bu çocuğa Ketamin enjekte edilmesi sonucu oluşan şırınga izlerini fotoğrafladı. Kimi çocukların klinikte yüksek dozda Ketamin verilmesi nedeniyle kötüleştiği ve hastaneye kaldırıldığı öne sürülüyor. Zoroğlu’nun bâtın kamerasında da bir çocuğa Ketamin verilen anların imajı çıktığı öne sürüldü. Hekimin konutunda ve ofisinde de yasa dışı elde edilmiş Ketamin bulundu.
KETAMİN SAVUNMASI
‘Zoroğlu’na Ketaminin yan tesirleri ile ÇKB tanısı koydunuz mu?’ diye sordum. Şöyle karşılık verdi: ‘Hastalar yalnızca Ketamin tesirindeyken DKB değillerdir. Hasta öteki ilaçsız seanslarda da günlük hayatında da esasen DKB’dir. Ketamin’in yarılanma ömrü 15 dakikadır, tüm tesirleri azamî 45 dakikada ortadan kalkar. DKB teşhisini Ketamin tesiri altında koymuyoruz. Münasebetiyle Ketamin’in yan tesirleriyle DKB’yi karıştırmak üzere bir şey kelam konusu olmuyor. Ayrıyeten Ketamin’in yan tesirlerinin şahsen hastalığı taklit edebileceği bir halüsinasyon ve dissosiasyon tipi de yoktur.’
Ancak çocuklar sözlerinde Ketamin’in tesirini ayrıntılı halde anlattı. Ketamin sokakta uyuşturucu olarak da satılan bir husus ve çocukların anlatımları uyuşturucu tanımlarına teğe bir uyuyor. Türkiye Çocuk ve Genç Psikiyatrisi Derneği açıklamasında Ketamin’in keyif verici, halüsinojen (hayal gördürücü) ve disosiasyon (bilinçte bölünme) tesirleri olduğu vurgulandı.
Bir öbür sorum şöyleydi:
‘Ya teşhisim ve sistemim yanlışsa, bu çocuklar ÇKB değilse ve ben bu ailelere dünyanın en ağır suçlamasını yöneltirken haksızlık yaptıysam’ diye düşündünüz mü?
Zoroğlu’nun cevabı şöyle oldu:
‘Elbette düşündüm, düşünüyorum. Pekala siz, ‘Neden aile açısından yaklaşıyorum, çocuk açısından yaklaşmıyorum? Bu ailelerin siyasi ve ekonomik güç ve alakaları nedir?’ diye düşünmüyor musunuz? Diğer bir deyişle, siz hiç haksız olma ihtimalinizi düşünmediniz mi? Bu durumda bütün istismarcıları cesaretlendirip faillere hekimi suçlama üzere bir seçenek sunduğunuzun farkında değil misiniz?’
Elbette haberi hazırlarken ‘Profesör haklı olabilir mi’ diye düşündüm. Ailelerin siyasi ve ekonomik güç ile bağlarına hiç şahit olmadım. Prof. Zoroğlu’nun uygulamalarına dair büyük suçlamalar varken bu aileleri cinsel istismar şüphelisi ilan etmek çok büyük haksızlık olur. Zoroğlu’nun suçlamalarında yalnızca çok tartışmalı bir yolla koyduğu teşhisler var. Bu teşhislerin kâfi kanıt olduğunu savunuyor. Ailelerin Zoroğlu’ndan şikayetçi olduğu soruşturmada ise çok sayıda kanıt var. Hatta Zoroğlu’nun, babasının yüzlerce kere tecavüzüne uğradığını argüman ettiği çocukların muayenesinde buna dair tek bir bulgu yok.
ANNE BABAYI ZEHİRLEME PLANI YUMUŞATMAYMIŞ
‘Bir kız çocuğunu, babasını çorbasına zehir katarak öldürmeye yönlendirdiğiniz tezi hakkında ne dersiniz?’ sorusunu yönelttim.
Yanıtı çok enteresan: ‘Yok çorba yok zehir yok şu yok bu, derken direkt bu kasıtla söylenmemiş, bir ergen için fantastik yaklaşımın tesir gücünü de bilerek, hastanın tacizcisini öldürme isteğini anlayabildiğimi belirtmek emelli kurgusal söylediğimi kavrayabilmeniz için, travma ve DKB bilen ve deneyimli bir psikiyatrist olmanız mı lazım? Güdümlü bir bakış olmadığında esasen açık çünkü… Terapi sırasında doktor hastayı yargılamaz, yargılamamalı. Hasta size hangi yaklaşımla geliyorsa o hal ve yaklaşımlarını kabullendiğinizi ve söz etmekte, hissetmekte özgür olduğunu bilmesini sağlarsınız. Çocuk, faili o anda yok etme, akabinde da çabucak kendisine ziyan verme fikrinde iken, onunla uyumlu lakin bu fikirlerini de o an için yumuşatan/yavaşlatan telaffuzlarda bulunmak, yalnızca benim uyguladığım bir sistem değildir, psikoterapinin temel prensiplerindendir.’
Psikiyatrist değilim fakat bu bana hiç olağan gelmedi. Çocuğun bu devirde profesörün önerdiği usullerle aksiyona geçme ihtimali akla geliyor.
Salih Zoroğlu’nun bir kız çocuğu hastasına saklı kamera vererek odasına koydurduğu ortaya çıktı. Bunu sorduğumda şöyle karşılık verdi:
‘O kamyonet ses yahut imaj kaydı yapmayan, yalnızca bluetooth özelliği olan bir hoparlördür. Kamera yerleştirilebilecek bir yeri de yoktur. Kliniğimden alındıktan sonra ne koydular, ne çıkardılar, ne eklediler bilemem.’
Kamera, hoparlörün adaptöründeydi. Hafıza kartı da içindeydi. Ayrıyeten bu kameradan çıkan imgelerde, Zoroğlu’nun kamerayı denediği anlar da var. Klinikteki seansların kayıtları da kameradan çıktı, objektif hastalara doğrultulmuştu.
KORKUNÇ KİŞİLİK TARİFLERİ
Evine bilinmeyen kamera koyan kız çocuğu ‘Salih Hoca annemi ve babamı sularına radyoaktif unsur katarak öldürebileceğimi söyledi’ demişti. Bu iddiayı da Zoroğlu’na sordum. Şunları anlattı:
‘Aslında bu çok zalim, vahim ve saldırgan alterler olmasa; mağdur çocuk tacizcilerin tepelediği, yok ettiği bir insan olur. Bu saldırgan alterler çok öfke yüklü ve güçlüdürler. Bu alterlerin faal oldukları devirlerde, o çocuğun olağanda gösteremeyeceği kadar yüksek seviyede fizikî güç gösterebilirler. Mesela 7 yaşındaki bir çocuk hastam, okul sırasını elleriyle düzgünce kaldırıp arkadaşlarının üstüne atmıştı, öğretmenler durduramıyordu, hatta çocuğun içine cin girdiğini düşünüp dehşetle kaçışmışlardı. Bu bahsettiğim çocuğa baro tarafından atanan avukatın sizin de yakın bir akrabanız olduğunu öğrendim.
(Kişisel bir not: Zoroğlu hakkındaki birinci haberim yayınlandıktan sonra kuzenim arayarak bu kliniğin raporuyla yargılanan bir müvekkili olduğunu söyledi. Şimdi onun avukat olarak görevlendirildiği dosyaya bakma talihim olmadı)
‘TAMAM SEN VEFAT TANRISISIN’
Bu agresif alterler hekimin onları anladığını ve varlıklarına hürmet duyduğunu hissetmeye gereksinim duyarlar, aksi takdirde tedaviyi sabote ederler. Mesela seansta çocuk ‘Bu gece onu öldüreceğim’ diyor. Ben de ‘Tamam sen mevt tanrısısın (alter ismi HADES = vefat tanrısı), istersen alışılmış ki öldürürsün de, sen bunu yaparsan Elif (host kişilik) mahpusa girer. Sakın bu türlü bir şey yapma, vakte bırakmak lazım, bu türlü de yapılabilir, aceleye gerek yok’ diyerek katliam yapma fantezisine biraz daha rasyonel gelebilecek bir telaffuzla sızıp değiştirmeye çalışmış oluyorum. 3 ay üzere bir mühlet sonra o mevt rabbi alter, katliam yapacak seviyedeki öfkesini yavaş yavaş acıma hissine, yıkıcı dürtülerini de adaleti sağlama, çocukları kurtarma misyonunun verdiği güce dönüştürme noktasına geliyor.’
ZOROĞLU’NUN KENDİNE NAZARAN ADALET SİSTEMİ
Zoroğlu, çocukların ailelerine gönderdiği çok sayıda bildiride malvarlıklarını çocuklarının üzerine geçirmelerini söylüyor. Bunu yaparlarsa kabahat duyurusunda bulunulmayacağını söz ediyor. Bununla neyi amaçladığını sordum. Şunları söz etti:
‘Böyle derin travmaları yaşayan çocuklar için tek tahlil, çocuğun hayatının garanti altına alınması, eğitiminin garanti altına alınması, bunu sağlayacak ekonomik imkanlara çocuğun ulaştırılmasıdır. Böylelikle çocuğun ‘kendisi için dünyadaki en makûs yerden, yani istismara uğradığı evden’ ayrılması ve en tehlikeli bireylerden kurtulup olağan beşerlerle yaşamaya başlamasından öbür bir tahlil yoktur. Benim niyetim ve gayem da budur.
Teorik olarak, 30 yılı aşan bilgi birikimimle ve uygulamadaki felaketleri ve pürüzleri görmüş bir çocuk psikiyatristi olarak; biyolojik anne babanın (aslında aile bile denemez de), 1) pişman olmak, 2) özür dilemek 3) çocuğun hayat kurallarını ve eğitimini garanti etmek, bir nevi tazminat ödemek karşılığında, A) isimlerinin ifşa edilmeyeceği, B) terapiye devam etmelerinin zarurî olması C) bu koşullar altında da cezai süreç olmayacağı garantisi verilmesini gerçek buluyorum. Ayrıyeten belirtmem gerekir ki öz çocuklarına bu türlü ağır şeyleri yapan aileleri de her şeye karşın öncelikle hasta olarak kabul ediyorum ve onların da tedavi olmaları gerektiğini düşünüyorum. Böylece kapana kısıldıkları vakit palavra üstüne palavra söyleyip mağduru daha mağdur etme değerine tabibe de iftira atmak durumunda kalmazlar… Siz yaptığınız tek taraflı haberle nelere yol açtığınızı anlamıyorsunuz, ilginç…’
Ben de çok tartışmalı bu formülü değişik buluyorum. Zoroğlu, büsbütün kendisinin kurguladığı ve kanunları hiçe saydığı bir uygulamaya gittiğini anlatıyor.” (HABER MERKEZİ)
